Μερικές ταινίες σε κάνουν να νιώθεις άβολα με ωραίο τρόπο. Ξέρουμε πόσο αντιφατικό ακούγεται αυτό, όμως συμβαίνει. Το Toni Erdmann, εύκολα προσβάσιμο σε όλους μας μέσω Ertflix, αποτελεί τον ορισμό αυτής της συνθήκης.

Γράφει ο Γιώργος Καραχάλιος

Πολλές φορές κατά τη διάρκεια των 156 λεπτών αυτού του γερμανικού φιλμ της Μάρεν Άντε θα πιάσεις τον εαυτό σου να αισθάνεται αμηχανία. Αρκετές φορές επίσης, θα γελάσεις. Μόνο που αυτό που ξετυλίγεται on screen δεν είναι κωμωδία. Καθόλου.

Είναι μια κραυγή σχετικά με το πόσο μακριά είμαστε διατεθειμένοι να φτάσουμε για να λάβουμε την αποδοχή που επιζητάμε από τα οικεία μας πρόσωπα. Είναι μια κραυγή αγάπης, έστω εκφρασμένης με ανορθόδοξο τρόπο. Είναι μια κραυγή απόγνωσης για τους κοινωνικούς περιορισμούς, τα «καθώς πρέπει», το πώς δεν αφήνουμε ελεύθερο τον εαυτό μας με κίνδυνο να καταλήξουμε δυστυχισμένοι.

Για έναν πατέρα που ψάχνει τρόπο να επικοινωνήσει ξανά με την απόμακρη και εργασιομανή κόρη του. Και βρίσκει ως μέθοδο τις μεταμφιέσεις, το παιδικό παιχνίδι. Αυτό δηλαδή που θυμόταν πως κάποτε λειτουργούσε, πως κάποτε του έδινε αυτό που τόσο του άρεσε.

Το σενάριο είναι ιδιαίτερο, είναι διαφορετικό. Λειτουργεί τόσο καλά χάρη στις εξαιρετικές ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών, μια μίξη ευαισθησίας και ανθρωπιάς. Την υπέροχη Σάντρα Χίλερ, μια από τις καλύτερες ηθοποιούς στον κόσμο αυτή τη στιγμή, όπως εμφατικά έδειξε με δύο πρόσφατα δείγματά της (Ανατομία μιας Πτώσης, Ζώνη Ενδιαφέροντος). Και τον προσφάτως αποβιώσαντα Πέτερ Σιμόνισεκ, που εκείνη τη χρονική στιγμή έγινε παγκοσμίως γνωστός – στην πατρίδα του την Αυστρία, ήταν από καιρό σταρ.

Στο Ertflix στριμάρει κάτι το λυτρωτικά απελευθερωτικό

Όλοι έχουμε ένα παιδί μέσα μας, απλώς όσο μεγαλώνουμε το απωθούμε όλο και περισσότερο, το καταχωνιάζουμε. Αυτοί που αντιστέκονται είναι εύκολο να τους πεις «γραφικούς» και να πας παρακάτω γιατί «έχουμε και δουλειές», το πραγματικά ιντριγκαδόρικο (και χρήσιμο) ωστόσο είναι να κάνεις μια απόπειρα να τους καταλάβεις.

Είναι μια διασκεδαστική, αλλά συνάμα παράξενη ταινία το Toni Erdmann. Γλυκόπικρη και βαθιά εσωτερική. Δεν είναι για όλους, διόλου mainstream. Ωστόσο αν της δώσεις το χρόνο και την προσοχή που πρέπει, αν την αφήσεις να σου πει αυτά που θέλει, δεν χάνει ποτέ το ενδιαφέρον της, δεν σε κάνει ποτέ να στρέψεις αλλού το βλέμμα. Έχουμε ανάγκη τέτοια έργα, λυτρωτικά και απελευθερωτικά.

Κι αν μετά από όλα αυτά τα γενικά θες και τη σύνοψη του Toni Erdmann, όπως μας τη δίνει το Ertflix, ιδού:

«Ο αιώνια πλακατζής Βίνφριντ, λατρεύει να ενοχλεί την κόρη του. Τρυπώνει στη ζωή της, τις συναντήσεις και τις εξόδους της, προσπαθώντας να την πλησιάσει. Ενοχλημένη του ζητά να σταματήσει. Τότε συστήνεται το alter ego του Βίνφριντ – ο Τόνι Έρντμαν. Ο Τόνι είναι ένας περίεργος τύπος με κακό κοστούμι, τραγική περούκα κι ακόμη χειρότερη οδοντοστοιχία. Όσο πιο εκκεντρικός γίνεται, τόσο η κόρη του φαίνεται να ανταποκρίνεται…»

*Πάτα ΕΔΩ για να δεις το Toni Erdmann στο Ertflix