Γιατί να μην πας καλοκαίρι στο βουνό δηλαδή;

Είμαι ο Νίκος και είμαι καλά. Σε αυτό συνήθως δεν συμφωνούν αρκετοί, ειδικότερα όταν μέσα στο κατακαλόκαιρο εξομολογούμαι ότι δεν με ψήνει και πολύ η θάλασσα και προτιμώ με κλειστά τα μάτια να ξεκουράζω το κορμί μου σε κάποιο βουνό ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ αντί να λιάζομαι σε κάποια παραλία και να πληρώνω γι’ αυτό. Κάθε καλοκαίρι το ίδιο αστείο, κάθε καλοκαίρι το ίδιο μπούλινγκ από κάθε γνωστό και άγνωστο που υποκρίνεται πως τον ενδιαφέρουν οι διακοπές μου.

-Πού θα πας διακοπές;

-Στο χωριό.

-Πού είναι το χωριό;

-Στα Τζουμέρκα.

-Και πού θα πηγαίνεις για μπάνιο;

-ΔΕΝ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ, ΗΡΘΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ!

Κάπως έτσι κάθε φορά αρχίζει ένας παραλογισμός που δύσκολα τελειώνει ειρηνικά. Γιατί μέσα σε όλα, όλοι εκείνοι βρίσκουν παρανοϊκό να θέλεις να κάνεις καλοκαιρινές διακοπές στο χωριό σου που δεν έχει καθόλου θάλασσα. Δεν τους ενοχλούν αυτοί που δεν γουστάρουν τα καλοκαιρινά μπάνια, έχουν και φίλους που δεν γουστάρουν τα καλικαιρινά μπάνια, αρκεί να μην προκαλούν.

Ε λοιπόν όχι. Εγώ θα σου πω 4 λόγους για τους οποίους οι καλοκαιρινές διακοπές είναι καλύτερες στο βουνό από τη θάλασσα. Έχουμε και λέμε…

Πολύ καλύτερες καιρικές συνθήκες

Είναι καλοκαίρι, έξω έχει θερμοκρασία ικανή για να ψήσεις μπριζολίδι στο καπό του αυτοκινήτου σου και αναρωτιέσαι: “πού να πάω διακοπές, κάπου που θα κάθομαι στον ήλιο όλη μέρα ή κάπου που παίζει να ρίξει και καμιά βροχούλα και θα έχει τουλάχιστον -10 βαθμούς από την πόλη;”. Κι εσύ επιλέγεις να πας στον ήλιο. Όχι μπράβο σου, αλλά εγώ δεν θα πάρω. Προτιμώ να βρίσκομαι στη δροσιά των πλατάνων στο καφενείο του χωριού μου και να χαζεύω τις φωτογραφίες σας στο Instagram από τις εξωτικές παραλίες που ακουμπάτε τα 5ευρα σας για ένα μέτριο φρέντο. Και δεν μίλησα για τη ζάχαρη. Προτιμώ να φοράω φουτεράκι το βράδυ και να σκεπάζομαι με πικέ κουβερτούλα τη νύχτα.

Πραγματική ξεκούραση

Δ-Ι-Α-Κ-Ο-Π-Ε-Σ. Διακοπές είναι αυτές που διακόπτουν. Και τι διακόπτουν οι διακοπές; Τη δουλειά διακόπτουν, δηλαδή αυτό που σε κουράζει κάθε μέρα. Αυτό που σε τρώει (και δεν σε σώζει) και θέλεις να το αφήσεις πίσω σου να φάει και κανέναν άλλον όσο εσύ θα ξεκουράζεσαι. Η ξεκούραση του βουνού λοιπόν φίλε μου, είναι πραγματική ξεκούραση και όχι ντεμέκ όπως εκείνη της παραλίας. Γιατί στη θάλασσα, θα παίξεις λίγο ρακέτα, θα παίξεις λίγο μπάλα, θα κολυμπήσεις, θα κάνεις καμιά, ΩΠΑ ΡΕ ΦΙΛΕ, σιγά μην κάνουμε και καλοκαιρινή προετοιμασία για να είμαστε σε φόρμα τον Απρίλη που αρχίζουν τα πλέιοφ της Ευρωλίγκας. Βουνό ρε. Άραγμα. Σάπισμα. Ρέκλα. Δεν κουνιέσαι από την καρέκλα εκτός αν ο σερβιτόρος έχει αργήσει το τσίπουρο.

Ησυχία και ηρεμία παντού

Βουνό = απόλυτη ηρεμία χωρίς προϋποθέσεις και χωρίς κανένα ψάξιμο. Στη θάλασσα δέχομαι ότι μπορείς να βρεις ηρεμία αλλά το καλοκαίρι είναι εξαιρετικά δυσεύρετη και αυτό το ξέρουμε όλοι μας πολύ καλά. Μπιτσόμπαρα παντού, παιδάκια παντού², κλαρινογαμπροί, έφηβοι μέσα στην καύλα που γκαρίζουν χωρίς κανέναν λόγο (όλοι το έχουμε κάνει, μη γκρινιάζεις), οικογένειες με ταπεράκια και πολλοί πολλοί που βρίσκονται εκεί για να σου κάνουν τα νεύρα μπουρδέλο. Ενώ στο χωριουδάκι σου θα ακούσεις τζιτζίκια, θα ακούσεις κανένα χέρι να κοπανάει στο τραπέζι του καφενείου για να πανηγυρίσει ξερή στη δηλωτή, άντε να ακούσεις και κανένα κατσικάκι. Καμία θάλασσσα παιδιά, σόρρυ.

Είναι όλα φθηνότερα

Αυτό το επιχείρημα κλέβει εκκλησία, το ξέρουμε όλοι έτσι; Δηλαδή να κάτσω να πω κι άλλα; Να συγκρίνουμε τιμές; Να σε πάρω από το νηπιαγωγείο να σε πάω στο πανεπιστήμιο; Θα το κάνω. Τσέκαρε πόσο πληρώνεις σε καφετέρια μπροστά στη θάλασσα ή σε μπιτσόμπαρο και μετά πήγαινε στο χωριό σου (ή έλα στο δικό μου) και πιες το καφεδάκι σου στο καφενείο. Σύγκρινε φαγητά, σε βουνό και θάλασσα, σύγκρινε εξυπηρέτηση όταν στη θάλασσα γίνεται πανηγύρι και στο βουνό απολαμβάνεις ησυχία. Τι άλλο να σου πω για να σε πείσω;