Τρίτο βράδυ που μιλάμε με τον Γιώργο Πυρπασόπουλο και πραγματικά με πόνεσε η ψυχή μου με το δράμα αυτού του ανθρώπου. Περνάει δύσκολα όπως και να το κάνουμε και οφείλουμε να του συμπαρασταθούμε. Δεν τον ευνόησε η τύχη να είναι αραχτός στην Αθήνα των 96 βαθμών κελσίου (τόσους πρέπει να έχει σήμερα) όπως εγώ και είχε την ατυχία να οδηγεί σε μια πανέμορφη χώρα και να μαζεύει εμπειρίες που θα τον ακολουθούν για μια ζωή. Κουράγιο Γιώργο. Το ξέρω ότι ζηλεύεις, αλλά πρέπει να κάνεις κουράγιο.
(σιγοκλαίω)
Το πρωί που ήρθα στο γραφείο κάναμε ένα έκτακτο μίτινγκ για το πώς θα παρουσιάσουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Είναι σκληρές οι εικόνες που μας στέλνει και οι περιγραφές που μας δίνει κάθε βράδυ, οπότε δεν είμαστε τόσο σίγουροι ότι πρέπει να σου τα μεταφέρουμε όπως ακριβώς είναι, αλλά μάλλον χρειάζεται ένα μικρό στρογγύλεμα.
(σκουπίζω τα τελευταία δάκρυα και συνεχίζω)
“Φίλε η σημερινή μέρα ήταν απίστευτη, το τοπίο ήταν μαγικό, νόμιζα ότι παίζω σε video game, δεν υπήρχε αυτό που έζησα ρε”. Ντάξει ρε συ Γιώργο χαλάρωσε κι εγώ έφαγα σουβλάκια σήμερα.
Ωραία Γιώργο μου, για να μη μου ανεβάσεις άλλο την πίεση που κοντεύουμε να πεθάνουμε από θερμοπληξία εδώ πέρα κι εσύ κάνεις τα ταξιδάκια σου με την Africa Twin, θα το πάμε ερώτηση – απάντηση αυτή τη φορά γιατί δεν το αντέχω άλλο αυτό το πράγμα. ΘΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΩ.
Πες τα και λίγο μόνος σου…
Τώρα που τα είπες πάμε να τα πούμε και στον κόσμο λίγο πιο αναλυτικά.
Πώς ήταν η διαδρομή; Αυτή ήταν ίσως η ομορφότερη που έχουν κάνει στην Νορβηγία σύμφωνα με τον Γιώργο. Όπου γύριζε το κεφάλι του έβλεπε αμέτρητα χρώματα που του θύμιζαν καρτ ποστάλ, ενώ μάλλον έπαθε πλάκα με το οδόστρωμα. Είχε πάρα πολλά s (αυτές οι επαναλαμβανόμενες αντίθετες στροφούλες) που είναι μια μικρή ονείρωξη για κάθε αναβάτη, είχε φρεσκοστρωμένη άσφαλτο και γενικά και τα 500 περίπου χιλιόμετρα που έκαναν, ήταν ονειρικά.
Ρε συ κανά παρεάκι έχεις κάνει τόσες μέρες εκεί; Το παρεάκι λέει εκεί δεν είναι πολύ εύκολο να βρίσκεται συνέχεια γιατί οι αναβάτες χωρίζονται σε γκρουπ για να μην κλείνουν ολόκληρο τον δρόμο κάθε φορά που βγαίνουν για την τσάρκα τους. Ο Γιώργος πάντως είναι συνέχεια με έναν Τούρκο, έναν Γερμάνο και έναν Ταϊλανδό. Άχαστη τριάδα για ανέκδοτο!
Η ζωή στην Νορβηγία πώς είναι; Μπορείς να διανοηθείς ότι ένα πακέτο τσιγάρα κοστίζει γύρω στα 25 ευρώ; (λιπόθυμησα, συνήλθα και επέστρεψα). Μπορείς να διανοηθείς ότι απαγορεύεται να πίνεις αλκοόλ στον δρόμο; (όχι δεν μπορώ, καλά έκανα και έμεινα στην Ελλάδα #not)
Η Africa Twin πώς σου φαίνεται, δεν μας είπες; Υπερβολικά ευχαριστημένος ο Γιώργος από την απόδοση της μοτοσυκλέτας του. “Όλα τέλεια ρε φίλε, τι να σου πω άλλο”; Φοβερή οδηγική εμπειρία, πολύ μεγάλη άνεση στα στροφιλίκια, πολύ ξεκούραστη μηχανή παρόλα τα αμέτρητα χιλιόμετρα που βαράμε κάθε μέρα.
Το τοπίο τι λέει εκεί γύρω, αξίζει για διακοπές η Νορβηγία; Όπως θα έχεις καταλάβει και από τις προηγούμενες μέρες, ο Πυρπασόπουλος είναι κάτι παραπάνω από ενθουσιασμένος γι’ αυτό το ταξίδι. Χθες πέρασαν από ένα φιορδ μεταξύ άλλων και το θέαμα ήταν μοναδικό. Αλλά εκεί που συγκλονίστηκε ήταν σε ένα χωριό κάπου στη μέση της διαδρομής, όπου υπήρχε μια λίμνη που έμοιαζε με καθρέφτη. Που ενωνόταν με τον ουρανό και απλά τον τύφλωνε. Πρέπει να μου ανέφερε τη λέξη καρτ ποστάλ, πάνω από 5 φορές. Ήταν σαν να ταξίδευε σε μια μόνιμη συλλογή καρτ ποστάλ.
Τα υπόλοιπα αύριο, που θα ζοριστούν λίγο παραπάνω γιατί θα πρέπει να είναι πολύ ακριβείς στους χρόνους για να προλάβουν 6 διαφορετικά ferry boats. ΔΕΝ ΣΑΣ ΛΥΠΟΜΑΣΤΕ ΓΙΩΡΓΟ ΜΟΥ.
Αυτή ήταν η τρίτη μέρα του #adventureroads . Συνεχίζουμε αύριο…
Λεπτομέρειες για την εξέλιξη της αποστολής μπορείτε να βρείτε στο http://www.honda.co.uk/motorcycles/ride-with-us/adventure-roads/start-the-adventure.html καθώς και σε live αναρτήσεις στη σελίδα της Honda στο facebook.
