Υπάρχουν στιγμές στη ζωή που καλείσαι να δείξεις στον εαυτό σου αλλά και στους υπόλοιπους ποιος είσαι. Υπάρχουν στιγμές που σε καθορίζουν και σε κάνουν αυτό που είσαι, υπάρχουν στιγμές που πρέπει το #deiksepoioseisai να είναι οδηγός για τη ζωή σου.

Οι συντάκτες του Provocateur επέλεξαν τις δικές τους στιγμές που έδειξαν ποιοι είναι και στις παρουσιάζουν…

Η Χρύσα Λύκου

Είμαι η Χρύσα και έμαθα από τον μπαμπά μου ότι το ποιος είσαι, ορίζεται από τους αγώνες που δίνεις στη ζωή σου. Έμαθα από τη μαμά μου, ότι οι αγώνες δίνονται από τους ποιητές. Όποιος και αν είσαι, οφείλεις να είσαι ποιητής. Είμαι η Χρύσα και έμαθα από τον αδερφό μου, πώς να μην είμαι εγωίστρια στην αγάπη. Οι φίλοι και οι έρωτες της ζωής μου, μου έδειξαν πως μπορεί να είμαι τα πάντα και να το αντέχω. Είμαι η Χρύσα και αποστολή μου είναι να μην είμαι καθώς πρέπει, αλλά καθώς γουστάρω.

Ο Νίκος Μπόβολος

Δεν είμαι η Χρύσα, είμαι ο Νίκος και έμαθα από τα βιβλία μου ότι πρέπει να σου βγει ο κώλος για να πάρεις βιβλία με δικά σου λεφτά. Αφού όμως τα πήρα έμαθα μέσα από αυτά πως στη ζωή ό,τι καταφέρνεις δεν στο χαρίζει κανένας. Δεν είμαι η Χρύσα, είμαι ο Νίκος και έδειξα στον εαυτό μου ότι μπορώ να κάνω δουλειά αυτό που ονειρευόμουν, ακόμη κι όταν οι συνθήκες μου έριχναν σφαλιάρες από όλες τις πάντες. Δεν είμαι η Χρύσα, είμαι ο Νίκος και σήμερα είμαι αυτός που ονειρευόμουν να γίνω όταν ήμουν 17.

Ο Νίκος Ράπτης

Αρχικά να σου ξεκαθαρίσω ότι είμαι ένας 70χρονος στο σώμα ενός 21χρονου. Ε, ναι, αφού στα χόμπι μου είναι το να παρακολουθώ ταινίες του Πατσίνο και του Ίστγουντ, να παίζω Διονυσίου και Μητροπάνο στο αρμόνιο και να τζογάρω ΠΑΝΤΑ κολλητά τα δυάρια στο ΚΙΝΟ. Μιλάω, ουσιαστικά, για τον δραστήριο τύπο (εμένα) που αν του πεις να περπατήσει 500 μέτρα θα κοιτάξει πότε περνάει το επόμενο λεωφορείο για να έρθει να σε βρει εκεί, κι αν τον έχεις στην ομάδα σου στο 5χ5 εκείνος το πολύ να σου βγάλει δυόμιση παραγωγικά λεπτά. Ίσως και δύο, δεν παίρνω και όρκο. Έδειξα ποιος είμαι;

Ο Κώστας Μανιάτης

Θα μπορούσαν να είχαν πάρει ένα μαχαίρι και να το στριφογυρνούσαν στην καρδιά μου, να έβγαινε πίσω στην πλάτη μου και μετά με μία βαριοπούλα να μου βαρούσαν το κεφάλι μέχρι να χυθεί έξω η κρεατομάζα που έχω για εγκέφαλο. Και ξέρετε τι; Λιγότερο θα πονούσε απ’ αυτό που μου ΖΗΤΑΝΕ να κάνω τώρα. Και αυτό γιατί είμαι εσωστρεφής  του θανατά και το έχω αποδεχτεί πλέον, όσο δεν πάει. Δεν προσπαθώ καν να υποκριθώ το αντίθετο. Θέλω το χρόνο μου για να έχω οικειότητα με κάποιον, θέλω τον χρόνο μου γενικά να μιλήσω σε καινούργιο άνθρωπο. Θέλω τον χρόνο μου ακόμα και για να πω σε κάποιον στο λεωφορείο «συγγνώμη κύριε, μπορώ να περάσω λίγο». Αυτός είμαι. Μέχρι εκεί φτάνω.

Η Φιλένια Καρτσωνάκη

Εγώ… δεν κατάλαβα πως έμπλεξα σε αυτό! Είμαι η Φιλένια και κάνω βίντεο! Και υπάρχει λόγος που κάνω βίντεο. Κάνω βίντεο γιατί οι εικόνες μπορούν να “μιλήσουν” καλύτερα από μένα… Θα σας τα πω με εικόνες λοιπόν για να καταλάβετε! 

Αυτοί είμαστε στο Provocateur. Το προσπαθήσαμε, το δείξαμε, και είμαστε περήφανοι για τις ιστορίες που μας καθόρισαν, ακόμη κι αν δεν τις επιδιώξαμε εμείς αλλά μας βρήκαν στην πορεία. Μας αρκεί. #deiksepoioseisai