Εν αρχή ην το φύλλο συκής. Όμως επειδή, τι να σου κάνει ένα φυλλαράκι μονάχο (έστω και πλατύ), ύστερα ήρθαν οι προβιές, οι κάπες και τα δέρματα. Και μετά περάσαμε σε πιο εκλεπτυσμένες καταστάσεις, ήρθαν οι χιτώνες, οι πουκαμίσες, τα κοστούμια κι οι τουαλέτες. Κι επειδή, τόσες χιλιάδες χρόνια μετά το “φύλλο”, οι άνθρωποι πια τα ρούχα δεν τα είχαν μόνο για να κρύβουν τ’ απαυτά τους και να μην κρυώνουν, ήρθαν και τα αξεσουάρ. Και τότε, αδερφέ, μας πήρε για τα καλά η κατηφόρα…

Όχι, εντάξει, μην με πεις και γκρινιάρη (που είμαι!), δεν έχω θέμα μ’ όλα τα αξεσουάρ. Ωραίο το φουλαράκι σας μαντάμ, μια χαρά το γιλεκάκι σας μεσιέ, εξαίρετο το “καβουράκι” σου γραφικέ τρελέ ζωγράφε. Εγώ το θέμα το ‘χω με ένα αξεσουάρ. Το χειρότερο αξεσουάρ. Το πιο συνηθισμένο αντρικό αξεσουάρ. Ω ναι, τη γραβάτα.

Τώρα εσύ μπορεί να νομίζεις ότι έχω θέμα με τη γραβάτα γιατί είμαι ένας ρούχλας άπλυτος που δεν γουστάρει τον καπιταλισμό, κι άρα τα κοστούμια, κι άρα τις γραβάτες, αλλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ. Θες κοστουμάκι κύριος; Εξαίρετα. Θες μανικετόκουμπο; Με γειά σου! Το προσωπικό μου θέμα με τη γραβάτα δεν είναι ιδεολογικό. Είναι σκέτο λογικό. Η γραβάτα είναι ένα εντελώς, πλήρως κι απόλυτα παράλογο αξεσουάρ, αφού πληρεί τα 4 Α. Είναι:

  • Άσχημη
  • Άχρηστη
  • Άβολη
  • Aνούσια

Επειδή ωστόσο υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να διαφωνείς με τα παραπάνω, σε προκαλώ. Εξήγησέ μου! Δώσε μου επιτέλους να καταλάβω, ΣΕ ΤΙ ΧΡΗΣΙΜΕΥΕΙ αυτή η ηλιθιότητα που κρέμεται μπροστά απ’ το πουκάμισο;

Θα το κάνεις, θα το κάνεις στα σχόλια παρακάτω, οργισμένε γραβατοφόρε μου. Όμως πρώτα, ας κάνουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή. Πώς στην ευχή αποφάσισαν οι άνθρωποι να πρωτοφορέσουν γραβάτες;

Αν με ρωτούσες μέχρι χθες, είχα μια σπουδαία θεωρία να σου πω. Κάποιος μόδιστρος κάπου στον κόσμο έκανε μπίζνες με τη μαφία, και πάνω σε μια απ’ αυτές σκέφτηκε :”Μμμ ωραία κρέμεται η γλώσσα τώρα που του ανοίξαμε το λαιμό αυτού εδώ του φουκαρά. Άραγε αν το ‘κανα ρούχο θα το φορούσαν;”. Ωστόσο η αλήθεια είναι διαφορετική. Όλα ξεκίνησαν στη Ρώμη. Εκεί οι στρατιώτες φόραγαν ένα πανί γύρω απ’ το λαιμό τους που έπεφτε μπροστά, το “φοκάλε”. Το έκαναν για να προστατεύονται απ’ το κρύο, αλλά και για να φαίνεται ανάλογα με το χρώμα του σε ποιο τάγμα ανήκαν. Οπότε: Στοιχείο νούμερο 1, η πρώτη γραβάτα αυτού του κόσμου ΕΙΧΕ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ. Προχωράμε.

