– Δεν θα σου πω πολλά σήμερα…
– Δεν πειράζει, ίσως αυτό συμβάλλει στη διατήρηση της ψυχικής μου ηρεμίας. Αλλά γιατί;
– Πήγαμε να μπούμε σε ένα ferry χθες και δεν χωρούσαμε όλοι οι αναβάτες. Έτσι έμειναν πίσω 9 μηχανές και ναι ήμουν ένας από τους 9. Μείναμε πίσω ένα 8ωρο περίπου.
– ΚΑΙ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΑΝΘΡΩΠΕ ΜΟΥ 8 ΩΡΕΣ, ΤΙ ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΕΓΩ ΑΥΡΙΟ;
– Λιαζόμουν.
(μπινελίκια εκτοξεύονται προς κάθε κατεύθυνση)
Έτσι είναι η ζωή ρε παιδιά πώς να το κάνουμε. Άλλοι στα λιοπύρια και άλλοι στον Ατλαντικό να πίνουν τα κρασάκια τους σε ινδιάνικες σκηνές λες και παίζουν στον Λούκυ Λουκ και ψάχνουν τους Ντάλτον καβάλα σε μια Africa Twin, κι άλλοι στην πλατεία να κάθονται κάτω από αυτό το ανεμιστηράκι που ψεκάζει νεράκι. Ναι, ναι, έτσι τελείωσε το βράδυ του Γιώργου Πυρπασόπουλου όσο εγώ έψαχνα παγκάκι να ξαποστάσω για να τον καλέσω και να αρχίσει να μου περιγράφει τη μέρα του.
(Ποιητικό Mode on)
Εκείνο το πρωινό ήταν διαφορετικό από τα άλλα. Η Σκανδιναβική δροσιά χάιδευε απαλά το πρόσωπο του Γιώργου ο οποίος σκεφτόταν τη χθεσινή μέρα με νοσταλγία και ένιωθε πως η σημερινή θα είναι ακόμη καλύτερη. Και θα ήταν…
(Ποιητικό mode off)
Μετά το πρωινό, το παρεάκι των 40 αναβατών άρχισε την πέμπτη μέρα του για να ταξιδέψει με θέα τον Ατλαντικό. Εκεί που όλα πήγαιναν βάσει σχεδίου και οι μοτοσυκλετιστές ήταν έτοιμοι να επιβιβαστούν στο ferry boat, συνειδητοποιούν ότι δεν χωράνε όλοι και δυστυχώς κάποιοι θα έπρεπε να μείνουν πίσω. Έτσι 9 αναβάτες έμειναν να λιάζονται και ένας από αυτούς ήταν κι ο δικός μας που άραξε και έπινε την καφεδάρα αγναντεύοντας τον Ατλαντικό.
– Και τι να έκανα ρε; Έκατσα να λιαστώ. Πώς είναι ο καιρός εκεί;
– Έχεις βάλει σκοπό της ζωής σου να έχω μόνιμη πίεση πάνω από 18; Γιατί το κάνεις αυτό;
– Από ενδιαφέρον.
– Αν ενδιαφερόσουν στα αλήθεια δεν θα έκανες τέτοιες ερωτήσεις…
Το τοπίο χθες είχε μια μικρή εσάνς από Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Ο Γιώργος ενθουσιασμένος μου είπε ότι όσο οδηγούσε σκεφτόταν ότι από κάπου θα πεταχτεί ο Γκάνταλφ να του κάνει νταβατζιλίκια. Πολύ βραχώδεις οι περιοχές που πέρασαν, πολύ επιβλητικά μέρη που σε σκιάζουν λίγο αν δεν το έχεις με τα έπικ σκηνικά. Το μόνο που έλειπε ήταν ένα δυνατό επικό soundtrack για να ξεκινήσουν γυρίσματα.
Αφού ξέμπλεξαν με όλη την ταλαιπώρια, (που σιγά μην τον λυπηθούμε κιόλας – μεταξύ μας) η φάση εμπεριείχε άραγμα στη φύση. Οι διοργανωτές προσέφεραν στους καλεσμένους μια εμπειρία που λογικά, όμοιά της δεν έχουν ξαναζήσει οι συμμετέχοντες.
Το βραδάκι λοιπόν, έφτασαν σε ένα χωριό της Νορβηγικής επαρχίας όπου είχαν στηθεί σκηνές για να διανυκτερεύσουν οι αναβάτες. Και όχι απλές σκηνές, ινδιάνικες, αυτές τις τριγωνικές που χαζεύαμε πιτσιρίκια στον Λούκυ Λουκ. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Εκεί τους περίμεναν 2 όμορφα κορίτσια που έπαιζαν live τοπική μουσική και έκαναν την νύχτα ακόμη καλύτερη.
Και επειδή αυτό δεν αρκούσε, οι άνθρωποι τη Honda είχαν φέρει και έναν σεφ ο οποίος είχε τη δική του σκηνή και ετοίμαζε το βραδινό των καλεσμένων που με θέα τον Ατλαντικό Ωκεανό έπιναν τα κρασάκια τους για να αποβάλλουν την κούραση της καθημερινής οδηγήσης στους εκπληκτικούς δρόμους της Νορβηγίας. Χάλια περνάνε ρε…
Κάπως έτσι κύλησε η πέμπτη μέρα του Γιώργου Πυρπασόπουλου με την Africa Twin στη Νορβηγία. Μείνετε συντονισμένοι για τις επόμενες μέρες που έρχονται τα καλύτερα…
Αυτή ήταν η πέμπτη μέρα του #adventureroads . Συνεχίζουμε αύριο…
Λεπτομέρειες για την εξέλιξη της αποστολής μπορείτε να βρείτε στο http://www.honda.co.uk/motorcycles/ride-with-us/adventure-roads/start-the-adventure.html καθώς και σε live αναρτήσεις στη σελίδα της Honda στο facebook.
