Αλήθεια είναι πως αυτό που έκανε ο Γιάννης Μπέζος στους Απαράδεκτους ήταν πρωτοφανές, τομή. Υποδύθηκε τον ομοφυλόφιλο με τέτοιο τρόπο, τόσο επιβλητικά και αδιαπραγμάτευτα ώστε πέταξε μεμιάς όλα αυτά τα χαζά κλισέ που συνόδευαν το ρόλο στην μέχρι τότε εγχώρια κινηματογραφική και τηλεοπτική πραγματικότητα.

Δεν ήταν πια καρικατούρα, ένας που τον είχαμε στο πλάνο για να κοροϊδεύουμε και να γελάμε. Ναι, ναι, μην σου κάνει εντύπωση αν είσαι νεότερος ηλικιακά. Παλιά έτσι ήταν.

Να φανταστείς επίσης πως το κανάλι (MEGA) αρχικά δεν ήθελε να υπάρχει ήρωας gay και κάποιοι προσπάθησαν να πείσουν την Δήμητρα Παπαδοπούλου να κάνει σεναριακή ανατροπή σχετικώς στο 2ο επεισόδιο, να το αποδώσει σε «πλάκα» και να το γυρίσει τούμπα. Η σεναριογράφος της θρυλικής σειράς πάτησε πόδι, το ίδιο και ο Μπέζος και έτσι ο ρόλος έμεινε ως είχε, μαζί και κλασικός.

Το κυριότερο ήταν πως έγινε σαφές για πρώτη φορά πως το να είναι κάποιος ομοφυλόφιλος είναι εντελώς φυσικό. Βοήθησε έτσι πολύ κόσμο να βγει από το στερεότυπο της ντουλάπας, είχε δηλαδή και λυτρωτικό αντίκτυπο.

Ως και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο κλήθηκε τότε η Δήμητρα Παπαδοπούλου να μιλήσει, σε μια διάλεξη, επειδή όπως της είπαν «επηρέασες την κοινωνία, ριζοσπαστικά και θεμελιακά».

Ναι, προφανώς και ο ρόλος του «Γιάννη» είχε στοιχεία καρικατούρας. Αλλά και ποιος δεν είχε σε αυτή τη μαγική 4άδα των Απαράδεκτων; Μαζί και σε όποιον πέρασε από αυτή τη μαγική σειρά;

Ο πρωτοπόρος (;)… Πίπης της Βουγιουκλάκη

Αυτά όμως, λίγο πολύ, είναι γνωστά. Στη σελίδα BINTEO KΛΑΜΠ του Facebook έπεσε στην αντίληψή μας μια άποψη που πραγματικά δεν είχαμε σκεφτεί νωρίτερα. Και η οποία έχει μεγάλο ενδιαφέρον, ως βάση συζήτησης έστω.

Σύμφωνα με αυτήν (την άποψη) δεν είναι ο Μπέζος ο πραγματικός πρωτοπόρος στη βιομηχανία της ψυχαγωγίας για τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, αλλά η… Αλίκη Βουγιουκλάκη!

Να πώς το εξήγησε:

«Όλοι μνημονεύουν τον χαρακτήρα του Μπέζου στους Απαράδεκτους ως πρωτοπόρο ως προς τη ΛΟΑΤΚΙ ορατότητα.

Κανείς δε μιλάει για τον πρώτο ανοιχτά bi/pansexual χαρακτήρα που πρωταγωνίστησε σε μπλοκμπάστερ της δεκαετίας του 60.

Ο χαρακτήρας του Παπαμιχαήλ στην “Αρχόντισσα και τον Αλήτη” ερωτεύτηκε ανοιχτά ένα crossdresser άτομο πιστεύοντας ότι είναι άντρας. Όταν εκείνο του αποκάλυψε ότι δεν έχει κάνει φυλομετάβαση και οι αντωνυμίες του είναι στην πραγματικότητα she/her, ο Παπαμιχαήλ το πήρε τέρμα χαλαρά και του εκμυστηρεύτηκε την αγάπη του, αφήνοντας ξεκάθαρα να εννοηθεί ότι δεν ερωτευόμαστε τα φύλα και τα βιολογικά χαρακτηριστικά, αλλά την ψυχή των ανθρώπων,

Για τους λάτρεις της στατιστικής, sexual tension μεταξύ του Παπαμιχαήλ και ενός φαινομενικά άντρα που στην πορεία αποκαλύφθηκε ότι αυτοπροσδιοριζόταν ως γυναίκα, υπήρχε και στην “Νεράιδα και το Παλικάρι” (1969)».

Λοιπόν, πώς σου φαίνεται αυτή η άποψη; Μεταξύ μας πάντως, νομίζουμε πως ο Παπαμιχαήλ το χε πάρει εξ αρχής χαμπάρι πως ο Πίπης δεν είναι… Πίπης, αλλά κορίτσι. Απλά παίζει το παιχνίδι. Κάτι διόλου παράταιρο αν σκεφτούμε πως η Αλίκη Βουγιουκλάκη ντύθηκε άνδρας με ένα σωρό λιπ γκλος και μέικ απ – η εικόνα της πάνω από όλα, πάντα.

Κομμάτι εξόχως δύσκολο, σε τελική ανάλυση, η κοινωνία της εποχής να προσέγγισε κάτι τέτοιο τόσο «προχώ». Αλλά ΟΚ, μπορεί να κάνουμε και λάθος. Αυτό κι αν θα ήταν plot twist!