Και πάμε στην εποχή των Λουδοβίκων. Για την ακρίβεια, του 13ου και 14ου. Αυτοί λοιπόν, χρησιμοποιούσαν στο στρατό Κροάτες μισθοφόρους, οι οποίοι φόραγαν λεπτά φουλάρια που τα ονόμαζαν “κραβάτς”. Αυτά τα λεπτά φουλάρια βέβαια, οι Κροάτες τα φορούσαν για να κρατάνε κλειστό μέχρι επάνω το γιακά που είχαν τα στρατιωτικά τους πανωφόρια. Οπότε: Στοιχείο νούμερο 2, και η δεύτερη γραβάτα αυτού του κόσμου ΕΙΧΕ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ. (Το γιατί δεν βάζανε κουμπάκι στο πάνω μέρος του γιακά οι Κροάτες, δεν μου πέφτει λόγος να το κρίνω).

Οι Λουδοβίκοι ωστόσο, δεν το ‘χαν και πολύ με τη λογική (εδώ ο άλλος νόμιζε ότι είναι Βασιλιάς Ήλιος!). Οπότε, είδαν τις “κραβάτς” των μισθοφόρων και λένε: “Εδώ είμαστε! Ευκαιρία ν’ αντικαταστήσουμε εκείνο το καπίστρι που φοράνε οι λόγιοι κι οι ευγενείς”. Αντί λοιπόν απλά να αφαιρέσουν το καπίστρι από τη μόδα, το αντικατέστησαν. Και κάπως έτσι, οι γραβάτες έγιναν βάιραλ, αφού ήταν σίγουρα πιο εύκολες και καλαίσθητες απ’ τη φουφουλίτσα. Οπότε, Στοιχείο νούμερο 3, η σύγχρονη γραβάτα έχει την ίδια χρησιμότητα ΜΕ ΑΥΤΟ!

Πιο απλά, σφίγγοντας μια υφασμάτινη γλώσσα γύρω απ’ το λαιμό σου, δείχνεις στον υπόλοιπο κόσμο πως είσαι πλούσιος, ή ισχυρός, ή ευγενής (ευτυχώς οι λόγιοι τη γλύτωσαν, κρυμμένοι πίσω απ’ τα βιβλία τους). Αυτό ωστόσο δεν αλλάζει ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Η γραβάτα είναι ένα αξεσουάρ που κανείς δεν θα κλάψει αν σταματήσουμε να το φοράμε. Δεν σ’ αφήνει να χαλαρώσεις – εκτός κι αν τη χαλαρώσεις, δεν σε βοηθάει πουθενά, σου προκαλεί φαγούρα και δερματολογικά στο λαιμό, ενώ κι από πλευράς πρεστίζ… Ας είμαστε σοβαροί. Το μόνο που συμβολίζει είναι ότι είσαι υπάλληλος που… μπορούν να τον απολύσουν. Έχεις δει κανέναν με γραβάτα σε δημόσια υπηρεσία;

Υ.Γ. Μην ακούω σχαλαμάρες για πρωτόκολλα και λοιπά. Κανένα τους δεν δικαιολογεί την καθημερινή χρήση ενός άχρηστου ρούχου. Υπάρχουν μοναστήρια που έχουν πρωτόκολλο να φοράς “ράσο” για να τα επισκεφτείς, και “παλάτια” που απαγορεύουν το γυναικείο παντελόνι. Να κυκλοφορούμε όλοι με ράσα στον κόσμο ή ν’ απαγορεύσουμε μια και καλή το γυναικείο παντελόνι;

 

Y.Γ. 2 Ο ΜΟΝΟΣ λόγος να συμπαθήσεις μια γραβάτα, είναι ΑΥΤΟΣ. (Την πνίγει, την πνίγει…).