Στους ανθρώπους μας αρέσει να βρίσκουμε εύκολες δικαιολογίες και να πατάμε πάνω σε αυτές, για να μπορούμε να δικαιολογούμε τα αδικαιολόγητα. Στους ντελιβεράδες-κούριερ-μηχανόβιων εν γένει, οι δικαιολογίες είναι πάντα έτοιμος στο στόμα: «με αναγκάζει το αφεντικό», «θα πάρω κακή βαθμολογία» και όλα αυτά τα σχετικά.

Αν ποτέ έχει τύχει να σταματήσετε κάποιους από τους ντελιβεράδες σε μια από τις άπειρες φορές που παρανομούν καθημερινά και καταπατούν τον ΚΟΚ, αυτά θα γυρίσουν να σας πουν, αν τυχόν έχουν διάθεση για κουβέντα. Συνήθως βέβαια, θα σου ρίξουν κανένα βρισίδι, θα απειλήσουν να σου επιτεθούν και θα πάνε στην παραγγελία τους.

Είναι όμως αυτή η αλήθεια; Όχι βέβαια. Η πραγματικότητα είναι ότι ειδικά στις δύο μεγάλες πλατφόρμες δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο, ούτε κάποιο σύστημα πόντων. Προφανώς και θα υπάρξουν παράπονα αν μια παραγγελία αργήσει 30-40 λεπτά, αλλά το μεγαλύτερο κομμάτι των ανθρώπων που παραγγέλνουν από εφαρμογές, έχουν μια χαρά υπομονή. Κι αν η εφαρμογή τους λέει πως η παραγγελία θα έρθει σε 35 λεπτά και τελικά έρθει σε 45-50, δεν θα κάνουν και σαματά. Μια χαρά κατανόηση υπάρχει στον μέσο πελάτη για τους ντελιβεράδες.

Είναι μια ξεκάθαρη επιλογή των ντελιβεράδων, ενδεχόμενα για να παραδώσουν περισσότερες παραγγελίες, να καταργούν κάθε έννοια σεβασμού. Να καβαλάνε τα πεζοδρόμια, να οδηγάνε πάνω σε αυτά, να πετάγονται ανάποδα σε στροφές, να πετάγονται ανάποδα ακόμα και σε μια λεωφόρο (έχει συμβεί 2 φορές μπροστά μου), για να πάνε στο στενό 30 μέτρα πιο πίσω.

Άντε όμως να το δεχτείς αυτό για τους ντελιβεράδες σε πλατφόρμες. Οι ντελιβεράδες του καταστήματος, του σουβλατζίδικου, της πιτσαρίας που δεν πληρώνονται με ποσοστά από τις παραγγελίες, τι κενή δικαιολογία έχουν;

Οι ντελιβεράδες λειτουργούν έτσι κι όταν δεν κάνουν ντελίβερι

Και φυσικά, δεν είναι μόνο όταν πηγαίνουν τις παραγγελίες. Μια χαρά τα ίδια κάνουν και εκτός βάρδιας, μια χαρά τα ίδια κάνουν κι όταν αναμένουν την κουζίνα να τους φωνάξει για να πάρουν τις σακούλες. Παρκάρουν το μηχανάκι πάνω σε πλατείες, πεζοδρόμια, φράζουν την διάβαση και ζητάνε και δήθεν συγγνώμες αν δουν ότι δυσκολεύεσαι να περάσεις. Και μπορεί και να μετακινήσουν λίγο για να δείξουν πόσο ευγενικοί είναι.

Το πιθανότερο είναι πως όσοι το διαβάσετε, θα πέσετε να με φάτε ότι τα βάζω με μεροκαματιάρηδες. Όμως κάποια στιγμή θα πρέπει να πάψει να είναι πανάκεια για όλα το «τη δουλειά τους κάνουν μωρέ οι άνθρωποι».

Δουλειά τους είναι να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή άλλων οδηγών; Δουλειά τους είναι να είσαι σε αναπηρικό αμαξίδιο και να ψάχνεις πως θα περάσεις το πεζοδρόμιο ανάμεσα στα μηχανάκια, ώστε καταλήγεις να κάνεις καποέιρα με το αμαξίδιο;

Είναι τρομακτικός ο λαϊκισμός της δήθεν αλληλεγγύης σε αυτή τη χώρα, που καταλήγουμε να αγνοούμε τα βασικά, το μίνιμουμ επίπεδο κοινικού σεβασμού, ευγένειας και ενσυναίσθησης, για να πείσουμε ότι είμαστε με τον εργάτη.

Να με συγχωρείτε, αλλά εγώ εργάτη που κάνει όλα τα παραπάνω, δεν μπορώ να στηρίξω! Είδατε άλλωστε τις προάλλες στη Θεσσαλονίκη που ένας ντελιβεράς χτύπησε θανάσιμα έναν κύριο που του έκανε παρατήρηση γιατί οδηγούσε με το μηχανάκι πάνω σε πλατεία.

Αυτό το περιστατικό δεν είναι τυχαίο. Θα μπορούσε να συμβαίνει πολλές φορές μέσα στην ημέρα αν αποφασίζαμε να αντιδράσουμε. Αλλά πώς να αντιδράσεις όταν τηλεφωνείς στην Τροχαία και δεν κάνει απολύτως τίποτα; Πώς να αντιδράσεις όταν ο κ. Μπακογιάννης τόσα χρόνια στον δήμο δεν έκανε τίποτα για δημοτική Αστυνομία που να επιβάλλει πρόστιμα; Πώς να αντιδράσεις όταν ακούς για γνωστούς που σβήνουν τα πρόστιμα; Πώς να αντιδράσεις όταν οι ίδιες οι πλατφόρμες αδυνατούν να ελέγχουν τους ντελιβεράδες τους;

Προφανώς, στο τέλος της ημέρας, δεν είναι θέμα οι ντελιβεράδες, αλλά συνολικά η οδηγική νοοτροπία στην Ελλάδα. Οι ντελιβεράδες είναι η υποομάδα. Το πρόβλημα είναι συνολικά οι οδηγοί μηχανών που δεν έχουν σεβασμό και θεωρούν πως όλα είναι δικά τους για να τα καβαλήσουν. Το πρόβλημα είναι ότι ο Έλληνας συνολικά δεν οδηγάει για να πάει κάπου, αλλά για να επιβάλλει περισσότερο τα ελαττώματά του.

Είναι από τις περιπτώσεις όπου καμία αλλαγή δεν θα έρθει από εμάς, από μέσα μας. Αν δεν αναλάβει τον ρόλο του σκληρού μπαμπούλα το κράτος με χοντρά πρόστιμα, θα υπάρχουμε λίγοι γραφικοί να προσπαθούμε κάθε μέρα στον δρόμο και το πεζοδρόμιο να εξηγήσουμε τα αυτονόητα.

Αλήθεια, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη έχει κάποιο σχέδιο; Γνωρίζει πως αστυνομικοί βλέπουν αυτές τις παρανομίες και δεν κάνουν τίποτα; Ή πως τις κάνουν και οι ίδιοι;