Πιστεύετε στο concept «κάλεσμα της ζωής»; Εγώ προσωπικά διχάζομαι, αλλά το κάλεσμα της αναζήτησης για το τέλειο σουβλάκι που φαίνεται πως έκανε το σύμπαν στον Ζώη, το πιστεύω. Ο λογαριασμός του στο Instagram είναι ένα συνεχώς εξελισσόμενο ρεπορτάζ. Πηγαίνει σε σουβλατζίδικα, δοκιμάζει, φωτογραφίζει, αξιολογεί, προτείνει. Ακούγεται εύκολο, μάλλον είναι και διασκεδαστικό, σε κάθε περίπτωση έχει καταφέρει ήδη να μετατρέψει τον λογαριασμό @searchingfortheperfectsouvlaki σε άτυπο οδηγό για τα καλύτερα πιτόγυρα, τόσο στην Αθήνα όσο και στην επαρχία.
Ποιο είναι το καλύτερο σουβλάκι της πόλης; Γιατί «ορκίζεται» στον συνδυασμό αλατιού και πάπρικας; Τι πιστεύει για τα σουβλάκια με κοτομπουκιές; Πώς γίνεται ένα σουβλάκι κακό; Ο Ζώης απάντησε στις ερωτήσεις μου και έδωσε μερικά από τα πιο κρυφά μυστικά του σύμπαντος του πιτόγυρου.
Γεια σου, Ζώη. Τι πρέπει να ξέρουμε για εσένα πέρα από το γεγονός ότι αναζητάς το τέλειο σουβλάκι;
Γειά και σε σας! Νομίζω πως ό,τι έπρεπε να ξέρετε, το ξέρετε ήδη. Τα σουβλάκια είναι το παν σε αυτή την ζωή, δηλαδή οι λύσεις για καλή και γρήγορη ισορροπημένη διατροφή απο τον τόπο σου. Ασχολούμαι κυρίως με την μουσική. Μιλάω και γράφω γι αυτήν, την προωθώ, την παιζω στα μπαρς, την συλλέγω στα ράφια μου, κοιμάμαι με αυτήν, ζώ απο αυτήν. Άλλο που τα σουβλάκια κέρδισαν τα πάντα απο το πρώτο λεπτό.
Πώς ακριβώς έγινε η αναζήτηση του τέλειου πιτόγυρου ολόκληρο project;
Αγαπώ τα πρότζεκτς, όλη μου η ύπαρξη είναι ένα πρότζεκτ. Με αυτήν την λογική ήθελα να κάνω expand στο τεράστιο αυτό κεφάλαιο. Γεννήθηκα σε σουβλατζίδικο, τα βράδια οι γονείς μου έκλειναν και έβρισκαν συναδέλφους και έπιναν ουίσκια συζητώντας για την δουλειά. Η αγάπη μου για το μερακλήδικο ρουστίκ περίβλημα και τις έντονες γεύσεις μαζί με το παρελθόν μου ήταν το εισιτήριο γι’ αυτήν την ενέργεια. Προφανώς και ήταν μονόδρομος.
Συγγνώμη, αλλά πόσο συχνά τρως σουβλάκι;
Δυστυχώς όχι όσο συχνά θα ήθελα. Το πρότζεκτ ξεκίνησε μαζί με την ανάγκη μου να χάσω κιλά. Το μόνο που έχω καταφέρει είναι να προγραμματίζω στενά με την διαιτολόγο μου για το πότε μπορώ μες την εβδομάδα και πόσες φορές, να κάνω ρεπορτάζ. Επιτελούμε έργο για τις επόμενες γενιές. Τρώμε για εσας ένα πράμα. Το κρατάμε αληθινό.
Γιατί μπιφτέκι και όχι γύρος;
Λατρέυω τα μπιφτέκια. Προσδίδουν μαμαδίστικη ζεστασιά. Στα παλιά σουβλατζίδικα συνήθως τα μπιφτέκια πλάθονταν στα σπίτια. Ας πούμε πως είναι τα πιο in house πράγματα που μπορείς να φας, αν δεν τα παίρνουν έτοιμα οι σουβλατζήδες. Ο γύρος θέλει πολλή αγάπη. Πρέπει να είναι μικρός και να μην μένει για την επόμενη, να είναι χειροποίητος απο καλά κρέατα. Στα κάρβουνα έχετε δοκιμάσει ποτέ; Το πράμα θέλει υπομονή και χαμηλούς τόνους. Να είναι ξεροψημένος και με αγάπη ετοιμασμένος. Κάτι που πολύ σπάνια συμβαίνει πια.
Ποια είναι η άποψή σου για το σουβλάκι με κοτομπουκιές;
Κάνω πως δεν είδα την ερώτηση, έχω ήδη μια πολύ πιεσμένη μέρα στο γραφείο. Σας παρακαλώ.
