Αν είσαι της αστυνομικής λογοτεχνίας, αλλά θέλεις να διαβάσεις και κάτι διαφορετικό, τότε σου κλείνουμε το μάτι για γαλλική λογοτεχνία. Βιβλία που θα σε συνεπάρουν. Κάποια έργα της γαλλικής λογοτεχνίας, είτε θεωρούνται κλασικά, είτε όχι ακόμη, είναι απαραίτητο να υπάρχουν στη βιβλιοθήκη σου.

Εμείς συγκεντρώσαμε κάποια από τα πιο αγαπημένα μας λογοτεχνικά έργα και τα οποία σου προτείνουμε ανεπιφύλακτα, για να διαβάσεις την άνοιξη ή και το καλοκαίρι που απ’ ό,τι φαίνεται έρχεται νωρίτερα από ποτέ. 

Honoré de Balzac / Ονορέ ντε Μπαλζάκ

Στο Αντίο του Honoré de Balzac, ο τραγικός έρωτας του βαρώνου Φιλίπ ντε Σουσύ και της κόμισσας Στεφανί ντε Βαντιέρ είναι η ιστορία που ξετυλίγεται μέσα από τις σελίδες μιας μικρής νουβέλας, που κυκλοφορεί για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα. Μετά την ήττα της στρατιάς του Ναπολέοντα στη Ρωσία, το 1812, στη μάχη για το πέρασμα του ποταμού Μπερεζίνα, όπου ο κόμης του Βαντιέρ χάνει τη ζωή του, ο Φιλίπ ντε Σουσύ αιχμαλωτίζεται από τα ρωσικά στρατεύματα και η Στεφανί ντε Βαντιέρ μένει μόνη στην παγωμένη στέπα της Ρωσίας, από την πένα του συγγραφέα περιγράφονται τα συγκλονιστικότερα γεγονότα της ζωής των δύο πρωταγωνιστών της ιστορίας. Μετά από οχτώ χρόνια αιχμαλωσίας στη Σιβηρία ο Φιλίπ ντε Σουσύ επιστρέφει στη Γαλλία, συναντά ανεπάντεχα τη Στεφανί και η μεταξύ τους ιστορία παίρνει μια τραγική και ολέθρια τροπή…

Victor Hugo / Βίκτορ Ουγκώ

Η Παναγία των Παρισίων, ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, κεντρικά πρόσωπα είναι η όμορφη τσιγγάνα Εσμεράλδα, που αγαπάει χωρίς ανταπόκριση τον λοχαγό Φοίβο ντε Σατοπέρ, και ο καμπούρης κωδωνοκρούστης Κουασιμόδος, που αγαπάει κρυφά την Εσμεράλδα. Ανάμεσά τους παρεμβαίνει ο αρχιδιάκονος Κλοντ Φρολό, που θέλει να κάνει δική του την όμορφη τσιγγάνα, και μαχαιρώνει τον λοχαγό, ο οποίος όμως επιζεί. Ακολούθως ο Φρολό κατηγορεί την Εσμεράλδα για τον φόνο, επειδή εκείνη τον απορρίπτει. 

Το δικαστήριο την καταδικάζει σε θάνατο πιστεύοντας ότι ο λοχαγός είναι νεκρός. Ωστόσο ο Κουασιμόδος την αρπάζει και την κρύβει μέσα στην πολυδαίδαλη εκκλησία, αλλά τελικά ο αρχιδιάκονος καταφέρνει να την πάρει από τα χέρια του και να την παραδώσει στον δήμιο. Ο Κουασιμόδος γκρεμίζει τον Φρολό από ένα κωδωνοστάσιο της Παναγίας των Παρισίων και εξαφανίζεται. Έπειτα από χρόνια, βρίσκουν σε έναν τάφο τον σκελετό του Κουασιμόδου, που κρατάει στην αγκαλιά του την απαγχονισμένη Εσμεράλδα. 

