Είναι αρκετές μέρες που αναπολώ τις διακοπές μου στη Σκύρο (πριν τα χαλάσει ο σ@καιρος), τα υπέροχα νερά της και την καλοσύνη των κατοίκων της, που θυμίζει παλιές καλές εποχές. Επειδή είναι κοντά και το καλοκαίρι οσονούπω ξεκινάει, διάβασε τι έχει να σου προσφέρει – μιας που ενδείκνυται και για ολιγοήμερες αποδράσεις – και οργανώσου.
Είχα ακούσει ότι είναι ένα οικογενειακό νησί, στο οποίο ξεκουράζεσαι απολύτως, αλλά – μεταξύ μας – πόσο δελεαστικό μπορεί να είναι αυτό για σένα που δεν έχεις παιδιά ή για σένα που θες να πας κάπου με την παρέα σου; Έως καθόλου φαντάζομαι. Έλα όμως, που η Σκύρος δεν είναι μόνο αυτό. Εννοείται ότι έχει οικογένειες με παιδάκια, αλλά είναι πολύ καλή επιλογή για όλους.
Καταρχάς πας από την Κύμη, στην Εύβοια, μια πολύ ωραία διαδρομή μέσα στο πράσινο, που «σπάει» το ταξίδι στα δύο. Παίρνεις το καράβι, τον «Αχιλλέα», και σε περίπου μιάμιση ώρα είσαι εκεί. Η Λιναριά είναι ένα πανέμορφο λιμάνι – οι φωτογραφίες το αδικούν – υπερσύγχρονο και καλύπτει απόλυτα όλες τις ανάγκες των ιδιωτικών σκαφών. Γιατί, μη γελιέσαι που δεν βλέπεις το νησί στις ιλουστρασιόν σελίδες με τα κοσμικά. Το προτιμούν δεκάδες low profile «επώνυμοι», που θέλουν να αποφύγουν τα φλας της δημοσιότητας και να κάνουν ήρεμα τις βουτιές τους. Το λιμάνι, δε, είναι τόσο φροντισμένο, που διαθέτει από καροτσάκια για τη μεταφορά των απορριμμάτων, πλυντήρια για τα ρούχα των επισκεπτών με τα σκάφη, φυσικά ρεύμα και νερό, μέχρι και «θερινό σινεμά».
Και φτάνει ο «Αχιλλέας» στο λιμάνι. Ο dj του Κάβου, ενός beach bar σκαλισμένου πάνω στο βράχο, κάθε φορά που το καράβι πιάνει λιμάνι, το υποδέχεται με επική μουσική στη διαπασών – μαγική στιγμή.
Πολύ καλή επιλογή για διαμονή είναι στην περιοχή Μώλος και Μαγαζιά. Κάνα χιλιόμετρο από τη χώρα, με υπέροχες παραλίες μπροστά, επιλογές για φαγητό και ποτό, σούπερ μάρκετ κτλ. Εμείς μείναμε στο Πιθάρι, που αποδείχτηκε εξαιρετική επιλογή. Υπάρχουν, πάντως, πολλές αξιόλογες επιλογές διαμονής και για όλα τα πορτοφόλια. Από την προσωπική μου εμπειρία θα πω ότι οι ντόπιοι σέβονται και τον τουρίστα και τον τόπο τους.
Η χώρα, επιβλητική πάνω στον βράχο, μου θύμισε πολύ Κυκλάδες. Με πολλά μαγαζιά για φαγητό και μια μεγάλη πλατεία, όπου συγκεντρώνονται όλα τα πιτσιρίκια, γίνονται μια παρέα και ξεσαλώνουν – εσύ που δεν έχεις παιδιά, καλύτερα να μην κάτσεις εκεί για καφεδάκι, γιατί θα ζαλιστείς, εάν δεν σου έρθει και καμιά μπάλα στο κεφάλι κατά λάθος.
Στη χώρα υπάρχει κι ένα πολύ ξεχωριστό δοκιμαστήριο για ρούχα και πολύ κρίμα που δεν έχω φωτογραφία να στο δείξω. Μπαίνεις, λοιπόν, στο μαγαζί, διαλέγεις το καφτάνι που θέλεις να δοκιμάσεις κι όταν ρωτάς την ευγενική κυρία πού είναι το δοκιμαστήριο, σε βγάζει στο μπαλκόνι, όπου υπάρχει ένα «δοκιμαστήριο» με λευκές κουρτίνες, που πάνε κι έρχονται από το βοριαδάκι κι εσύ αγναντεύεις το υπέροχο γαλάζιο κι αποφεύγεις και τον ιδρώτα. Πολύ μου άρεσε αυτό.
Επίσης στη Χώρα, πολύ κοντά στην πλατεία Μπρουκ, όπου μπορείς να βγάλεις ωραίες φωτογραφίες, έχει ένα πολύ ωραίο στέκι για καφέ, γλυκό και μεζέ, ονόματι Ανατολικός Άνεμος, με καταπληκτική θέα.
Σε αυτό το σημείο θέλω να σου πω να μην διανοηθείς να πας στη Χώρα χωρίς να φοράς κλειστό, σταθερό παπούτσι. Οι πλάκες στα σοκάκια γλιστράνε πάρα πολύ.
