Ποτέ και πουθενά σε κανένα δημοσιογραφικό γραφείο δεν ακούστηκαν τόσα καντήλια μαζεμένα κατά τη συγγραφή ενός θέματος όσο αυτό που διαβάζεις αυτήν τη στιγμή. Ειλικρινά πόνεσαν τα ματάκια μας ψάχνοντας να βρούμε φωτογραφίες μέσα από το Instagram οι οποίες έχουν στο επίκεντρο τη Μητέρα Φύση (κλισεδιά;). Πονέσαν τα ματάκια μας από την τόση συσσωρευμένη -σε μερικά πίξελς- ομορφιά που κρύβεται εκεί έξω, πόνεσε και η ψυχούλα μας που σπαταλάμε τις ώρες μας σε ένα γραφείο ή σε ένα δωμάτιο και δεν παίρνουμε τα όρη και τα δάση να ΖΗΣΟΥΜΕ. Έστω και τα πλέον κοντινά από αυτά.
Μέχρι να κουνήσουμε τα ποδαράκια μας, όμως, καλό είναι να παίρνουμε που και που μερικές τζούρες φυσιολαγνείας από ορισμένους μετρ των εξορμήσεων και της φωτογραφίας…
Ας ξεκινήσουμε με κάτι (σχετικά) κοντινό. Με τον φίλο μας τον Hannes, ο οποίος ρεμβάζει κάπου στην Ελβετία. Ρεμβάζει, έχοντας μπροστά του αυτό…
Κι από εκεί, φύγαμε για την Μιανμάρ και συγκεκριμένα για το όρος Χκακάμπο Ράζι. Δεν είναι τίποτα. 10 τσιγάρα δρόμος. Ηλεκτρονικά.
Επιστροφή στα πάτρια ευρωπαϊκά εδάφη και στην αυστριακή λίμνη Wildsee. Για πες; Πονέσαν τώρα ή δεν πονέσαν τα δικά σου τα ματάκια;
Μπαίνουμε στο τρενάκι και κατεβαίνουμε νότια, στη μαγευτική Τοσκάνη. Βγαίνουμε από το τρενάκι, μπαίνουμε αερόστατο…
Και προσγειωνόμαστε στην Σαξονία. Δίπλα σε αυτήν την αέναη γέφυρα. Κλαψ.
Δεν μας σηκώνει άλλο η Ευρώπη. Πάμε Χιλή. Πόσο όμορφα μπορεί να είναι στη Χιλή, δηλαδή;
Α. Τόσο όμορφα…
Δεν είναι να καθόμαστε ούτε κι εδώ. Ας πεταχτούμε στην άλλη άκρη της Αμερικής, στην Αλμπέρτα, για να μη λένε οι φίλοι Καναδοί ότι τους σνομπάρουμε κόλας. Η λίμνη Peyto, κυρίες και κύριοι…
Ας το πάρουμε απόφαση: από το φυσικό κάλλος δεν μπορούμε να ξεφύγουμε. Κι αφού δεν μπορούμε να το αποφύγουμε, ας το απολαύσουμε. Έστω κι από το γραφείο μας. Ελβετία ξανά-μανά!
Και μια γεύση από έρημο (Σαχάρα;). Η φύση, άλλωστε, είναι πολύπλευρη και δεν εξαντλείται στα δάση και τα τρεχούμενα νερά.
Τα οποία δάση και νερά, για να τα λέμε κι όλα, έχουν το κατιτίς του τα μπαγάσικα…
Μιλώντας για τα δάση, να σου δώσουμε λίγο μια εικόνα σαν κι αυτήν; Από το Δυτικό Sussex, παρακαλώ.
Ή κάτι σαν κι αυτό, μήπως; Φλόριντα, φίλοι μας, Φλόριντα…
Ιμαλάια σε πήγαμε; Δεν σε πήγαμε. Πάμε.
Κι ένα σύντομο πέρασμα από τα Highlands. Όχι αυτά που ξέρεις, τα σκοτσέζικα, αλλά τα άλλα, τα αουτσάιντερ που βρίσκονται στην… Αγκόλα!
Αμέ η Αγκόλα 🙂
Πού θα πάει… Θα ξημερώσει η μέρα που θα βγούμε από το γραφείο και θα δούμε -έστω και ορισμένα από αυτά τα μέρη- σε απόσταση αναπνοής.
Μέχρι τότε, ας βολευτούμε με το μοναδικό αυτό ισλανδικό ηλιοβασίλεμα…
