Ότι θα έφτανε μια εποχή που οι μετεωρολόγοι θα θύμιζαν ρεπόρτερ μεγάλων ομάδων, αυτό δεν το ‘χαμε δει να έρχεται. Να όμως που τελικά ο καιρός ήταν (γαρ) εγγύς και είχε και γυρίσματα!
Γράφει ο Γιώργος Καραχάλιος
Μάλλον υποτιμήσαμε ότι, για κάποιο λόγο, έγιναν σταρ. Αυτό που κάποτε μας απασχολούσε εν είδει αστείου ή για να σπάσει ο πάγος («λες να βρέξει;») και ενδιέφερε κυρίως επαγγελματίες που είχαν κρυστάλλινα καθαρό λόγο για κάτι τέτοιο (βλέπε αγρότες), έγινε ξαφνικά topic συζήτησης για πολλούς από εμάς εκεί έξω.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι μετεωρολόγοι ξέφυγαν από ένα σχετικό status ανωνυμίας. Σε sites, τηλεοράσεις, social media έχουν γίνει πρώτη μούρη. Σταρ; Ω, ναι. Μια εξέλιξη που δεν έμεινε δίχως συνέπειες. Η αναγνωρισιμότητα ουκ γαρ έρχεται μόνη.
Άρχισαν τα «όπως πρώτος και μόνο εγώ σας είπα», άρχισαν να κομπάζουν για αποκλειστικότητες, να τη «ψωνίζουν». Κι ύστερα ήρθαν οι κόντρες, οι έριδες. Ο ένας τα χώνει στον άλλον. Δημοσίως. Δεν αφορά όλους, μην τους τσουβαλιάζουμε άπαντες, αλλά ούτε και λίγους αναλογικά.
Κι άντε όταν έχει ήλιο, ως συνήθως δηλαδή, καλά είμαστε. Το πράγμα αλλάζει όταν ο καιρός χαλάει (ή μήπως φτιάχνει, γιατί π.χ. Γενάρη να πέφτουν χιόνια δεν το λες δα ανωμαλία…).
Ενόσω λοιπόν περιμένουμε (νέα) ψυχρή εισβολή στην Αττική, για να το απομονώσουμε στο μέρος όπου μένουν οι περισσότεροι εξ ημών, έχει ξεκινήσει ένας νέος γύρος beef.
Θα χιονίσει ή όχι στην Αθήνα βρε παιδιά; Ένας, ας μην πούμε ονόματα, λέει θα «πασπαλίσει» κάπως στα βόρεια. Άλλος πως θα έχουμε «πούδρα» και σε πιο κεντρικά-νότια σημεία του νομού. Άλλος πως θα το στρώσει για καλά, φάση «σε λευκό κλοιό», «πολικός Αρμαγεδδών» και τα συναφή.
Μια διαφορά προσέγγισης προβληματική εκ φύσεως. Που γεννά ζητήματα, πολλαπλά. Και δώστου οι σπόντες και δώστου τα «σου τη λέω, μου τη λες». Κάπως έτσι, μόλις χθες, διαβάσαμε ανάρτηση ενός μετεωρολόγου στην οποία συγχαίρει τον εαυτό του που πρόβλεψε σωστά τι θα γίνει τις επόμενες μέρες («τζούφιος ο χιονιάς») χωρίς ακόμα να έχει φανεί στην πράξη αν έχει δίκιο ή όχι! Πετώντας ταυτόχρονα «μπηχτές» σε συναδέλφους του…
Τον… κακό σας τον καιρό, τους λέμε όλοι εμείς. Με ένα κάποιο παράπονο. Η μετεωρολογική επιστήμη, μόλο τις εξελίξεις στον τομέα της, παραμένει ακόμα απρόβλεπτη, αυτό οφείλουμε να το ξεκαθαρίσουμε και να το παραδεχτούμε.
Ωστόσο αν ήταν εύκολο να μάθουμε τι καιρό θα κάνει, θα το βρίσκαμε και μόνοι μας ή θα εμπιστευόμασταν τα μερομηνία και that’s all folks. Γι’ αυτό τους έχουμε, γι’ αυτό πληρώνονται. Για να διαβάζουν σωστά τι λένε τα καιρικά μοντέλα, για να ενώνουν τις τελίτσες και να σχηματοποιούν την τελική εικόνα.
Να προειδοποιούν όταν υπάρχει λόγος, να ενημερώνουν με σαφήνεια και καθαρότητα, να μην τρομοκρατούν δίχως λόγο απλά και μόνο για να κάνουν ντόρο και να προσελκύσουν πάνω τους το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης (όσο κοινή είναι πια αυτή η γνώμη).
Κυρίως, δεν τους έχουμε για να «ξεκατινιάζονται» δημοσίως. Είναι.. καιρός να θάψουν το τσεκούρι του πολέμου, καιρός να πάνε παρακάτω. Πρώτα βέβαια να μας απαντήσουν με σαφήνεια: Θα το στρώσει στην Αθήνα;
