«Οι κοινωνίες έχουν τους ηγέτες που τους αξίζουν» έγραφε ο σπουδαίος Κορνήλιος Καστοριάδης. Αν ψάξουμε για ηγέτη στα αριστερά του πολιτικού άξονα στη χώρα μας, δύσκολα θα βρούμε αυτή τη στιγμή κάποιον που να εκφράζει και να εμπνέει ένα μεγάλο κομμάτι πολιτών, πέρα από τα στενά σύνορα του κομματικού σχηματισμού του. Βέβαια, καλό είναι να θυμόμαστε πως ο όρος «ηγέτης», κάνει την Αριστερά να… κοκκινίζει, τόσο που να θυμίζει… ΚΚΕ!

Καθώς η κοινωνία βρίσκεται σε σύγχυση, σε μια πορεία μετασχηματισμού και αναζήτησης νέων ισορροπιών, κανείς αρχηγός συστημικού κόμματος (ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ) δεν φαίνεται να μπορεί να κάνει το άλμα εμπρός. Ούτε ο Ανδρουλάκης, ούτε ο Φάμελλος μοιάζουν ως πειστικές εναλλακτικές του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος έχει τα δικά του προβλήματα.

Η δημοσκόπηση της GPO για το Star δείχνει ξεκάθαρα τη στροφή σε αντισυστημικά κόμματα όπως την Πλεύση Ελευθερίας και την Ελληνική Λύση. Αυτή είναι η παρούσα εικόνα στην πρόθεση ψήφου, όπως την παρουσίασε η δημοσκόπηση της GPO για το Star, στις 5 Μαρτίου.

  • Νέα Δημοκρατία 23,1%
  • ΠΑΣΟΚ 14,8%
  • Ελληνική Λύση 9,2%
  • ΚΚΕ 7,9%
  • Πλεύση Ελευθερίας 6,9%
  • ΣΥΡΙΖΑ 6%
  • Φωνή Λογικής 4,2%
  • Νίκη 2,2%
  • Κίνημα Δημοκρατίας 2,1%
  • ΜέΡΑ25 1,8%
  • Νέα Αριστερά 1,7%

Μπορεί ο προοδευτικός χώρος να σχηματίσει κυβέρνηση;

Όσες δυνάμεις και αν έχει απωλέσει η ΝΔ, φαίνεται πως διατηρεί μια διαφορά ασφαλείας από το δεύτερο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, το οποίο μοιάζει να αδυνατεί να καρπωθεί την οργή ή ακόμη και τη δυσαρέσκεια των πολιτών. Για την ακρίβεια, αυτοί που μοιάζουν να καρπώνονται το μεγαλύτερο μέρος των απογοητευμένων πολιτών είναι τα αντισυστημικά κόμματα όπως η Πλεύση Ελευθερίας και η Ελληνική Λύση.

Σε ενδεχόμενο προκήρυξης πρόωρων εκλογών, με το εκλογικό σύστημα να «μπουστάρει» το πρώτο κόμμα -αρκεί να πιάσει το όριο του 25%, θα είναι αρκετά δύσκολο για την Κεντροαριστερά και την ευρύτερη Αριστερά να καταφέρουν να σχηματίσουν κυβέρνηση. Θα πρέπει το ΠΑΣΟΚ να είναι πολύ κοντά στη ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ να διπλασιάσει τα ποσοστά του και να βρεθεί και άλλος εταίρος, ο οποίος αυτή τη στιγμή φαίνεται να αγνοείται, αφού η Πλεύση Ελευθερίας δύσκολα θα θελήσει να μπει σε έναν τέτοιο συνασπισμό, ενώ η Νέα Αριστερά που θα μπορούσε να συνεργαστεί με τους παλιούς συντρόφους και το ΠΑΣΟΚ σε μια προγραμματική βάση, έχει το άγχος να καταφέρει να μπει πρώτα στη Βουλή.

Άρα αδιέξοδο.

Από την άλλη, εάν η ΝΔ καταφέρει να εκλεγεί πρώτο κόμμα, η «τιμωρία» που επιφυλάσσει στον Κυριάκο Μητσοτάκη ο Ελληνικός λαός θα είναι πως μάλλον θα πρέπει να συγκυβερνήσει με τον Κυριάκο Βελόπουλο.

Ένας ηγέτης για την Αριστερά

Μπορεί οι Έλληνες να μοιάζουν αυτοί τη στιγμή απηυδισμένοι από το πολιτικό σύστημα, από τους θεσμούς (Δικαιοσύνη), ωστόσο η Αριστερά δεν έχει καταφέρει να αναδείξει εκείνο το πρόσωπο που θα ενώσει τα κομμάτια του παζλ της. Αν αθροίσει κανείς τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, της Πλεύσης Ελευθερίας, της Νέας Αριστεράς, του Κινήματος Δημοκρατίας και του ΜεΡα 25, με ανωτάτη μπακαλική, μας δίνουν ένα άθροισμα του 18,5%. Αν υπήρχε ένα ηγέτης που θα μάζευε κάτω από την ομπρέλα του ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των ψηφοφόρων, τότε η αριστερά δικαιωματικά θα ήταν πρωταγωνίστρια.

Ωστόσο, αυτό μοιάζει με ένα όνειρο τη δεδομένη στιγμή. Ούτε άφθαρτο πρόσωπο υπάρχει αυτή τη στιγμή που να μπορεί να κάνει τη διαφορά, ούτε φθαρτό.

Θα ζήσουμε μια «Ελληνική Άνοιξη»;

Θα είναι η διαχείριση του δυστυχήματος των Τεμπών το σημείο καμπής για την εκρίζωση των παθογενειών της χώρας; Θα μπορέσει να κάνει ό, τι δεν κατάφερε να κάνει η πτώχευση της χώρας και η 10χρονη οικονομική κρίση; Θα μπορούσαμε να μιλάμε για την «Ελληνική Άνοιξη» που κατάφερε να αλλάξει αυτό το εκνευριστικά χιλιειπωμένο αλλά επίμονα αληθινό κλισέ περί «παθογενειών του Κράτους»;

Κλείνοντας, ας θυμηθούμε τι έχει γράψει ο Κορνήλιος Καστοριάδης για τους ηγέτες και τη σχέση τους με την Αριστερά.

«Tαιριάζει στην αριστερίστικη παράδοση, και στην Aριστερά, να καταδικάζουν την ιδέα του ηγέτη αλλά μόνον στα λόγια και μάλιστα να την παρουσιάζουν ως ιδέα της Δεξιάς. Tι υποκρισία… H δική μου άποψη είναι η εξής: Ορισμένα άτομα διαθέτουν κάποιες φορές, κάποτε μάλιστα σε μακρά διάρκεια, την ικανότητα να εκφράζουν πολύ καλύτερα από τους άλλους αυτό που όλοι αισθάνονται• ορισμένα άτομα έχουν την ικανότητα να επινοούν πράγματα, στα οποία οι άλλοι αναγνωρίζουν τον εαυτό τους. Aυτά τα άτομα θεωρώ ότι είναι ηγέτες».