Για μία ακόμη εβδομάδα ετοιμάσαμε τα μπαγκάζια μας και φεύγουμε για ένα ακόμη ταξιδάκι με ξεναγούς τους πιο τρελούς (και προικισμένους) instagramers που κυκλοφορούν εκεί έξω.
Αυτή τη φορά δεν είμαστε για να τριγυρνάμε σε οροπέδια, λιμνούλες και λιβάδια. Λέμε να το πάμε σε πιο mainstream καταστάσεις και να κάνουμε αυτό που θα έκανε ο κάθε τουρίστας: θα επισκεφθούμε το σήμα κατατεθέν κάθε πόλης, τα μνημεία εκείνα που αποτελούν την υπογραφή για διάφορες μητροπόλεις του κόσμου. Και θα το κάνουμε με τον τρόπο μας…
Σηκωνόμαστε, λοιπόν, μέσα στα άγρια χαράματα και ξεκινάμε με πολλή καύλα πολλή διάθεση το οδοιπορικό μας.
Μέχρι το βράδυ θα έχουμε επιστρέψει.
Ψήσου! Ακολούθα!
Καφεδάκι take away από το Σύνταγμα για να φύγει η τσίμπλα και άραγμα στο ολόλευκο μάρμαρο του Παναθηναϊκού Σταδίου για να καταστρώσουμε τα επόμενα βήματα του ταξιδιού.Βήμα πρώτο και ευκολάκι: πεταγόμαστε δίπλα, στην πανέμορφη Φλωρεντία. Χαζεύουμε για λίγο τη χιλιοφωτογραφημένη και χρυσοφορεμένη Ponte Vecchio.Η ώρα είναι ακόμη 10 και διακτινιζόμαστε στην Καλιφόρνια. Μνημεία δεν πολυπαίζουν εκεί, αλλά μήπως δεν είναι μνημείο ο πύργος που στεκόταν η Πάμελα; Βουρ για βουτιά μπας και κάνουμε καλά το χανγκόβερ!Λες και τα θέλει ο κώλος μας κι ενώ δεν έχουμε συνέλθει ακόμα, ξαναπερνάμε πάνω από τον Ατλαντικό για να προλάβουμε το brunch στο Παρίσι που ψάχνει να βρει τους ρυθμούς του. Θα τους βρει, δεν το φοβόμαστε, δεν τους φοβόμαστε.Τύφλα να ’χει το brunch μπροστά στη μακαρονάδα. Πάμε Μιλάνο, καθόμαστε στα σκαλοπάτια της Piazza Duomo και απολαμβάνουμε τα σπαγγέτι. Χάλια η μπλούζα από τη σάλτσα, αλλά η θέα μας αποζημιώνει.Σε πεθυμήσαμε ρε χανγκοβεράκι… Μεσημέριασε και είπαμε να πεταχτούμε μέχρι το Μεγάλο Μήλο γιατί θέα όπως αυτή του Empire State δεν παίζει πουθενά αλλού στον κώλ…, στον κόσμο.Κάναμε το Αμερική-Ευρώπη, Κολάτσιου-Παγκράτι και φτάνουμε νωρίς το απόγευμα Βαρκελώνη. Απολαμβάνουμε το Μέσι στο Νου Καμπ κι αποδίδουμε φόρο τιμής στη Σαγράδα Φαμίλια. Κι από εκεί, μας καλεί η Ανατολή, η Κωνσταντινούπολη και η Αγιά Σοφιά. Φόρος τιμής κι εκεί, με πολύ συναίσθημα διαποτισμένος. Λογικό είναι η Κων/πολη να μας φέρει στο μυαλό και την πόλη-προκάτοχο. Αρχίζει να βραδιάζει και ίσα ίσα που προλαβαίνουμε να πάρουμε μια τζούρα από την αιώνια πόλη, από την αιώνια Ρώμη…Μισή ωρίτσα ύπνο μόνο. Μισή ωρίτσα με θέα το Flatiron Building, έναν αλλοτινό ουρανοξύστη που σήμερα στέκει στη σκιά των υπόλοιπων θεόρατων κτιρίων της Νέας Υόρκης.Ξύπνημα και τρεχάλα στα νέον της Times Square. Εχει ένα ιρλανδέζικο μπαράκι κάπου κοντά, σε κερνάμε τζιν τόνικ.Και να που τα δυο ποτήρια, έγιναν τρία κι έγιναν τέσσερα… Έλα, κάτσε εδώ στο παγκάκι, να ξενερώσουμε βλέποντας την κυρά Ελευθερία απέναντι. Έτσι κι αλλιώς θα ξενερώσουμε σε λίγη ώρα που θα μπούμε στο αεροπλάνο για την επιστροφή που σου τάξαμε.
