Λοιπόν για να τελειώνουν τα αστεία με αυτή την ιστορία, πρέπει να το βγάλω από μέσα μου. ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΩ ΚΑΛΑ. Με βασανίζουν, βιώνω έναν εργασιακό μεσαίωνα και τίποτα δεν πηγαίνει καλά εδώ πέρα. Γιατί εγώ αγαπητέ αναγνώστη οδηγώ στους 140°C για να έρθω στο γραφείο και να γράψω για τις εμπειρίες του Πυρπασόπουλου που οδηγεί στους 10-15°C και βλέπει γύρω του όλη την ομορφιά της γης μαζεμένη. Ωραίες συνθήκες ρε, ευχαριστώ. Επειδή όμως είμεθα επαγγελματίες θα βάλουμε την οργή σε δεύτερο πλάνο και θα καταγράψουμε ως οφείλουμε.
Πάει περίπου 11 και πρέπει να πάρω τον Γιώργο να μου κάνει την καρδιά περιβόλι…
“Ρε φίλε δεν υπάρχει αυτό που ζω, δεν μπορεί να αντικρίζω τόσο μεγάλη ομορφιά”. Εντάξει Γιώργο μου το καταλάβαμε περνάς εξαιρετικά την ίδια στιγμή που εμείς λιώνουμε. Έχεις να μας πεις κάτι άλλο Γιώργο μου; “Σου στέλνω δροσερούς χαιρετισμούς, μουχαχαχα” μας ειρωνεύτηκε κιόλας.
Και ξεκίνησε…
Έτοιμος για τη βραδινή αναφορά; Έτοιμος!
Τέταρτη μέρα επικοινωνίας μας και η αλήθεια είναι ότι περίμενα να τον ακούσω πτώμα. Αλλά ούτε καν. Μέσα στην καλή χαρά ο δικός μας, άραζε μπροστά σε μία λίμνη και έπινε τη μπυρίτσα του απολαμβάνοντας το τοπίο. Η λίμνη αυτή λέει ήταν ό,τι πιο μαγικό έχει δει στη ζωή του, ήταν από αυτές που καθρεφτίζουν τα πάντα και εσύ απλά κάθεσαι και τις χαζεύεις. Σαν το Lion King ένα πράμα.
Χθες πήραν 5 διαφορετικά ferry boats που τους πήγαιναν βολτίτσα από νησί σε νησί και από φιορφ σε φιορδ. Γιατί γατάκι αν δεν το ξέρεις η Νορβηγία έχει γύρω στα 5.000 νησιά (!) τα οποία λογικά δεν θα επισκεφθεί ο Γιώργος γιατί πόσα να αντέξω κι εγώ ο δόλιος που θα πρέπει να τα υπομείνω κι αυτά; Αυτά τα 5 ferry στην πράξη σήμαιναν πως το πρόγραμμα ήταν λίγο πιεσμένο για να προλάβουν τους χρόνους και να μη βγουν εκτός πλάνου, αλλά ΜΑΣΑΝΕ ΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΜΩΡΕ; Μια χαρά το κατάφεραν.
Όχι δες κι εσύ.
Μεγάλη εντύπωση του έκαναν οι παγετώνες και δεν καταλαβαίνω γιατί, μια χαρά παγετώνες έχουμε και εδώ δεν του έκαναν; Μια επιβλητική εικόνα που κατά πάσα πιθανότητα σε βάθος 10 χρόνων μάλλον δεν θα υπάρχει όπως μας πληροφορούν από το κοντρόλ (θλιμμένη φατσούλα).
Όσο οι μέρες περνούν και οι αναβάτες των Africa Twin κατευθύνονται βορειότερα, συνειδητοποιούν σιγά σιγά ότι αλλάζει και η φύση γύρω τους. Πλέον δεν υπάρχει η πολύ πυκνή βλάστηση που μας περιέγραφε ο Γιώργος τις προηγούμενες μέρες, αφού έχει αντικατασταθεί από μερικά ανάξια αναφοράς θαμνάκια. Ή απλά επικρατεί ξεραΐλα λόγω των πολύ χαμηλών θερμοκρασιών που δεν επιτρέπουν στη φύση να συνεχίζει να κάνει τα μαγικά της.
Εκεί που μου περιγράφει το πόσο γαμάτος ήταν ο δρόμος, πόσο τέλεια είναι όλα και το μόνο που σκέφτομαι ότι δεν θα του επιτρέψω να με εκνευρίσει, μου έρχεται αναλαμπή. Στον δρόμο, τι μηχανές παίζουν, τι αυτοκίνητα; “Αυτό που βλέπω εδώ δεν το περίμενα καθόλου. Ειδικά σήμερα (σ.σ. χθες) κάθε φορά που έβλεπες αυτοκίνητο ήταν αντίκα. Η διαδρομή που κάναμε σήμερα ήταν επαρχειακή και νομίζω ότι οι τύποι είναι αρρωστάκια με τις αντίκες. Δηλαδή καταλαβαίνεις ότι δεν τις έχουν από ανάγκη, αλλά τις γουστάρουν, τις προσέχουν και τις διατηρούν στην πένα”.
Η φάση αγριεύει. Το σκηνικό πλέον αποτελείται από γκρεμούς και πολλές πέτρες, η θερμοκρασία πέφτει αισθητά όσο οι αναβάτες οδεύουν βορειότερα και η ζήλεια μας γίνεται όλο και μεγαλύτερη όσο ο Πυρπασόπουλος κάνει τη ζωάρα του στην Νορβηγία. Μην αλλάξεις κανάλι. Και αύριο εδώ θα είμαστε…
Αυτή ήταν η τέταρτη μέρα του #adventureroads . Συνεχίζουμε αύριο…
Λεπτομέρειες για την εξέλιξη της αποστολής μπορείτε να βρείτε στο http://www.honda.co.uk/motorcycles/ride-with-us/adventure-roads/start-the-adventure.html καθώς και σε live αναρτήσεις στη σελίδα της Honda στο facebook.
