Κάπου εκεί στα μέσα Απριλίου, όταν όλοι εσείς είχατε το μυαλό σας στα Γιούρογκρουπ, τις Τρόικες και τις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες, συνέβη ένα πολύ πιο σημαντικό γεγονός που δυστυχώς επισκιάστηκε από όλα τα παραπάνω: Η γέννησή μου! Υπό φυσιολογικές συνθήκες, η ημέρα αυτή θα έπρεπε να κηρυχθεί εθνική αργία και να βαράνε κανονιοβολισμοί από το Λυκαβηττό, αλλά ας όψεται ο Ντάισελμπλουμ και η παρέα του που τράβηξαν με μανία τα φώτα της δημοσιότητας πάνω τους…

Και μη νομίζετε ότι γράφω όλα αυτά που γράφω, επειδή έχω πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου. Είμαι απλώς ρεαλίστρια. Τέτοια ομορφιά, τέτοιο νάζι, τέτοια γλυκύτητα, δεν τη συναντάς εύκολα σε μια σκυλίτσα. Για του λόγου το αληθές, σας ποστάρω την παρακάτω φωτογραφία που με τράβηξε ο Παντελής. Κοιτάξτε με πόση φυσικότητα και μαεστρία προσποιούμαι ανέμελη ότι αγνοώ το φακό…

Και μη νομίζετε ότι είναι εύκολο να στηθείς μπροστά από το φακό  για να ποζάρεις. Για παράδειγμα, δείτε εδώ τη Σόφη. Δεν λέω, το προσπάθησε η κοπέλα, αλλά δεν της βγήκε η φυσικότητα των δικών μου φωτογραφιών. Είχε τα άγχη της, την καταλαβαίνω απόλυτα, κοτζάμ Provocateur είναι αυτό…

Με αυτά και με τα άλλα, θα έχετε καταλάβει με τι θέλω να ασχοληθώ όταν μεγαλώσω. Μπορεί οι εποχές να είναι περίεργες στο χώρο του μόντελινγκ, αλλά το όνειρο μου να περπατήσω στις μεγαλύτερες πασαρέλες του κόσμου, κουνώντας την ουρά μου δεξιά κι αριστερά σαν τη γαζέλα (όχι την Ναόμι, την κανονική), μια μέρα θα βγει αληθινό. Η αλήθεια είναι πως μεγαλώνοντας θα γίνω λίγο νταρντάνα (ημίαιμο ποιμενικό είμαι άλλωστε), αλλά αλήθεια είναι επίσης πως τα πρότυπα στο χώρο του μόντελινγκ έχουν αλλάξει πλέον και δεν θα δυσκολευτώ να σαγηνέψω τους μεγάλους οίκους μόδας παραμερίζοντας τις αδύνατες μοντελίτσες.

Το κυνήγι αυτού του ονείρου δεν το χρωστάω μόνο σε μένα. Το χρωστάω και στη μητέρα μου. 105 μέρες τώρα, από τη μέρα που με γέννησε και βρεθήκαμε παρατημένες στο δρόμο μέχρι σήμερα που φιλοξενούμαστε προσωρινά στις εγκαταστάσεις της Ελληνικής Φιλοζωικής Εταιρείας, έχει σταθεί δίπλα μου όσο κανείς άλλος. Τα παιδιά των μονογονεϊκών οικογενειών, λένε οι ειδικοί, αναπτύσσουν πείσμα, θέληση και μεγάλη υπευθυνότητα. Οπότε, μανούλα, μιας και ξέρω ότι σερφάρεις στο Provocateur και θα διαβάσεις αυτό εδώ το κείμενο, σου δίνω μια υπόσχεση: Η μέρα που θα κάθεσαι πρώτη σειρά, δίπλα ακριβώς από την πασαρέλα και θα θαυμάζεις την Ιόλη σου, την λατρεμένη πιτσιρίκα σου, δεν θα αργήσει…

UPDATED: Η Ιόλη τα κατάφερε! Βρήκε ήδη μια υπέροχη οικογένεια που την υιοθέτησε!
 

* Φωτογραφίες: Παντελής Ζερβός

* Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Πρόγραμμα Υιοθεσίας Σκύλων, μπορείτε να επικοινωνήσετε με την Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία.