Ίσως το ξέρεις, αλλά θα το ξαναπώ προς εμπέδωση του βασικού αυτού κανόνα. Η καρδιά της Ιταλικής κουζίνας βρίσκεται στην κάθε γωνιά της Ιταλικής επαρχίας, όπου και κρύβονται θησαυροί. Το όνομά της δε, “Cucina Povera” (κουζίνα της φτώχειας ή των φτωχών) και δεν μπορούσε να είναι πιο πετυχημένο εννοιολογικά και γαστονομικά.  

Σε όλα τα μήκη και πλάτη της επικράτειας χρησιμοποιώντας προϊόντα της περιοχής και μάλιστα τις πιο πολλές φορές τα δεύτερης και τρίτης σειράς υλικά, έκαναν μαγειρέματα εξαιρετικής νοστιμιάς. Και όχι μόνον αυτό, αλλά τέτοια φαγητά, της φτώχειας και τέκνα της εφευρετικότητας, έγιναν σημείο αναφοράς της Ιταλικής γαστριμαργίας διεθνώς.

Στην περιοχή της Ρώμης και ευρύτερα του Λάτσιο, Πεκορίνο είχαν, Πεκορίνο έτρωγαν και από εποχής Αρχαίας Ρώμης. Βασικό είδος διατροφής για τους λεγεωνάριους αυτό το αλμυρό αλλά νόστιμο πρόβειο τυρί. Συν τω χρόνω το προχώρησαν το θέμα, μέχρι που έφθασαν στην απλούστερη και ίσως νοστιμότερη εκδοχή μακαρονάδας, pasta “cacio e pepe” δηλαδή πάστα με τυρί και πιπέρι.



Στην πορεία της συνταγής μπήκε στη μέση και η Παρμεζάνα για να γλυκάνει λίγο την έντονη αλμύρα του Πεκορίνο. Τα υπόλοιπα υλικά ελάχιστα: πάστα του γούστου μας (από σπαγγέτι μέχρι casarecce siciliane ή και κάποια άλλη επιλογή), Πεκορίνο Ρομάνο, Παρμεζάνα, ελάχιστο λάδι, φρεσκοτριμμένο από μύλο πιπέρι και ίσως μετά το Πεκορίνο, σημαντικότερο υλικό, καυτό νερό από την πάστα που βράζετε.  

Με την παρακάτω περιγραφή ίσως σου φανεί λίγο βαβούρα το όλο θέμα, αλλά με την πρώτη φορά θα καταλάβεις πόσο απλή και γρήγορη είναι η παρασκευή της.  

Υλικά για 2 μερίδες
250-300 γρ. σπαγγέτι
Πεκορίνο Ρομάνο τριμμένο 6 κ.σ.
Παρμεζάνα τριμμένη 2 κ.σ.*
Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι (κατευθείαν από το μύλο)
Λίγο ελαιόλαδο 
1 κ.σ. ξύσμα από ακέρωτο λεμόνι ( αν θες)
1-2 κούπες από το καυτό νερό που βράζουμε την πάστα

*την παρμεζάνα την προσθέτουμε για ισορροπήσουμε την αλμυρότητα του πεκορίνο

Εκτέλεση
1. Σε  νερό που βράζει ρίχνουμε τα σπαγγέτι για να βράσουν και παράλληλα αρχίζουμε την διαδικασία για την σάλτσα δίπλα από το μάτι της κουζίνας γιατί θα γίνονται συγχρόνως και οι δύο εργασίες.
2. Σε ένα ευρύχωρο μπωλ βάζουμε 4 καλές κουταλιές από το πεκορίνο. Παίρνουμε από το νερό που βράζουν τα μακαρόνια λίγο παραπάνω από μισή κουτάλα νερό, προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο και ανακατεύουμε με ένα σύρμα μέχρι το μείγμα να αποκτήσει κρεμώδη υφή. Αν χρειαστεί προσθέτουμε ελάχιστο νερό ακόμη για να πετύχουμε τη κατάλληλη υφή.
3. Με τον μύλο τρίβουμε πιπέρι μες το μπωλ, προσθέτουμε λίγο νερό ακόμα και ανακατεύουμε. Δοκιμάζουμε το μείγμα και ανάλογα πόσο αλμυρό μας φαίνεται προσθέτουμε παρμεζάνα για να γλυκάνει, περίπου 2 κ.σ. μεγάλες, προσθέτουμε πολύ λίγο νερό ακόμα και ανακατεύουμε πάλι για ομογενοποίηση.
4. Εφόσον τα σπαγγέτι έχουν βράσει σύμφωνα με τα γούστα μας, με μια κουτάλα ζυμαρικών μεταφέρουμε τα σπαγγέτι, στραγγίζοντάς τα πάνω από την κατσαρόλα, στο μπωλ.
5. Τέλος, με μια πιρούνα και μια σπάτουλα για βοήθεια, ανακατεύουμε τα σπαγγέτι με την σάλτσα για να καλυφθούν με αυτή παντού και κατόπιν ρίχνουμε από μία καλή κουταλιά από το κάθε τυρί, πάλι ελάχιστο νερό και το ξύσμα από τη φλούδα λεμονιού για άρωμα.

Ανακατεύουμε τελευταία φορά και σερβίρουμε!

Tip: Με το που θα σερβίρουμε απαγορεύεται το χάζεμα. Είναι φαγητό που τρώγεται ζεστό και για καλύτερο γευστικό αποτέλεσμα και γιατί όταν αρχίσει να κρυώνει σφίγγει η σάλτσα 😉