Το 4ο κεφάλαιο σταμάτησε με τον Άκη έτοιμο για μια τεράστια τρέλα. Είχε προκαλέσει τον “άγνωστο” αναβάτη, που τελικά έβγαλε το κράνος του κι αποδείχτηκε ο βασιλιάς, ο πρωταθλητής του ελληνικού motocross. Όμως αντί να φοβηθεί, αντί να μασήσει, ο μάγειρας χάιδεψε το γκάζι της Honda Africa Twin του και ετοιμάστηκε ν’ αντιμετωπίσει τον πρωταθλητή σ’ έναν αγώνα Δαβίδ εναντίον Γολιάθ με μοτοσυκλέτες. Και τότε, λίγο πριν το μαντίλι της πριγκίπισσας αγγίξει το χώμα, πριν ακουστεί η σάλπιγγα της έναρξης, ένας ήχος ακούστηκε που κανείς δεν θα ‘λεγε σε ανάλογη περίπτωση σε μια μεσαιωνική μονομαχία. Ακούστηκε… κατ!
Ξαφνικά, απ’ το πουθενά εμφανίστηκαν φώτα, κάμερες, μικρόφωνα κι οι δύο “αντίπαλοι” έβγαλαν τα κράνη τους κι έβαλαν τα γέλια. Η μεγάλη μονομαχία, η μάχη που όλοι περίμεναν να δουν, ήταν τελικά… ταινία! Κρίμα… Ή μάλλον, γιατί κρίμα; Καλά δεν περάσαμε; Κι εμείς καλά περάσαμε, κι εκείνοι πρέπει να το ευχαριστήθηκαν, και το σκηνικό, και τα άγρια Honda άλογά τους.
“Στο άλμα έπεσες με τη μπροστινή ρόδα. Απαράδεκτο!” είπε ο μάγειρας στον πρωταθλητή. “Ναι αλλά και το λουκάνικο δεν ήταν καλοψημένο!” αποκρίθηκε ο πρωταθλητής στον μάγειρα. Έβαλαν ξανά τα γέλια και συνέχισαν το γύρισμα. Κι εμείς, χωρίς το άγχος και την ένταση μιας μάχης που δεν υπήρξε ποτέ, ελπίζουμε να συνεχίσει ο Άκης να μαγειρεύει, ο Κουζής να οδηγεί, και κάθε τόσο να ρίχνουν και κάναν αγώνα, έτσι για να μπορούμε να χαζεύουμε κι εμείς τα άγρια θηρία με τις δύο ρόδες τους…
