Καλοκαιρινή σουρουποβραδυνή μάζωξη στην εξοχική κατοικία του Γεωργίου. Μαμά-Μπαμπά, του Γεωργίου, την είχαν κάνει κατά χωριό μεριά. Το πεδίο λοιπόν ελεύθερο και το μενού δεδομένο. Άρρενες και θήλεα σε οίστρο τσίκνας, ψητούρας το ανάγνωσμα (και μπριζολίδια και λουκάνικους και σούβλακους και …) τη συνοδεία χωριάτικης σαλατός και αι μπύραι να παγώνουν σε ευρύχωρη λεκάνη, σκεπασμένες από άφθονο σπασμένο (όχι τριμμένο) πάγο.
Παρεμπιπτόντως μαζί με τις μπύρες στον πάγο έχει μπει και παγώνει και μια καρπουζάρα σπέσιαλ. Αφού φάγαμε, αφού ήπιαμε, είχε έρθει η ώρα για το καρπούζι, έτσι για να δροσιστούμε. Πριν προλάβουμε όμως να πάρουμε είδηση ο Πετράν έχει περιλάβει το καρπούζι και κάτι μαστορεύει. Το αποτέλεσμα ήταν δροσερό, γοητευτικό αλλά και “μεθυστικό”! Του ξέφυγε η βότκα και βγήκε το cocktail βαρβατοβαριούτσικο.
Παρότι στην αρχή έπεσε παπατζιλίκι από τον Πετράκι, ότι ήταν δικιά του επινόηση το όλο θέμα, τελικά ομολόγησε ότι το πέτυχε στο esquire.com. Έψαξα λοιπόν και βρήκα το πώς γίνεται η διαδικασία βήμα-βήμα.
1. Με ένα μεγάλο κοφτερό μαχαίρι ανοίγεις, στο πλάι του καρπουζιού, μια σχετικά ευρύχωρη παραλληλόγραμμη τρύπα, τέτοια ώστε από αυτήν να μπορείς να δουλέψεις εσωτερικά του καρπουζιού με το στικ-μπλέντερ και αφαιρείς το κομμάτι αυτό.
2. Με ένα στικ-μπλέντερ χειρός, δια μέσου της τρύπας τρίβεις την ψίχα του καρπουζιού, η οποία επειδή περιέχει πολύ νερό γίνεται χυμός μέσα σε ένα-δύο λεπτά.
3. Χρησιμοποιώντας ένα πλαστικό ποτήρι με ένα ψαλίδι κόβουμε ένα κομμάτι του για να φτιάξουμε ένα στόμιο που εφαρμόσει ακριβώς στην τρύπα, για να μπορούμε μετά να σερβίρουμε. Για να είναι σταθερό το στόμιο μπήξτε τις άκρες του στην φλοίδα του καρπουζιού.
4. Αφού έχουμε κάνει είδη την ψίχα του καρπουζιού χυμό προσθέτουμε όση βότκα ή (το αγαπημένο μας καλοκαιρινό ρουμi) επιθυμούμε.
5. Παίρνουμε το καρπούζι και με σταθερό χέρι σερβίρουμε γαρνίροντας με lime.