Και πάμε στις παραλίες. Πολλές και όλες με υπέροχα, κρυστάλλινα νερά, να τα πιεις στο ποτήρι. Άλλες ανοργάνωτες, άλλες με λίγες ξαπλώστρες κι άλλες πιο «κοσμικές». Για μένα στην κορυφή είναι ο Πεύκος. Κατεβαίνεις μια ξύλινη σκάλα μέσα στα πεύκα (συγκεντρώσου, Πεύκος λέγεται) και φτάνεις στον επίγειο παράδεισο, που έχει μια καντίνα με λίγες ξαπλώστρες. Τα παιδιά πήγαν για εξερεύνηση με τον πατέρα τους απ’άκρη σ’άκρη και μετά λιώσαμε στα μακροβούτια.
Δεύτερη αγαπημένη μου το Λιμανάκι, στον Άγιο Πέτρο. Ανοργάνωτη, πολύ γραφική, πανέμορφη. Πήγα να μπω κι έμεινα να χαζεύω ένα καβούρι «να» με το συμπάθιο – το νησί έχει πολύ ψάρι, αλλά και καβούρια και, βέβαια, αστακούς.
Άλλη εξαιρετική επιλογή η Κυρα Παναγιά, με ρηχά νερά, ιδανική για παιδιά, τα Γυρίσματα, ο Μώλος, τα Μαγαζιά. Στα Μαγαζιά ανακάλυψα και το απόλυτο beach bar, την Αμμουδιά. Μέσα από μια σύντομη διαδρομή με καλάμια και δέντρα, φτάνεις σε ένα κομμάτι της παραλίας απομακρυσμένο από τα άλλα μαγαζιά, με υπέροχη άμμο και ξαπλώστρες του ονείρου. Στα δεξιά σου η θέα της Χώρας να κόβει την ανάσα και μπροστά σου η θάλασσα. Τέλεια!
Άλλες επιλογές για μπάνιο, Καλαμίτσι με βότσαλο, Αχερούνες, Άγιος Πέτρος.
Όσο για το φαγητό, ό,τι και να σου πω είναι λίγο. Το νησί φημίζεται γιαυτό, άλλωστε. Θεωρείται η πατρίδα της αστακομακαρονάδας. Παντού τρως πολύ καλά – ακόμη και η χειρότερη ταβέρνα είναι άνω του μετρίου. Προσωπικά ευχαριστήθηκα στον Στέλιο στα Γυρίσματα, στον Στέφανο στα Μαγαζιά, στην κυρά Πόπη στις Αχερούνες, στην ταβέρνα στον Άγιο Πέτρο, μέρη όπου πήγαμε ξανά και ξανά. Πεντανόστιμα μαγειρευτά, φρέσκο ψάρι, μοναδικές συνταγές με θαλασσινά, όλα σε λογικές τιμές. Τα προϊόντα όλα δικά τους, δε.
Όσο για τα φιλέματα, τι να πω. Σπιτικό παγωτό, σπιτικό μωσαϊκό, φρέσκα φρούτα, τηγανίτες με μέλι και άλλες με πραλίνα για τα παιδιά. Τοπική συνταγή είναι η λαδόπιτα. Σου φέρνουν μια τηγανίτα στρογγυλή, σε μέγεθος πιάτου, καυτή και τη συνοδεύουν με κρύο ξυνοτύρι. Κόλαση.
Αν έχεις μικρά παιδιά, αξίζει να τα πας να δουν τα Σκυριανά αλογάκια, μοναδικά στον κόσμο, και να κάνουν ιππασία.
Για βραδινή έξοδο και ποτάκι υπάρχουν επιλογές και στο λιμάνι και στη Χώρα. Κάθε χρόνο τον Αύγουστο έχει και συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις. Όταν ήμουν εκεί είχε συναυλία Βιτάλη – Σαββόπουλος και λίγες μέρες μετά Αλκίνοος Ιωαννίδης.
Ξέχασα να σου πω ότι έχει και το μοναστήρι του Άι Γιώργη, ψηλά στη Χώρα, με εκπληκτικές, σπάνιες εικόνες, αλλά και αρχαιολογικό και λαογραφικό μουσείο. Έχει και κάστρο, αλλά λόγω του ότι είχε υποστεί ζημιές από τους σεισμούς, ήταν κλειστό. Το νησί έχει πολύ καλό οδικό δίκτυο κι έχει και αεροδρόμιο.
Όπως κατάλαβες η Σκύρος έχει όλα τα προαπαιτούμενα για διακοπές. Τέλειο μπάνιο στη θάλασσα, σούπερ φαγητό, έντιμους και ζεστούς ανθρώπους – το δικό μου τρίπτυχο ευτυχίας.
Υ.Γ: Από ό,τι μαθαίνω, το νησί είναι πολύ καλή επιλογή και τις Απόκριες. Το νταβαντούρι γίνεται στη Χώρα, όπου όλοι ντύνονται με παραδοσιακές φορεσιές και γλεντάνε. Βάλ’το στην ατζέντα για του χρόνου.
