Μας προσγειώνει από το καλοκαίρι και μας προετοιμάζει για τον κρύο χειμώνα. Μια δουλειά αν μη τι άλλο επίπονη. Κι όμως, το φθινόπωρο είναι η πιο παρεξηγημένη εποχή του χρόνου, δεν χωράει αμφιβολία.
Τα δέντρα ξεγυμνώνονται χωρίς φόβο έτοιμα να δεχτούν την αλλαγή που η φύση έχει ορίσει γι’ αυτά. Το πράσινο χρώμα της χλωροφύλλης εξαφανίζεται και τότε αποκαλύπτονται όλα τα φθινοπωρινά χρώματα. Αυτό, το χρυσό στα πεσμένα φύλλα χρώμα και οι κοκκινωπές αποχρώσεις στα δάση, κάνουν τα τοπία μαγικά.
Μα πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι η φύση τότε πεθαίνει. Ότι οι μεγαλύτεροι έρωτες χάνονται μέσα στους μήνες τους φθινοπωρινούς. Ότι τα ποιήματα που γράφτηκαν αυτή την εποχή κρύβουν στους στίχους τους την πιο μεγάλη θλίψη.
Μπορεί να μην ξέρεις τι να φορέσεις, μπορεί τα πρωτοβρόχια να φέρνουν μαζί τους την υγρασία ή ακόμη κι αυτήν την ίδια τη μελαγχολία. Αλλά τα πράγματα δεν είναι και τόσο άσχημα. Σκέψου το: Εκτιμάς το σπίτι σου και την μυρωδιά του καφέ που διαχέεται στον χώρο όταν εσύ κρατάς τυλιγμένη γύρω σου μια ελαφριά κουβέρτα. Επιστρέφεις δυναμικά από τις διακοπές για έναν πιο παραγωγικό χειμώνα. Νιώθεις την παρέα σου να ανανεώνει ξανά τους δεσμούς της.
Στο φθινόπωρο, εν τέλει, παρατηρούμε στη φύση μια αρμονία τόσο έντονη όσο σε καμία άλλη εποχή του χρόνου.
Κι αν δεν μας πιστεύεις στα λόγια, ίσως οι εικόνες του παραπάνω βίντεο να σε πείσουν. Ένα βίντεο του Enrique Pacheco που ταξίδεψε στην Κροατία και τη Σλοβενία, για να δημιουργήσει τον οπτικοποιημένο ύμνο στο Φθινόπωρο. Όχι ότι στα μέρη μας, φαντάζει λιγότερο ελκυστικό…
