Μπορεί για σένα, για μένα, για τον μέσο άνθρωπο η θάλασσα να είναι τόπος διακοπών, χαλάρωσης και… “you are beautiful, i love you”. Όμως για κάποιους άλλους τα πράγματα δεν είναι έτσι…

Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω (στις μυθολογικές σελίδες του κόσμου) που τη θάλασσα τη φάγανε με το κουτάλι. ΟΛΟΚΛΗΡΗ. Που το σώμα τους γέμισε αλάτι και βρήκανε χίλια θαύματα και μύρια τέρατα στο θαλάσσιο δρόμο τους. Σήμερα αποφάσισα να βγάλω τον κορυφαίο, τον αρχικαπετάνιο τους. Κι επειδή είμαι δημοκράτης άνθρωπος, τους βγάζω σε εκλογικό αγώνα. Δες τους έναν-έναν και ρίξε ψήφο. Ποιον θες για να κουμαντάρει το καράβι;

Οδυσσέας

Το όνομα που σημάδεψε για πάντα τη θαλασσινή περιπέτεια. Η μούρη που μπορεί άξια να βρίσκεται σε κάθε λεξικό, πλάι στο λήμμα “θαλασσοδέρνομαι”. 10 ολόκληρα χρόνια στις θάλασσες, πέρασε Σκύλες, πέρασε Χάρυβδες, τύφλωσε κύκλωπες, (δεν) έφαγε λωτούς κι ανάγκασε θεές να ξανακάνουν τα γουρούνια τους – συντρόφους του. Συν τοις άλλοις τεράστιο ελληνικό καμάκι, υπέταξε με την αλμύρα του Κίρκες, Ναυσικές και Καλυψούδες, αλλά οικογενειάρχης: την Πηνελόπη του, κορόνα στο κεφάλι του! (Άλλο που έκανε κάνα δυο κουτσουκέλες, θεές ήταν, δεν γινόταν αλλιώς…).

Ιάσονας

Μια γενιά πριν τον Οδυσσέα, ο Ιάσονας πήγε για (χρυσό) μαλλί και γύρισε… παντρεμένος! Ενδιάμεσα ωστόσο, πέρασε τις συμπληγάδες, τα ‘βαλε με κυνοκέφαλους, πολέμησε άρπυιες, σκότωσε το πρώτο ρομπότ της ανθρωπότητας κι αναγκάστηκε να κουβαλήσει το καράβι στις πλάτες του διασχίζοντας της έρημο. Στο τέλος ξεκούτιανε κι άρχισε τα παντρολογήματα με τις πιτσιρίκες (κι η Μήδεια του ‘ριξε καλή παντόφλα), αλλά όπως και να ‘χει κανείς δεν ξεχνάει πως ο “μονοσάνδαλος” υπήρξε ο πρώτος τεράστιος θαλασσοπόρος.

Σεβάχ ο Θαλασσινός

Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία. Επτά ολόκληρα ταξίδια έκανε ο κύριος, αφού κάθε φορά περνούσε των παθών του τον τάραχο στη θάλασσα, και κάθε φορά τον έτρωγε ο “απαυτός” του να ξαναμπαρκάρει με το που έπιανε στεριά. Τι γιγάντια πουλιά τον πήραν αιχμάλωτο, τι Κύκλωπα τύφλωσε (γκουχ-γκουχ…), τι γέρους της θάλασσας μέθυσε, από υπόγειους τάφους το ‘σκασε και γενικότερα, ησυχία δεν είχε ο Σινμπάντ (που λανθασμένα μεταφράστηκε “Σεβάχ” – σεβάχ στα αραβικά σημαίνει “θαλασσινός”). Άξια τα πλούτη του (;), άξιος κι ο ίδιος.

Άξιο και το άσμα Λοίζου – Παπαδόπουλου, κι ας μην έχει μέσα τέρατα και γιγάντια πουλιά.

 

Ροβινσώνας Κρούσος

Η αλήθεια είναι πως ο Ροβινσώνας έκανε αγώνα για να μπορέσει να μπαρκάρει. Επίσης ωστόσο είναι αλήθεια πως δεν ταξίδεψε και πάρα πολύ, ενώ ήταν και γουρουνάκι κτηματίας – δουλέμπορος, αφού στο τρίτο “μοιραίο” ταξίδι του ξεκίνησε για να φέρει σκλάβους απ’ την Αφρική στις ΗΠΑ. Και την πάτησε! (και καλά να πάθει). Ωστόσο είναι κατά γενική ομολογία ο άνθρωπος που έκανε τις μεγαλύτερες διακοπές στην ιστορία των διακοπών. Νησάκι, παραλία, ανανάδες και καρύδες, για 28 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ. Τελικά τον έκανε και τραγούδι ο Νίνο, ε, άξια η θέση σου στη λίστα, Ροβινσώνα μου.

Κάπτεν Έιχαμπ

Όταν έχεις χάσει το πόδι σου εξαιτίας της φάλαινας και είσαι κυβερνήτης φαλαινοθηρικού, ε δεν είναι και τόσο παράλογο να γίνει σκοπός της ζωής σου το κυνήγι αυτής της φάλαινας. Θέλω να πω, ο Έιχαμπ ήταν αναμφίβολα ο κακός της ιστορίας, αλλά τουλάχιστον είχε τις δικαιολογίες του. Κατά τα άλλα, το σοβαρό πρωτότυπο του Κάπτεν Χουκ, ζει για να σαλπάρει και θα ζει στη θάλασσα όσο ζει το καταραμένο θηλαστικό (σόρρυ Μόμπι, τρόπος του λέγειν, δεν το εννοώ…). Οπότε; Ψήφος στον Έιχαμπ! (Ειδικά αν σε λένε Ισμαήλ και σκέφτεσαι λογοτεχνική καριέρα).

Ιωνάς

Κατά λάθος θαλασσοδαρμένος, όμως αν έχεις βγάλει τρία εικοσιτετράωρα μέσα στην κοιλιά του κήτους, άξια τα ένσημά σου και με καθαρό το κούτελο μπορείς να κοιτάς στα μάτια τους υπόλοιπους εδώ μέσα. Εκείνοι με θάρρος και δύναμη, εσύ με προσευχή. Ο καθείς με τα όπλα του…

Ποπάυ

Σπανίως σε καράβι, συνήθως πατάει στεριά και δέρνεται με τον Μπρούτο για τα μάτια της – σανίδα μπρος, σανίδα πίσω – Όλιβ! (ο,τι και να πει κανείς…). Ωστόσο μπαίνει στη λίστα τιμής ένεκεν, αφού είναι ο πρώτο ναύτης που έκανε καριέρα ως “ναύτης” (με τατουάζ και με τσιμπούκι, κι απ’ όλα), ενώ έκανε και πολλά παιδάκια να φάνε το σπανάκι τους.

Κόρτο Μαλτέζε

Γι’ αυτόν εδώ τα ‘χουμε ξαναπεί. Σπουδαίος τύπος, ωραίες ναυτικές περιπέτειες, ΑΠΑΙΧΤΟ στυλάκι. Το πρότυπο κάθε σύγχρονου ναυτικού με ποπ κουλτούρα, ο Κόρτο είναι το πιο γερό χαρτί του εικοστού αιώνα. Βίρα τις άγκυρες, καπετάνιο!

Και τώρα, η δική σου ώρα. Για πες…