Δεν το αρνούμαι, δεν είμαι και ο πιο βολικός άνθρωπος του κόσμου. Έχω την δική μου οπτική γωνία να παρακολουθώ τα τεκταινόμενα, με αποτέλεσμα πολλά πράγματα να μου ανεβάζουν την πίεση. Διαθέτω ευτυχώς κάποια ψήγματα αυτογνωσίας που λειτουργούν ως φρένο και ως μέσο αυτοπροστασίας, με αποτέλεσμα να γλυτώνω συχνά από δυσάρεστες καταστάσεις. Δεν θα εμπλακώ περαιτέρω με θέματα γενικού ενδιαφέροντος, θα περιοριστώ στα του οίκου μου που αφορούν το φαγητό, στην αλμυρή ή στην γλυκιά του εκδοχή.
Όταν πάω στο σούπερ μάρκετ παρακολουθώ πολλές φορές τα προϊόντα που επιλέγει ο κόσμος να ψωνίσει. Δεν θα σχολιάσω τα ψώνια για το φαγητό.. Όταν όμως βλέπω να ψωνίζουν για τα βλαστάρια τους κάτι ανεκδιήγητα κρουασάν-φούσκες, που είναι σαν πλαστικό σφουγγάρι, με γεμίσεις της συμφοράς, τίγκα στα “Ε” και τα συντηρητικά ή κάτι συσκευασίες με παγωτά (8 τεμάχια με 1,99 ευρώπουλα), δεν καταλαβαίνουν ότι ψωνίζουν και τρώνε σκουπίδια;
Το να χαλαλίζεις έτσι άκαρδα το κέφι και την επιθυμία σου να φας ένα γλυκό, τρώγοντας κατά βάση άγευστα και άνοστα πράγματα, είναι κρίμα και άδικο. Αν βάλεις στην άκρη την βαριεστημάρα σου και διαθέσεις πέντε, το πολύ δέκα λεπτά, μπορείς να φτιάξεις και να απολαύσεις υπέροχα γλυκά, με απίστευτα χαμηλό κόστος.
Για του λόγου το αληθές, κοίτα να δεις πως με δύο μπανάνες, λίγη ζάχαρη, δύο μπάλες παγωτού και 2-3 συμπληρωματικά υλικά, μπορούν δύο άνθρωποι να φάνε -σχεδόν τσάμπα- ένα πραγματικά εξαιρετικό επιδόρπιο! Και όχι ότι κι ότι, άλλα την διάσημη συνταγή Bananas Foster*, η οποία προσφέρεται στο διάσημο εστιατόριο της Νέας Ορλεάνης Brennan’s από το 1951!
Χρειάζεσαι:
- 1/4 φλιτζανιού βούτυρο
- 1 φλιτζάνι καφέ ζάχαρη
- 1/2 κουταλάκι του γλυκού κανέλα
- Αρωματίστε με 2-3 κ.σ. λικέρ Κιρς( kirsch)
- 2 μπανάνες , κομμένες στα δύο και μετά εγκάρσια
- 1/4 φλιτζάνι μαύρο ρούμι
- 2 μπάλες παγωτό βανίλια
Σε ένα τηγάνι βάζουμε το βούτυρο, τη ζάχαρη, την κανέλα. Ανάβουμε το μάτι σε μέτρια φωτιά, ανακατεύοντας μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη. Προσθέτουμε το Κιρς και κατόπιν τα κομμάτια της μπανάνας.
Αφού έχουν αρχίσει οι μπανάνες να μαλακώνουν λίγο και να παίρνουν χρώμα, ρίχνουμε προσεκτικά (για να μην αρπάξει φωτιά) το ρούμι. Μαγειρεύουμε για λίγο και μετά γέρνουμε ελαφρά το τηγάνι για να πάρει φωτιά (να φλαμπαριστούν οι μπανάνες) το αλκοόλ από το ρούμι και να μείνει μόνο το άρωμά του.
Όταν σβήσουν οι φλόγες σερβίρουμε με προσοχή να μην λιώσουμε τις μπανάνες κι αν νομίζουμε ότι είναι αναγκαίο, μαγειρεύουμε λίγο ακόμη το σιρόπι για να μελώσει. Ανάμεσα από τις καραμελωμένες μπανάνες, βάζουμε μια καλή μπάλα παγωτού κι από πάνω περιχύνουμε όση θέλουμε από την ζεστή μελωμένη σάλτσα!
*Το 1950 η Νέα Ορλεάνη είναι η κύρια πύλη εισαγωγής μπανάνας από την Λατινική Αμερική. Ο Οwen Brennan, ιδιοκτήτης του εστιατορίου Brennan’s, το 1951 ζητάει από τον σεφ του Paul Blangé να συμπεριλάβει τις μπανάνες στις γαστριμαργικές δημιουργίες του. Ο σεφ δημιούργησε την συνταγή Bananas Foster, χρησιμοποιώντας για την ονομασία της συνταγής το επώνυμο αγαπημένου φίλου και πολύ καλού πελάτη του εστιατορίου, Richard Foster. Ήταν τέτοια η επιτυχία της συνταγής αυτής ώστε έγινε διεθνώς γνωστή, σε τέτοιο σημείο που χρειάζονταν ετησίως 18 τόνους μπανάνες για να παρασκευάζουν τις παραγγελίες που δέχονταν!
