«Ένας σκύλος πήρε τη θέση μου». Αυτό δήλωσε ή θα μπορούσε να δηλώσει το μπλε πουλί του Twitter στους δημοσιογράφους έξω από τη φωλιά του χθες, Δευτέρα (3/4) όταν ένας σκύλος πήρε τη θέση του πάνω αριστερά, στην desktop μορφή της πλατφόρμας. Ο πρώτος βέβαια που έγραψε γι’ αυτό ήταν ο Χάντερ Σ. Τόμσον. Όχι για την αλλαγή στο Twitter (λέμε όχι στον πίνακα Ouija, αυτοκτόνησε το 2005), αλλά για μία δίκη του 1982 η οποία απασχόλησε έντονα την Αμερική.
Πρωταγωνιστές ήταν η Ροξάν Πούλιτζερ (αργότερα φωτογραφήθηκε για το Playboy), ο Χέμπερτ Πούλιτζερ Τζούνιορ (εκατομμυριούχος, εγγονός του γνωστού εκδότη) και δύο παιδιά. Τα παιδιά τους. H δίκη κράτησε 18 μέρες και διάφορες μαρτυρίες για χρήση κοκαΐνης, εξωσυζυγικές σχέσεις, αιμομιξία, λεσβιακούς έρωτες (lesbianism κατά το πρωτότυπο κείμενο) και νυχτερινές «τελετές» έδωσαν στα τότε σκανδαλοθηρικά περιοδικά το υλικό που χρειάζονταν ώστε να τη βγάλουν καθαρή τους μήνες της ξηρασίας. Τέτοιου είδους περιοδικά είναι σαν τις καμήλες.
Το θέμα μας, όμως, είναι ένας σκύλος και όχι οι καμήλες. Οφείλουμε βέβαια να αναρωτηθούμε ποιο από τα δύο παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον: Η επιλογή του Έλον Μασκ να παίξει με το νέο του παιχνίδι ή το κείμενο του δημοσιογράφου/συγγραφέα για το εξαιρετικό τότε Rolling Stone με τίτλο «Α Dog Took My Place»; Το «τότε» γράφτηκε με πόνο, διότι το επίπεδο έχει πέσει. Πριν από κάποια χρόνια, μάλιστα, το RS ζητούσε χρήματα για να δημοσιεύσει κείμενα των αναγνωστών του.
Ιεραρχικό είναι το ζήτημα, οπότε θα ασχοληθούμε -αναγκαστικά- με την επικαιρότητα πριν φτάσουμε στη δίκη.
Fast Forward: Στην τελευταία αλλαγή στο Twitter, ο αλλοπρόσαλλος διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Έλον Μασκ, αντικατέστησε το μπλε πουλί με ένα σκυλί shiba inu, γνωστή ράτσα που βλέπουμε σε memes. Είναι επίσης σήμα κατατεθέν του κρυπτονομίσματος Dogecoin, το οποίο κατέγραψε άλμα έως και 30% μετά την αλλαγή. Στην άχρηστη πληροφορία της ημέρας, το Dogecoin έκανε την εμφάνισή του το 2013, «για πλάκα», πλέον, όμως, είναι το 8ο ισχυρότερο κρυπτονόμισμα.
Ωραία, αφού ξεμπερδέψαμε με τον σκύλο του Έλον, ας ασχοληθούμε με τον σκύλο του Χάντερ.
«West Palm Beach, Φλόριντα, 28 Δεκεμβρίου 1982 – Ο Χέρμπερτ Πούλιτζερ Τζούνιορ, ο εκατομμυριούχος κληρονόμος των εκδόσεων, κέρδισε σήμερα την επιμέλεια των δίδυμων πεντάχρονων γιων του. Ο δικαστής επιδίκασε λιγότερα από 50.000 δολάρια διατροφή στη σύζυγό του, Πούλιτζερ Ροξάν». Με την είδηση ξεκίνησε ο πατέρας της gonzo δημοσιογραφίας το κείμενό του.
Η πιο αστεία κατηγορία που ακούστηκε ήταν ότι η Ροξάν «έχει κοιμηθεί με μια τρομπέτα». O Tόμσον δήλωσε στην εφημερίδα Palm Beach: «Όλοι κοιμόμαστε με τρομπέτες. Το πραγματικό ερώτημα είναι αν ο Χέμπερτ Πούλιτζερ ζηλεύει την τρομπέτα». Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αυτή η ιστορία θα πουλήσει, έγινε ένας από τους πολλούς που συνωστίζονταν για μια θέση στην αίθουσα του δικαστηρίου. Για να καταλάβετε τον βαθμό που απασχόλησε η δίκη τις ΗΠΑ, υπήρχε τηλεοπτική κάλυψη και το εσωτερικό του δικαστηρίου θύμιζε αθλητικό γεγονός, με τις θέσεις γεμάτες και τους θεατές να ζητωκραυγάζουν.
To στόρι: Μια νεαρή γυναίκα της εργατικής τάξης παντρεύεται τον μεσήλικα εγγονό του διάσημου εκδότη. Εκείνος, συνειδητοποιεί ότι έχει κάνει λάθος και σύμφωνα με τον ίδιο, δεν ήταν παραπάνω από μία κοινή gold digger, μια «αδιόρθωτη πόρνη της κόκας» και το σημαντικότερο, μια ακατάλληλη μητέρα. Για τον Τόμσον, η Ροξάν είναι «ξεκάθαρα μια γυναίκα που της αρέσει να κοιμάται αργά το πρωί». Όσο δημοσιογράφος παρακολουθεί τη δίκη και προσπαθεί να βρει το πραγματικό νόημά της, συνειδητοποιεί ότι έχει να κάνει με ανθρώπους που του μοιάζουν.
Για παράδειγμα, ανέφεραν ότι ξόδεψαν 441.000 δολάρια σε «διάφορα πράγματα», ενώ το ποσό του προηγούμενου έτους ήταν μόλις 99.000 δολάρια. Όπως πίστευε ο ίδιος, τα χρήματα αυτά ξοδεύτηκαν σε κοκαΐνη, ένα «πραγματικά φοβερό ποσοστό κατανάλωσης – κάτι σαν δεκατρία γραμμάρια την ημέρα», το οποίο είναι αρκετό «για να σκοτώσει μια ολόκληρη οικογένεια πολικών αρκούδων».
(H Ροξάν Πούλιτζερ στο Playboy, χρόνια αργότερα κρατώντας μια τρομπέτα)
Το πρόβλημα με τους Πούλιτζερς, καταλήγει ο Τόμσον, είναι ότι απέτυχαν «να κατανοήσουν τη φύση του Κοινωνικού Συμβολαίου» και θα έπρεπε να εξοριστούν από τη Δυτική Ακτή διότι προκάλεσαν μεγάλη και ανεπιθύμητη προσοχή, περιγράφοντας το Palm Beach ως μια κοινότητα χωρίς «φυλακές ή νοσοκομεία». Κατά κάποιον τρόπο, μοιάζει με το σπίτι του στο Woody Creek του Κολαράντο όπου «οι κανόνες είναι διαφορετικοί εδώ, ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται και έτσι αρέσει στους ανθρώπους».
Όσον αφορά τον τίτλο του κειμένου (Α Dog Took my Place), o Τόμσον γνωρίζει μια γυναίκα στο Palm Beach της οποίας ο φίλος βγάζει 50.000 δολάρια το χρόνο (αφορολόγητα) για να…. Tέλος πάντων, αρρωστημένες καταστάσεις, γι’ αυτό σας δώσαμε το link. Στη συνέχεια, γνωρίζει έναν μπάρμαν που μοιράζεται την αποστροφή του για τα «χαμόγελα στα πρόσωπά τους» τα οποία τον κάνουν και αισθάνεται λες και «ένας σκύλος πήρε τη θέση μου». Το τελικό συμπέρασμα του δημοσιογράφου; Καλύτερα να ασχοληθείς με τα ζώα παρά με τους ανθρώπους.
Διαβάστε ακόμα στο Provocateur:
Ο Έλον Μασκ τουίταρε στα ελληνικά και “έκαψε” τα εγκεφαλικά μας κύτταρα
O Mασκ έδωσε την πιο Μασκ απάντηση για τα προβλήματα στο Twitter