Ο κόσμος της 7ης τέχνης είναι τόσο ωραίος και περίεργος – ξέρεις να βγάζει star, λάμψη, αλλά και να δημιουργεί μόδες. Και αυτή η μόδα που τα τελευταία χρόνια κυριαρχεί στον κινηματογράφο είναι τα sequel.
Όχι, δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά εδώ και μια 10ετία γίνεται κακός χαμός. Αν μια ταινία πετύχει (και όταν λέμε πετύχει εννοούμε «κόψει εισιτήρια») είναι 101% σίγουρο ότι θα έχει και συνέχεια. Άσχετα αν δεν υπάρχει λόγος – αυτός θα βρεθεί στην πορεία.
Για αυτό και τα περισσότερα sequel είναι καταδικασμένα να αποτύχουν, μάλλον επειδή δεν είχαν κανένα λόγο ύπαρξης.
Ωστόσο υπάρχουν και αυτά, τα λίγα, που κατάφεραν να κάνουν τη διαφορά. Και να εντυπωσιάσουν τόσο πολύ, που κανείς δεν θυμάται τα πρώτα φιλμ. Έτσι, εν αναμονή των νέων «Thor», «Ψάχνοντας τον Νέμο» (πόσο χαζό ψάρι είναι αυτό που χάνεται συνέχεια), «Machete», «Hunger Games», «Ο Ηλίθιος και ο Πανηλίθιος», «World War Z» και καμιά 100αρια φιλμ ακόμα, πάμε να θυμηθούμε τα sequels που λατρέψαμε.
Ο Νονός 2 (1974)
Μας άρεσε γιατί: δεν γίνεται αλλιώς. Είναι η ταινία που συναντήθηκαν (και δεν συναντήθηκαν) ο Al Pacino και ο Robert De Niro. Είναι η ταινία που μας βάζει στα νεανικά χρόνια του Vito Corleone. Είναι η ταινία όπου ο Michael κάνει κουμάντο. Είναι η απόλυτη ταινία με γκάνγκστερ. Τέλος.
Aliens (1986)
Μας άρεσε γιατί: δεν έχει μόνο ένα Alien, αλλά πολλά. Και αυτή τη φορά η Sigourney Weaver έχει δίπλα της έμπειρους στρατιώτες, οι οποίοι εξουδετερώνονται με φρικιαστικούς τρόπους. Πως να μην το λατρέψεις;
The Dark Knight (2008)
Μας άρεσε γιατί: έχεις έναν σκοτεινό κόσμο σε όλο του το μεγαλείο, έναν Heath Ledger να βγάζει όλη του την παράνοια και μία από τις πιο ωραίες μάχες του Batman. Αν κρατούσε και λιγότερο από 2.5 ώρες θα ήταν όλα καλύτερα.
Star Wars V: The Empire Strikes Back (1980)
Μας άρεσε γιατί: εμφανίζεται για πρώτη φορά στις ζωές μας ο Yoda και μετατρέπεται στον αγαπημένο μας Jedi. Δεν θέλεις και άλλους λόγους.
Before Sunset (2004)
Μας άρεσε γιατί: ο Jesse και η Celine έχουν πλέον μεγαλώσει και ο νεανικός τους έρωτας έχει μετατραπεί σε πάθος. Και όπως και να το κάνεις, το νιώθεις περισσότερο – ειδικά αν είσαι 30 plus.
Το Χρώμα του Χρήματος (1986)
Μας άρεσε γιατί: όταν έχεις δίπλα-δίπλα τον νέο Tom Cruise και τον έμπειρο Paul Newman, τότε ξέρεις πως έχεις έναν εκρηκτικό συνδυασμό. Και σε περίπτωση που δεν θυμάσαι το «Χρώμα του Χρήματος» είναι ουσιαστικά η συνέχεια του «Hustler» – έστω κι αν έπρεπε να περάσουν 25 χρόνια για να γίνει!
28 Εβδομάδες Μετά (2007)
Μας άρεσε γιατί: είναι πιο σκοτεινό, πιο μυστηριώδες, πιο τρελό, πιο απρόβλεπτο. Αν ήταν και πιο… αγγλικό όπως το «28 Μέρες Μετά» θα μας άρεσε ακόμα περισσότερο.
Hellboy II (2008)
Μας άρεσε γιατί: ο Hellboy δεν είναι πλέον… boy και δεν μοιράζει μόνο γροθιές. Ok, δεν έγινε καθηγητής πανεπιστημίου, απλά έχει ψάξει αρκετά τον εαυτό του και αντιδράει περισσότερο με το μυαλό παρά με τη δύναμη. Δεν είναι απλά μια ταινία δράσης.
Η Συμμορία των 12 (2004)
Μας άρεσε γιατί: αν είναι δύσκολο να κάνεις ένα sequel, φαντάσου πόσο δύσκολο είναι να κάνεις sequel σε remake. Όμως ο Steven Soderbergh τα κατάφερε, οι George Clooney και Brad Pitt έβγαλαν την τρέλα τους, ενώ δίπλα στους stars Julia Roberts, Andy Garcia και Matt Damon, προστέθηκαν οι Catherine Zeta-Jones, Vincent Cassel και Bruce Willis σε guest ρόλο. Πανικός δηλαδή.
Kill Bill Vol. 2 (2004)
Μας αρέσει γιατί: επιτέλους ήρθε η στιγμή που δάσκαλος και μαθήτρια αναμετρούνται για το ποιος είναι ο καλύτερος. Και η Νύφη παίρνει την εκδίκησή της, αφού πρώτα καθαρίζει την συμμορία του Bill.
