Υπήρχε μια εποχή, που όταν κλείναμε τα μάτια μας φανταζόμασταν τους εαυτούς μας αραχτούς, σ’ ένα σπίτι μέσα σε καταπράσινα λιβάδια, να χορεύουμε τσάμικα με τον Φρόντο και την παρέα του και να καπνίζουμε ό,τι να ναι με τον Γκάνταλφ. Δεν το ‘χουμε κρύψει, άλλωστε.
Ωστόσο, όταν ξυπνούσαμε, καταλαβαίναμε ότι όλο αυτό ήταν mind game κι έτσι απλά επαναπαυόμασταν στη μαγεία του “Lord of the Rings”.
Kι όμως, οι Σκανδιναβοί δεν γνωρίζουν από βραδινές περιπλανήσεις, καθώς όλα τα όνειρά μας τα βλέπουν στην καθημερινή τους ζωή.
Δεν είναι δα, και τόσο γνωστοί για το μπάσκετ τους, οπότε δεν θα ‘χουν και θέμα με τα ταβάνια και τις πόρτες, όπως είχε ο Γερογκάνταλφ.
ΤΕΛΟΣ! Εμείς θα ζούσαμε εκεί μέσα, κι ας φεύγαμε κάθε πρωί με 2-3 καρούμπαλα στο κούτελό μας.
Chiέκαρε! 
