Ακούς “Ξεκίνησε από την Κροατία και γύρισε ολόκληρο τον κόσμο μέσα σε λίγα χρόνια” και λες “ΟΚ, ο τύπος είναι φραγκάτος, τον παίρνει να το κάνει.”. Έλα, όμως, που η περίπτωση του Τόμισλαβ Πέρκο από το Ζάγκρεμπ δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το στερεότυπο που λίγο έως πολύ όλοι έχουμε στο μυαλό μας για τους ανθρώπους που είναι μόνιμα με μια βαλίτσα στο χέρι…
Πριν το 2008 κυκλοφορούσε γραβατωμένος στις κυριλέ γειτονιές της κροατικής πρωτεύουσας ως χρηματιστής. Μετά το 2008, με την οικονομική κρίση να χτυπά την πόρτα και της συγκεκριμένης βαλκανικής χώρας, ο Τόμισλαβ βρέθηκε άνεργος να παλεύει με την τσέπη και τη ψυχολογία του.
Τότε ήταν που άκουσε για πρώτη φορά από κάποιους φίλους για το couchsurfing.com, τη διαδικτυακή πλατφόρμα στην οποία αφότου κάνεις εγγραφή μπορείς να φιλοξενήσεις στο σπίτι σου και να φιλοξενηθείς στα σπίτια των υπόλοιπων εγγεγραμένων μελών ανά τον κόσμο. Η ιδέα του άρεσε, αρχικά είχε όμως κάποιους ενδοιασμούς και φοβόταν να απομακρυνθεί από την comfort zone του. Αφήστε που δεν είχε και λεφτά…
Παρόλα αυτά, ξεκίνησε να φιλοξενεί στο σπίτι του στο Ζάγκρεμπ ταξιδιώτες από όλον τον κόσμο και αυτοί ήταν που του μετέδωσαν το μικρόβιο του… ταξιδεύειν και τον παρακίνησαν να ξεκινήσει.
Και ξεκίνησε…
Από την Κροατία στη Σερβία και τη Βουλγαρία. Από εκεί στην Τουρκία, το Ιράκ, το Ιράν, το Πακιστάν, την Ινδία, το Νεπάλ, την Ταϊλάνδη, τη Μαλαισία, την Αυστραλία, τον Άγιο Μαυρίκιο, (λιγάκι υπομονή ακόμα…), την Νότια Αφρική, τη Σουαζιλάνδη, τη Μοζαμβίκη, το Μαλάουι, την Τανζανία, την Κένυα, το Περού και τη Βραζιλία. Κι από εκεί, πίσω στην πατρίδα του.
Σε όλη αυτή την ηθελημένη Οδύσσεια, είχε ελάχιστα λεφτά εξασφαλισμένα. Ο ίδιος μας λέει πως “τα λεφτά που ξοδεύεις όταν ταξιδεύεις πηγαίνουν κυρίως στις μεταφορές, τη διαμονή και το φαΐ. Περιορίζοντάς τα στο ελάχιστο, συνειδητοποιείς πως τα έξοδά σου γίνονται πολύ λιγότερα ακόμη κι από εκείνα που θα είχες μένοντας σπίτι σου.”
Ο Τίμοσλαβ, για παράδειγμα, δεν ξόδεψε φράγκο για τις μεταφορές του. Έριξε πολύ περπάτημα, έκανε πολύ πετάλι και κυρίως επιχείρησε πολλά ώτοστοπ (τα μαθήματα ορθού ωτοστόπινγκ που δίνει στο βίντεο, είναι θεϊκά, δείτε τα οπωσδήποτε).
Για τη διαμονή του προτιμούσε το κάμπινγκ, τα πάρκα και τη διανυκτέρευση σε σπίτια που είχε εξασφαλίσει φιλοξενία μέσω τοu couchsurfing. Για το φαγητό του, συνήθως εφοδιαζόταν από τα κατά τόπους σούπερ μάρκετς διάφορα πράγματα, ενώ πολλές φορές αρκούνταν και σε όσα του προσέφεραν οι οικοδεσπότες του ανά τον κόσμο. Αν σε όλα τα παραπάνω, προσθέσουμε το γεγονός ότι εξασφάλιζε μια κάποια χρηματοδότησή του από δουλειές του ποδαριού, από ημι-εθελοντικές εργασίες, από μικροποσά που συγκέντρωνε μέσα από τη σελίδα του στο διαδίκτυο και από το… γρατζούνισμα μιας κιθάρας, τότε έχουμε τις απαντήσεις μας στο ερωτημα “πώς γίνεται να ταξιδεύεις με καθόλου ή ελάχιστα χρήματα στην τσέπη;”.
Και τι του έμεινε;
Τα εξής βασικά. Πρώτον, να τα βρίσκει με τον ίδιο του τον εαυτό. Δεύτερον, να νιώθει σεβασμό για τη φύση. Τρίτον, να μην έχει προκαταλήψεις για ότι και όσους δεν γνωρίζει.
Μετά τη… μετα-ταξιδιωτική μελαγχολία, μας λέει ο Τίμοσλαβ ο τίμιος, προσπάθησε να βρει ξανά τις ισορροπίες του καθώς όλα όσα είχε ζήσει, είχαν καταστεί εθισμός. Η ισορροπία, λέει, βρίσκεται κάπου στη μέση. Δεν χρειάζεται να βρίσκεσαι με έναν σάκο στον ώμο, ούτε να μένεις κολλημένος στον καναπέ σου. Υπάρχουν και τα υποκατάστατα για το διάστημα που δεν ταξιδεύεις:
Περπάτα στους δρόμους της πόλης σου που δεν έχεις ξαναπερπατήσει, διάβασε βιβλία, μίλα με νέους ανθρώπους που συναντάς στο δρόμο, άλλαξε δουλειά. Όλα είναι στο χέρι σου.
Άλλωστε, όπως πολύ σωστά μας ο Τίμοσλαβ στην εκπληκτική του ομιλία στο TEDx: “Σε 20 χρόνια από τώρα θα νιώθεις περισσότερες τύψεις για όσα δεν έκανες, παρά για όσα έκανες”.
[gallery-144]
Κι αν είστε από τα αγύριστα εκείνα κεφάλια που πιστεύουν ότι αυτά τα κάνουν μονάχα οι τρελιάρηδες στο εξωτερικό, η ιστορία του φίλου μου του Διαγόρα Καλαϊτζόγλου που ξεκίνησε από την Ιαπωνία και ήρθε στην Ελλάδα με ποδήλατο, ίσως να σας πείσει για το αντίθετο.
Δείτε ολόκληρη την ομιλία του Τόμισλαβ, θα τη χαρείτε, σας το υποσχόμαστε…
