Τα περίεργα φαγητά, τις περισσότερες φορές τουλάχιστον, είναι απλά διαφορετικά από αυτά που γνωρίζετε ή έχετε συνηθίσει. Βέβαια, σε αρκετές περιπτώσεις μπορούμε πολύ εύκολα να τα κατατάξουμε στην κατηγορία με τα αηδιαστικά φαγητά. Τα γεύματα στην αρχαία Μεσόγειο γύριζαν γύρω από τα κοινά βασικά είδη διατροφής που ήταν τα δημητριακά, τα λαχανικά, τα φρούτα και το ελαιόλαδο και περιστασιακά λίγο ψάρι και κρέας για όσους είχαν την οικονομική δυνατότητα.
Στη συνέχεια, οι Αρχαίοι Έλληνες διέδωσαν την κουζίνα τους όπου αποίκισαν, από τη Μαύρη Θάλασσα έως τη νότια Ισπανία, ενώ οι Ρωμαίοι έκαναν το ίδιο τους επόμενους αιώνες. Οι Ρωμαίοι μάγειρες ήταν ιδιαίτερα καλοί στο να βρίσκουν τρόπους να συντηρούν το φαγητό τους και να προσθέτουν περισσότερη γεύση χρησιμοποιώντας εισαγόμενα μπαχαρικά και garum, τη σπεσιαλιτέ τους στη σάλτσα ψαριού.
Στην άλλη άκρη του κόσμου, ο αραβόσιτος (το καλαμπόκι, ντε) ήταν ο βασιλιάς. Στην αρχαία Ιαπωνία, το ρύζι ήταν τόσο σημαντική τροφή που όχι μόνο είχαν έναν εθνικό θεό του ρυζιού αλλά και πολλούς τοπικούς θεούς. Ωραία, ξεχάστε όσα διαβάσατε, έχουμε μια λίστα με τα πιο περίεργα φαγητά της αρχαιότητας κάνουν τις μπάμιες να μοιάζουν με πίτσα. Αρκετό σανό μας τάισαν.
Μούμιες
Στη βικτοριανή εποχή συνήθιζαν να τρώνε μούμιες. Αληθινές, πραγματικές αιγυπτιακές μούμιες. Η πρακτική της κατανάλωσής τους χρονολογείται από τον 16ο αιώνα και αυτό γιατί πίστευαν ότι ότι μια μούμια αλεσμένη μπορούσε να θεραπεύσει την εσωτερική αιμορραγία. Κομμάτια από το κρανίο μπορούσαν να θεραπεύσουν πονοκεφάλους κ.ο.κ. Μάλιστα…
Χώμα
Η πράξη της κατανάλωσης χώματος ονομάζεται γεωφαγία. Συνήθως το κάνουν τα παιδιά ή και ίσως οι ενήλικες κατά λάθος. Κάποιες φορές, μάλιστα, εμφανίζεται μια κατάσταση η οποία ονομάζεται pica, όπου μπαίνετε στον πειρασμό να φάτε μη διατροφικά αντικείμενα. Ήταν επίσης συνήθεια σε διάφορους αρχαίους πολιτισμούς, συμπεριλαμβανομένων των ιθαγενών Αμερικανών, των Νοτιοαμερικανών και των Αφρικανών να καταναλώνουν χώμα διότι, όπως πίστευαν, μπορούσε να βελτιώσει το δέρμα.
Τραγανές ακριδούλες
Έγιναν κυρίως γνωστές από τη βιβλική πανούκλα, αλλά οι ακρίδες είναι επίσης μια καλή πηγή πρωτεΐνης και οι Αρχαίοι Έλληνες το εκμεταλλεύτηκαν πλήρως αυτό για «σνακ». Μπορείτε ακόμη και σήμερα να βρείτε στα μενού ορισμένων ασιατικών χωρών, αλλά η Ελλάδα, όπου το ψωμί, οι ελιές και τα θαλασσινά ήταν άφθονα ακόμη και στην Αρχαιότητα, το να τρώνε ακρίδες, ήταν κάπως περίεργο.
Μαστός χοίρου
Στη σύγχρονη εποχή μόνο ορισμένα μέρη των ζώων θεωρούνται φαγώσιμα αλλά, μεταξύ μας υπάρχουν λίγα πράγματα που δεν μπορείτε να φάτε από ένα ζώο αν είστε του κρέατος. Ένα τέτοιο μέρος είναι ο μαστός του χοίρου. Έχετε δοκιμάσει ποτέ; Μάλλον όχι. Οι Ρωμαίοι, πάντως, απολάμβαναν ένα γεμιστό με αχινό, έτσι για να δώσουν έξτρα γεύση.
Τυφλοπόντικες
Σε ορισμένα μέρη του κόσμου, οι τυφλοπόντικες θεωρούνται πραγματικό παράσιτα. Στην Αρχαία Ρώμη, ωστόσο, ήταν ένα σπέσιαλ γεύμα. Εφόσον δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλο, το έβαζαν σε μικρά πήλινα δοχεία μαζί με κάστανα και καρύδια και στη συνέχεια ψήνονταν πριν το προφέρουν ως έδεσμα.
