Να πούμε εξ αρχής πως δεν πρόκειται για ερώτημα που σου επηρεάζει τη ζωή κατά τον οποιοδήποτε τρόπο. Είναι, όμως, απ’ αυτά που τόσο μας αρέσει να έχουμε για να λέμε στον ελεύθερο χρόνο μας. Αμπελοφιλοσοφώντας και (υπέρ)αναλύοντας – μην το υποτιμάς, είναι χρήσιμο κι αυτό. Στο Reddit λοιπόν, τέθηκε το εξής topic: «Παλαιό vs Νέο Ψυχικό. Αναπτύξτε».
Και ξεδιπλώθηκαν οι απαντήσεις. Για όλα τα γούστα, καταπώς συνηθίζουμε να λέμε σε αυτές τις περιπτώσεις. Θα δεις γνώση, θα δεις χιούμορ, θα δεις άποψη, θα δεις διαφωνίες, θα δεις ό,τι πρέπει για να πεις πως αυτή η συζήτηση, πέτυχε. Και κάτι μας έμαθε.
Παλαιό Vs Νέο Ψυχικό: To debate «φούντωσε» στο Reddit
Εν αρχή είχαμε το χάρτη των δύο γειτονιών σε αυτήν την περιοχή στην Αθήνα. Αεροφωτογραφία. «Ποιο είναι πού;», ρωτάει κάποιος.
Και ακολουθεί η πιο epic των απαντήσεων, κοινωνιολογικά, ιδεολογικά, πολιτικά και οικονομικά:
«Το αριστερό, το πράσινο, είναι το Παλιό, αλλά μη σε μπερδεύει. Είναι όλοι δεξιοί»
Στη συνέχεια, έχουμε ένα λιτό, σαφές και φουλ περιεκτικό σχόλιο, το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν:
«Δεν τα φτιάχνουν όπως παλιά».
Δεν θα μπορούσε να λείπει αυτό (το σχόλιο), βάζαμε ως και στοίχημα ότι θα το συναντήσουμε κάπου γραμμένο πριν καν αρχίσουμε να διαβάζουμε τις απαντήσεις:
«Το Νέο είναι ωραίο, αλλά το Παλιό είναι αλλιώς»
Έχουμε έναν τύπο «Νέο Ψυχικό rules», θα υποψιαζόμασταν πως είναι ο δήμαρχος, αν δεν ήταν κοινός δήμος (μπορεί να είναι τομεάρχης…)
«Είναι μια από τις καλύτερες περιοχές που έχω δει σε ελληνική πόλη. Με ωραία και σχετικά νέα σπίτια, πεζοδρομημένα τμήματα, καλή συγκοινωνία, καλή τοποθεσία ως προς πανεπιστήμια, κέντρο Αθήνας, νοσοκομεία, κεντρικές λεωφόρους, κάποια καταστήματα και καφέ, σχετικά επίπεδη (για ποδήλατο). Για τα ελεεινά στάνταρ της μέσης περιοχής σε ελληνική πόλη, είναι τοπ».
Έχουμε την ταξική προσέγγιση επί του ζητήματος μέσα από τον άχθο της δύσκολης εργασίας:
«Παλαιό Ψυχικό ό,τι χειρότερο για περπάτημα. Είχα μοιράσει φυλλάδια μια φορά, υπέφερα. Σκατά πεζοδρόμια, όλο ανηφόρα, καφετέρια θυμάμαι μόνο μια σε κεντρικό σημείο, πήρα έναν καφέ στο χέρι και κάτι να φάω και με το που έκατσα λίγο να ξαποστάσω μου λέει ένας σερβιτόρος “’εμ τα τραπέζια είναι μόνο για όσους παραγγέλνουν και κάθονται”, αλλά υπήρχε και άλλος κόσμος που το έκανε. Η διαφορά ήταν ότι εκείνοι ήταν high class, ντυμένοι για brunch και εγώ καταϊδρωμένος με σορτς κοντομάνικο. Περίπτερα ζήτημα να υπήρχαν 2»
Και ακόμα μία ταξική-οικολογική άποψη επί του θέματος:
«Αυτό είναι το παράλογο με όλα αυτά τα high class προάστια. Ότι είναι χαλιά για περπάτημα γιατί όλοι ζούνε εκεί το American dream κai χρησιμοποιούν το αμάξι για τα πάντα. Τρέχουν σαν μαλ… με τα SUV λες και είναι στο χωριό τους. Ψιλικατζίδικα και μαγαζάκια που δημιουργούν γειτονιά ούτε γι’ αστείο. Δεν γνωρίζεις τους γείτονες σου. Τα παιδιά πρέπει να τα πηγαινοφέρνεις με το αμάξι γιατί να βγούνε να πάνε πού; Μπορεί οποίος θέλει να διαφωνήσει μαζί μου, για μένα αυτό το οικιστικό μοντέλο είναι ηλίθιο κai μη βιώσιμο γιατί βασίζεται όλο στο αμάξι»
Ακολούθησε απάντηση στα περί «αμερικανικού ονείρου», σε συνδυασμό με αναγωγή στην Ιστορία και επίδειξη γνώσεων γύρω από το τι ισχύει σε παρόμοια μέρη του εξωτερικού:
«Τα σχόλια για American dream είναι ανιστόρητα. Το μοντέλο του Ψυχικού και της Φιλοθέης δεν είναι τα αμερικανικά προάστια, αλλά οι αριστοκρατικές αστικές γειτονιές των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων, όπως τις βρίσκουμε στο Λονδίνο π.χ. Χάιγκεϊτ, Παρίσι στο 16ο διαμέρισμα, Βερολίνο Ντάλεμ η Τσέλεντορφ, Αμβούργο κοντά στη λίμνη Άλστερ»
Έχουμε κάποιον ολίγον τι «κακούλι»:
«Στο Παλιό μένουν κομπλεξικοί με λεφτά. Στο Νέο μένουν κομπλεξικοί που νομίζουν ότι έχουν λεφτά και θα ήθελαν να μένουν στο Παλιό»
Και τέλος, έχουμε εκείνο το σχόλιο που στάζει γνώση και μυρίζει «λοκάλι». Κλείνουμε γι’ αυτό, καθώς θαρρούμε πως περιγράφει κατά το δυνατόν πιο καλά το τι πραγματικά ισχύει:
«Το Νέο είναι πρώην προσφυγικός συνοικισμός και έχει κρατήσει τα χαρακτηριστικά της γειτονιάς όπως ο Υμηττός, η Νέα Σμύρνη, η Νέα Φιλαδέλφεια, η Νέα Μάκρη και η Νέα Ερυθραία. Με το Παλιό δεν έχει καμία σχέση. Απλά ανήκουν πλέον στον ίδιο Δήμο μαζί και με τη Φιλοθέη. Στο Παλιό κατοικεί η ελίτ της Ελλάδας, βρίσκονται πολλές πρεσβείες και είναι χώρος αμιγούς κατοικίας όπου δεν επιτρέπονται καθόλου καταστήματα ενώ αποτρέπεται η κυκλοφορία σε μη κατοίκους. Το Νέο, όπως και οι άλλοι προσφυγικοί συνοικισμοί, έχει διατηρήσει χαρακτηριστικά όπως αρκετά δέντρα, πεζοδρομήσεις, μικρά καταστήματα και πρόσβαση σε κεντρικούς δρόμους και ΜΜΜ»
