Έχουμε και λέμε.
Όταν ακούς τη λέξη “πλεξούδες” είναι λογικό η πρώτη σκέψη σου να πηγαίνει…
…σε αυτόν.
Ή σε αυτόν.
Ή έστω σε αυτόν ρε διάολε…
3-0. Προχωράμε.
Ωστόσο, αν είσαι πεινασμένος και ακούσεις για “πλεξούδες“, τότε πάμε στοίχημα όσο θες ότι το μυαλό σου θα πάει κατευθείαν στα ζυμαρικά. Και μιας και χθες ήταν και Παγκόσμια Ημέρα Ζυμαρικών, θεωρώ φίλη Προβοκατόρισσα και φίλε Προβοκάτορα ότι είναι το καλύτερο τάιμινγκ για να μιλήσουμε ανοικτά για τις πλεξούδες. Και δεν εννοούμε για του Καρεμπέ…
Όχι, όχι. Μην φοβάσαι. Δεν θα σε πάρουμε στο λαιμό μας, αφού δεν είμαστε δα και τόσο ειδικοί πάνω στη μαγειρική και ιδιαίτερα όταν μιλάμε για την τέχνη των ζυμαρικών. Γι’ αυτό και λέμε να σ’ αφήσουμε καλύτερα στα χέρια του εξαιρετικού σεφ Σωτήρη Κοντιζά για να σου μάθει σωστή και τίμια μπαλίτσα!
Ο Σωτήρης, που λες, πήρε τη Χρυσή Σειρά MISKO και ξεκίνησε να “μιλάει” πάνω στις πλεξούδες και να μας διηγείται μερικές υπέροχες ιστορίες, ετοιμάζοντας ταυτόχρονα ένα εξωπραγματικό πιάτο. Δεν σποϊλάρουμε άλλο. Δεν είμαστε τέτοιοι.
Για τσέκαρε και μόνος σου.