Stendhal / Σταντάλ

Το Περί έρωτος είναι ένα από τα πιο διάσημα έργα του Σταντάλ. Πρόκειται ουσιαστικά για μια εξομολόγηση. Εντούτοις, αυτός ο «εγωτικός» χαρακτήρας του βιβλίου δεν αποκλείει τις γενικές ιδέες. Τα κεφάλαια στα οποία γίνεται μια ανασκόπηση των διάφορων φάσεων του ερωτικού πάθους: «Η γέννηση του έρωτα», «Οι διαφορές ανάμεσα στη γέννηση του έρωτα στα δύο φύλα», «Η πρώτη ματιά», «Το ξελόγιασμα», «Οι κεραυνοβόλοι έρωτες», «H αιδώς», περιλαμβάνουν απόψεις τις οποίες υπαγορεύει στο συγγραφέα η προσωπική εμπειρία του και οι οποίες συγχρόνως υπερβαίνουν την ατομική περίπτωσή του.

Ανάλογη παρατήρηση μπορεί να γίνει και για τα κεφάλαια: «Η αγωγή των γυναικών», «Ο γάμος», «Κατάσταση στην Ευρώπη σχετικά με το γάμο». Και σε αυτά βρίσκουμε διεισδυτικές απόψεις που αφορούν τον κοινωνικό ρόλο της γυναίκας και το ακανθώδες ζήτημα των σχέσεων ανάμεσα στα δύο φύλα, ζήτημα που ήρθαν να περιπλέξουν η ηθική και η θρησκεία, πολλαπλασιάζοντας τις απαγορεύσεις, τους φραγμούς, τα ταμπού. Στον τομέα αυτό ο Σταντάλ υπήρξε πρόδρομος και προφήτης.

Charles Baudelaire / Σάρλ Μπωντλαίρ

«Το μέγιστο παράδειγμα νεoτερικής ποίησης όλων των γλωσσών» (Τ. Σ. Έλιοτ), «το τελευταίο λυρικό έργο που είχε ευρωπαϊκή απήχηση» (Βάλτερ Μπένγιαμιν), είπαν για τα Άνθη του Κακού. Βάζοντας στη θέση της φύσης την πόλη, στη θέση της ηθικής και των ιδανικών την υποβλητική μορφή του Κακού, ο Μπωντλαίρ αντιστρέφει τις αστικές αξίες: ποιητής και βιβλίο γίνονται μια απειλή. Ο «Δάντης της έκπτωτης εποχής μας», αυτός ο τελευταίος κλασικός και ο πρώτος νεοτερικός, γράφει το λυρικό του έπος με ήρωες πόρνες, ζητιάνες, ρακοσυλλέκτες, νοσηρά ερωτευμένους, θανατόφιλους, οπιομανείς. Πρόσωπα των απαγορεύσεων και των άκρων, αποκλεισμένα από τον κοινωνικό ιστό, κι όμως αναπόσπαστο τμήμα του, διασχίζουν το μισοφώτιστο με φανάρια του γκαζιού Παρίσι, αγαπιούνται σε κάμαρες αρωματισμένες, είναι άρρωστα από νοσταλγία.

Η αισθησιακή, παράφορη γυναίκα κάθε ηλικίας είναι η βασική ηρωίδα αυτού του limbo. Όμως αυτή η πρωτοφανέρωτη κι αλλόκοτη νυχτιάτικη φαντασμαγορία τονίστηκε με τους πιο αυστηρούς μετρικούς κανόνες, διατυπώθηκε σε στιχουργικά σχήματα του κλασικισμού. Σμίγοντας το παμπάλαιο με το σύγχρονο, το φευγαλέο με το παντοτινό, το ευτελές με το ατίμητο, ο Μπωντλαίρ προσδιόρισε ξανά το λυρισμό καθιστώντας τη modernite σε βασικό συστατικό της νέας αισθητικής, κυοφορώντας έτσι το συμβολισμό, αλλά πρωτίστως τη νεοτερική (ευρωπαϊκή) ποίηση: τον Μαλλαρμέ και τον Ρεμπώ.

Δείτε τα υπόλοιπα στο Greekbooks.gr