Διακοπές σημαίνει ρομαντζάδα. Όχι απαραίτητα με την κοπέλα σου, αλλά στο πιο γενικό. Μπυράκια, μπάνια (για σας που σας αρέσουν), βόλτες και ρέκλα στον ήλιο. Οπότε οι “διακοπικές” ενέργειές μας, πρέπει να ακολουθούν αυτόν τον κανόνα. Και φύγαμε για Ήπειρο.

Ξεκίνημα στις 5 το πρωί. Τα αυτοκίνητα έτοιμα από το προηγούμενο βράδυ. Στο Ρίο, απαραίτητα με το καραβάκι γιατί έχει την απαιτούμενη ρομαντζάδα και μισή τιμή από τη γέφυρα, οπότε βολεύει και την τσέπη. Μετά το Ρίο, στάση για τον δεύτερο καφέ της ημέρας και χαλάρωση. Συνεχίζουμε για νομό Πρεβέζης. 

Χάνουμε λίγο το δρόμο, δεν πτοούμαστε, τον ξαναβρίσκουμε και κατά τις 11 είμαστε στον προορισμό μας. Δροσούλα έχει. Μένουμε Καστροσυκιά στο κάμπινγκ που είναι παραδείσια!

Μετά το πρώτο μπάνιο και την επιβεβλημένη μεσημεριανή σιέστα, αρχίζουμε τις βόλτες μας. Πάμε σιγά σιγά προς την Πάργα όπου καταλαβαίνουμε από την κίνηση ότι θα γίνεται ένας μικρός χαμός. Και δεν πέφτουμε έξω. Βολτάρουμε στα σοκάκια, ανεβαίνουμε προς το κάστρο και την παλιά πόλη όπου και μαγευόμαστε από την ομορφιά που μας κυκλώνει.

Εκεί, αφού φάμε τα (τεράστια) σουβλάκια μας, πάμε για κοκτέιλ. Φυσικά στη “Veranda” όπου 18.30-21.00 υπάρχει happy hour και όλα τα κοκτέιλ έχουν 5 ευρώ! Και ειλικρινά, είναι πολύ καλύτερα από όσο φαντάζεστε!

Γυρίζουμε για βραδινό μπάνιο και να μυρίσουμε τους μπάφους στην ατμόσφαιρα χαλάρωση μέχρι να κοιμηθούμε. Το επόμενο πρωί σηκωνόμαστε νωρίς-νωρίς για να οδεύσουμε προς Σύβοτα.

https://www.youtube.com/watch?v=Uif1okG-118
Στα Σύβοτα θα πετύχουμε ίσως τις ομορφότερες παραλίες της Ηπείρου. Μέσα στο χωριό βλέπουμε πανέμορφα ταβερνάκια (στο Castelio να πάτε και να δώσετε χαιρετίσματα στον Αλέξη που μας κέρασε και καφέ) με εξαιρετικά και φθηνά πιάτα. Φεύγοντας για την επιστροφή, περνάμε μια βόλτα για “κατάθεση” στην έκθεση βιβλίου που βρίσκεται μπροστά στο λιμανάκι.
 
Μετά από αυτές τις βόλτες μας, πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτούμε τον Αχέροντα, την πύλη για τον Άδη κατά τους αρχαίους Έλληνες. Τα κρύα του νερά μπορούν να σε στείλουν στον άλλο κόσμο συστημένο, αλλά έτσι και βουτήξεις, σε τραβάει όλο και πιο μέσα μέχρι που σε πείθει ότι μπορείς να το αντέξεις. Και μπαίνεις για ράφτινγκ, μπαίνεις και με τα άλογα, αν είσαι του ιππικού.
 
Βγαίνοντας, βλέπεις χίπις (ναι, υπάρχουν ακόμα) να πωλούν την πραμάτεια τους, φτιαγμένη αποκλειστικά από τα καλούδια της φύσης. Τους ζηλεύεις αλλά ξέρεις καλά ότι εσύ δε μπορείς να έχεις αυτόν τον τρόπο ζωής, οπότε απλά χαίρεσαι που βλέπεις τα χαμόγελά τους.
 

Λίγες μέρες μετά, που θα πήζεις πίσω στην καθημερινότητα, θα θυμάσαι:

  • Τα φανταστικά νερά της Μπέλα Βράκα.
  • Τους γαμάτους κατοίκους, όπου κι αν τους συνάντησες.
  • Τα κρύα νερά του Αχέροντα σε συνδυασμό με το “Το χρόνο να λαβώσω” του Μάλαμα.
  • Τα κοκτέιλ στη Veranda.
  • Το εξαιρετικό κάμπινγκ στην Καστροσυκιά.
  • Όλες τις γκόμενες που δεν πλησίασες
  • Τις βραδινές βόλτες μέσα στην Πρέβεζα που έχει άπειρα ενδιαφέροντα μπαράκια σε πολύ μικρή απόσταση.

Και του χρόνου, θα ξαναπάς…

Σχεδόν όλες οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο (και των φίλων μου).