Από τύχη ζούμε σε αυτή τη χώρα. Σκληρό, αλλά αληθινό. Το reality check αυτή τη φορά έρχεται από τη σουρεάλ έξοδο κινδύνου που σε οδηγεί σε ένα καφέ στο Μοναστηράκι, στην οδό Ανδριανού. Όσοι ξέρετε, ξέρετε. Ναι, χρόνια τώρα ακούτε τις μουσικές και μυρίζετε τα τηγάνια. ΟΚ, δεν είναι και νέο.
Σε άλλα νέα, στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα MEGA» ρεπορτάζ έκανε γνωστή αυτή την εξαιρετική έξοδο κινδύνου στον σταθμό Μοναστηράκι, σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα και τουριστικά σημεία της Αθήνας που σε οδηγεί μέσα σε τραπέζια και κόσμο που απολαμβάνει τις χαρές της ελληνικής εστίασης. Να τρέχεις να βγεις και να πέφτεις πάνω σε πατατούλες και καφεδάκια. Ανεκτίμητο.
Σε έναν χώρο εστίασης στον πεζόδρομο της Ανδριανού οδηγεί, λοιπόν, η έξοδος κινδύνου από τον σταθμό του τρένου στο Μοναστηράκι, και αυτή η «αποκάλυψη» (όχι και τόσο) έρχεται μια μέρα μετά από εκείνη που έκανε γνωστό πως δεν λειτουργεί ο εξαερισμός από το 2015, μιας και το σύστημα είναι κατεστραμμένο και σε αυτή τη χώρα ό,τι καταστρέφεται δεν επιδιορθώνεται αλλά βουλιάζει στη λήθη. Πείτε μας κάτι που δεν ξέρουμε.
Ρεπόρτερ της εκπομπής έκανε αυτοψία στο σημείο, δείχνοντας πως η τεράστια σιδερένια πόρτα που υπάρχει στο πάνω μέρος της εξόδου κινδύνου, η οποία δεν είναι μεν κλειδωμένη, αλλά είναι σαφές πως αυτός που θα επιχειρήσει να την ανοίξει, θα πρέπει να έχει κάνει αρκετά βάρη στη ζωή του, αφού είναι ιδιαίτερα βαριά. Και κάτι παραπάνω.
Προφανώς δόθηκε άδεια από τον Δήμο Αθηναίων στον επιχειρηματία να βάλει τραπέζια γεγονός που σημαίνει αυτομάτως πως ο Δήμος παίρνει χρήματα από τα τραπεζοκαθίσματα. Όπως ακριβώς συμβαίνει σε κάθε Δήμο. Τα λένε δημοτικά τέλη, παιδιά.
Σε δεύτερο χρόνο και έπειτα από καταγγελία, μια έντονη κίτρινη γραμμή επιχείρησε να κάνει μια «οριοθέτηση», σε σημείο από το οποίο αφαιρέθηκαν τραπέζια και καρέκλες πίσω από την πόρτα. Συγκεκριμένα, μετακινήθηκαν δέκα εκατοστά μακριά από την οριοθέτηση, με τον καταστηματάρχη να τηρεί τις συμβατικές του υποχρεώσεις, χωρίς απαραίτητα αυτό να σημαίνει πως διευκολύνει την έξοδο επιβατών που μπορεί να κάνουν χρήση της εξόδου κινδύνου για να σωθούν. Προφανώς σε συνθήκες που είναι απαραίτητο και όχι έτσι για την αλλαγή.
Ο Πάνος Κοντογιάννης, πρόεδρος εργαζομένων των Σταθερών Συγκοινωνιών (ΣΤΑΣΥ) είπε στην εκπομπή πως “ένας δημοσιογράφος είχε αναδείξει το 2014-15 πως ήταν φραγμένη η συγκεκριμένη πόρτα.
Εκείνη την εποχή ήμουν στο μηχανοστάσιο και εμείς ήμασταν αυτοί που κάναμε τις εξόδους κινδύνου.
Στο κάτω μέρος της σκάλας που οδηγεί στην έξοδο κινδύνου υπάρχουν δυο μικρές πόρτες (δεξιά και αριστερά) τις οποίες είχαμε επισκευάσει και είχαμε τοποθετήσει διακοπτάκια, ώστε να ενημερώνεται το κέντρο ελέγχου πως άνοιξαν οι έξοδοι κινδύνου.
Στο πάνω μέρος της σκάλας, επισκευάσαμε την πόρτα για να δουλεύει με τον μοχλό της πυρασφάλειας, ώστε να ανοίγει. Εμείς ήμασταν κι εκείνοι που σημαδέψαμε την οριοθέτηση με ένα κίτρινο χρώμα, για να μην μπαίνουν καθίσματα και γλάστρες, ώστε τουλάχιστον να μπορεί να ανοίξει η πόρτα.
Τώρα, ως προς το πώς θα περάσει ο κόσμος αυτό είναι κάτι που πρέπει να δει η εταιρία με τον άνθρωπο που ενοικιάζει το χώρο”.
Yπό φυσιολογικές συνθήκες (δηλαδή, για να έχει λόγο ύπαρξης η έξοδος κινδύνου) ο δρόμος θα έπρεπε να είναι ανοιχτός έως την Ανδριανού. “Εμείς είχαμε εντολή τότε να οριοθετήσουμε μόνο το κομμάτι που βρίσκεται πίσω από την πόρτα” τόνισε ο κύριος Κοντογιάννης.
Αν αναρωτιέστε σε ποιον ανήκει ο χώρος και από πού έχει πάρει την άδεια ο επιχειρηματίες, οι απορίες σας θα μείνουν αναπάντητες. Όπως ομολόγησε ο πρόεδρος εργαζομένων των ΣΤΑΣΥ “δεν το γνωρίζω αυτό. Ή στον Δήμο ανήκει ή στον ΗΣΑΠ. Πρέπει όμως, να το δουν αυτό οι αρμόδιοι με τον άνθρωπο που ενοικιάζει το χώρο, ώστε να υπάρχει περισσότερος ελεύθερος χώρος.
Όπως και να ‘χει, η πόρτα πρέπει να ανοίγει ελεύθερα. Δεν πρέπει να υπάρχει εμπόδιο”.
Άντε…