Ερώτηση από μια ερασιτέχνη: όντως είναι απαγορευτικές οι πατάτες στο σουβλάκι;
Μπορεί το σουβλάκι να ξεκίνησε χωρίς πατάτες αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι. Όλοι εξελισσόμαστε σύμφωνα με τις ανάγκες της εποχής, το σουβλάκι γιατί να μείνει πίσω; Το θέμα είναι να κρατάμε τα πιστεύω μας αληθινά. Γεγονός είναι πως υπάρχει λόγος που δεν πρέπει να βάζουμε πατάτες στο σουβλάκι μας. Όπως λεμόνι στο κρέας. Κρατάμε τις γεύσεις ζωντανές έτσι για να τις νιώθουμε όπως πρέπει. Γουστάρεις πατάτες στο σουβλάκι σου; Μαζί σου. Προσωπικά τρώω το σουβλάκι μου με πατάτες μόνο αν είναι κομμένες στο χέρι και πεινάω πολύ.
Σε ποιες περιπτώσεις το πολύ αλάτι και η πάπρικα γίνονται ΤΟ μυστικό;
Το αλάτι και η πάπρικα είναι τα μοναδικά συστατικά που αναδυκνείουν όπως πρέπει ένα γνήσιο σουβλάκι, είναι μαγικό δεν μπορώ να το αναλύσω περισσότερο. Ο συνδυασμός τους μαζί με το κρέας, την υγρασία της ντομάτας και το κρεμμυδάκι σε πάει στο διάστημα, ξυπνάς την επόμενη μέρα και νιώθεις την κάβλα (με Β) στα χείλη ακόμη κι αν έχεις πλύνει δόντια δις πριν κοιμηθείς.
Το μοιραζόμαστε το σουβλάκι;
Ακόμα και το παγωτό το μοιράζεσαι. Το σουβλάκι ποτέ.
Πού έχεις φάει το καλύτερο σουβλάκι στην Αθήνα ως τώρα;
Το καλύτερο το έχει ο Αεκτζής όσο και να μην θέλουν να το παραδεχτούν κάποιοι. Κώστας, Πλατεία αγίας Ειρήνης. Ένα αριστούργημα, αληθινή μυσταγωγική εμπειρία. Τέλος.
Στην επαρχία;
Επαρχία το καλύτερο το έχω φάει Λευκάδα στον Σούνδια που έχει κλείσει πια. Ραμποτέ μέσα, μισό σουβλατζίδικο μισό χασάπικο. Δικιά του πίτα ξεροψημένη, σωστός γύρος. Αν και τεράστια εμπειρία είναι να φας σουβλάκι στην Πόλη, οπουδήποτε στην Ιστικλάλ. Οι άνθρωποι το έχουν στο έπακρο.
Το χειρότερο σουβλάκι ever; δεν χρειάζεται να «δώσεις» μαγαζί. Απλώς πες γιατί ήταν τόσο κακό. Αν και, αλήθεια, υπάρχει «κακό σουβλάκι»; Ή απλώς δεν γίνεται ένα σουβλάκι να είναι κακό;
Τα χειρότερα σουβλάκια ζούν στα νεοτερίστικα καταστήματα που συνήθως είναι αλυσίδες και που όλα είναι ψεύτικα. Κακό κρέας, ίδιο με όλα τα υπόλοιπα σουβλατζίδικα νέας εποχής, πίτα πάπλωμα, σως και πάει λέγοντας. Δεν λέω πως δεν θα φας καλά και σε αυτά αλλά συνήθως είναι μάπα. Το χειρότερο το έχω φάει, βασικά το πέταξα, σε σουβλατζίδικο του κέντρου. Στεναχωρήθηκα που ο τύπος κατάφερε το ακατόρθωτο. Κάτι που τόσο εύκολα γίνεται νόστιμο, να το κάνει να μην είναι. Ό τύπος είχε σούπερ δυνάμεις, δεν εξηγείται αλλιώς.
Τι απαντάς σε όσους στριμώχνουν το σουβλάκι κάτω από την ομπρέλα “junk food”;
Το σουβλάκι είναι σημαντικό μέρος της μεσογειακής διατροφής. Δεν θα ακούσεις ποτέ μερακλή Ιταλό να αποκαλεί την πίτσα Junk Food. Στις οικογένειες που έζησα πάντα τρώγαμε σουβλάκια, ήταν μέρος της εβδομαδιαίας μας διατροφής. Ήταν και θα είναι σημαντικό μέρος της κουλτούρας μας.
Αλήθεια, το account σου θα ολοκληρώσει τον σκοπό του όταν βρεθεί το τέλειο σουβλάκι; ΟΚ, ξέρω την απάντηση, αλλά δεν μπορώ να μη ρωτήσω.
Η αναζήτηση έχει να κάνει με το ταξίδι, την διαδικασία και όχι με το αποτέλεσμα ή τον προορισμό. Ελπίζω να σε κάλυψα. Αν το account ολοκληρώσει τον σκοπό του θα ήθελα να κλείσει σαν ταινια του Lynch, να έχει το τέλος του Αστακού, του Λάνθιμου. Διφορούμενο, χαωτικό. Νόστιμο.
