Μανία. Ίσως αυτή η λέξη να είναι η ιδανικότερη για να περιγράψει αυτό που μας πιάνει όταν ταξιδεύουμε στα εξωτερικά και επισκεπτόμαστε κάποιο σημείο ορόσημο.
Μανία για να δούμε από κοντά το πολυφωτογραφημένο μέρος που βλέπαμε τόσα χρόνια ή και δεκαετίες ολόκληρες μόνο από φωτογραφίες, μανία για να το φωτογραφήσουμε από κάθε πιθανή κι απίθανη γωνία λήψης, μανία για να συμπεριληφθούμε κι εμείς μέσα στο κάδρο έχοντας το μνημείο στο backround…
Έλα, όμως, που πολλές φορές αυτό που συναντάμε απέχει έτη φωτός από εκείνο που ονειρευόμασταν να δούμε… Θες τα υπερσυγκεντρωμένα πλήθη των τουριστών, θες ο περιβάλλοντας χώρος που δεν “δένει” με το μνημείο, θες η διάθεσή μας τη συγκεκριμένη μέρα, πολλά μπορεί να παίζουν.
Κάπως έτσι την πάτησε πάμπολλες φορές και ο Βρετανός φωτογράφος Oliver Curtis. Σκέφτηκε, λοιπόν, σιγά-σιγά να αρχίσει να φωτογραφίζει όχι το αναμενόμενο και αυτό που φωτογραφίζουν άπαντες όταν επισκέπτονται ένα μνημείο, αλλά να πραγματοποιεί λήψεις που θα το αφήνουν στην απ’ έξω.
Για παράδειγμα, όταν ήρθε στην Ακρόπολη, προτίμησε να εστιάσει στην Σημαία, έχοντας πλάτη το ιερό του Παρθενώνα. Δεν σχολιάζουμε το γεγονός ότι η τυπάρα έχει γυρίσει όλο τον κόσμο, απλά σας αφήνουμε να ρίξετε μια ματιά σε μια αιρετική – αν μη τι άλλο – οπτική γωνία…
