Το εξώφυλλο του TIME, λίγο πριν το τέλος, βάζει Χ στο 2020. Μια χρονιά που όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε, παρόλο που δεν έχουμε προλάβει να συνειδητοποιήσουμε πώς και πότε πέρασε. Διανύουμε τον Δεκέμβριο, ενώ ακόμα προσπαθούμε να διαχειριστούμε τον Μάρτιο, μιας χρονιάς που μας σύστησε με τη δυστοπία.

Ο πλανήτης έχει δει και χειρότερα χρόνια. Ωστόσο, οι περισσότεροι από εμάς βιώνουμε το χειρότερο έτος της ζωής μας, μιας και το να έχουμε μνήμες από τον Πρώτο Παγκόσμιο, την πανδημία της ισπανικής γρίπης, την οικονομική ύφεση του ’30 ή τον Δεύτερο Παγκόσμιο είναι πρακτικά αδύνατον, υπό το πρίσμα της ηλικίας.

Ένα θέμα γραμμένο από τη Stephanie Zacharek περιγράφει όλα όσα έφερε στην καθημερινή μας πραγματικότητα το έτος 2020. Όλα τα γεγονότα που του έδωσαν τον τίτλο της χειρότερης χρονιάς, από μια πανδημία που ξεκίνησε κυριολεκτικά από μια νυχτερίδα για να συστήσει την ανθρωπότητα στην έννοια και την εμπειρία της απομόνωσης, τις αμερικανικές εκλογές που παραλίγο να μας μεταδώσουν την είδηση πως η δημοκρατία πέθανε. Έπειτα, η δολοφονία ενός μαύρου πολίτη με τον πιο βίαιο τρόπο, που έφερε στην επιφάνεια και άλλες δολοφονίες με βαθιά ρατσιστικά κίνητρα (Breonna Taylor, Ahmaud Arbery) απέδειξαν πως οι τοξικές συνήθειες της αδικίας και της ανισότητας στην Αμερική δεν είναι κρυφές και πως η πραγματική αλλαγή δε συνέβη στα αλήθεια, απλά είναι στα σκαριά. Μια αισιόδοξη στάση που κρύβει και μια αγωνία, στρυμωγμένη σε ένα «τι άλλο μας περιμένει;».

 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by TIME (@time)

Το 2020 μας συμφιλίωσε με την έννοια της επιβράδυνσης. Αν κάτι μας έμαθε, είναι το τι είναι πραγματικά σημαντικό. Στη λίστα με αυτά τα σημαντικά μπήκε η οικογένεια, ο ποιοτικός χρόνος πάνω από ένα χιλιοπαιγμένο επιτραπέζιο, μια βόλτα στον ήλιο, ένα ποτήρι κρασί. Παρόλα αυτά, ο θυμός είναι ακόμα εδώ. Είμαστε μπερδεμένοι, κουρασμένοι, άνεργοι και το αποτύπωμα της χρονιάς μας θυμώνει που έπρεπε να έρθει μια δυστοπία, που χωράει σε 365 μέρες για να καταλάβουμε πόσο χρόνο χάνουμε μη γνωρίζοντας τη θέλουμε.

Ναι, το εξώφυλλο του TIME βάζει Χ σε μια χρονιά που όλοι θέλουμε να σβήσουμε, αλλά είναι μια χρονιά που μας έχει ενώσει πίσω από το ίδιο Χ. το 2020 ήταν μια δυστοπία, αλλά μια δυστοπία οικουμενική και απρόσμενα ενωτική.