Έχουμε φτάσει στα μέσα του Νοέμβρη και ακόμη είμαστε ζαλισμένοι από τον καταιγισμό ειδήσεων με περιπτώσεις γυναικών να πέφτουν νεκρές στα χέρια πρώην και νυν συντρόφων τους. Θα περίμενε κανείς πως με τόσα στυγερά εγκλήματα και τόση δημοσιότητα, το φαινόμενο των γυναικοκτονιών να εξαλειφόταν. Φαίνεται, όμως, πως η δημοσιότητα δεν φτάνει από μόνη της. Ακόμη και αν υπάρχουν εκεί έξω ισχυρές φωνές που αρνούνται και τον ίδιο τον όρο της γυναικοκτονίας.

Δυστυχώς, φαίνεται πως όσο καθυστερούν να έρθουν τα νέα μέτρα για την ενδοοικογενειακή βία οι δράστες θα εκμεταλλεύονται τα κενά στη νομοθεσία για να σκοτώνουν τις συντρόφους/συζύγους τους. Παρά το γεγονός πως ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης εξήγγειλε 13 νέες διατάξεις, για να προφυλαχθούν οι γυναίκες που κινδυνεύουν, εν τούτοις δεν έχουν έρθει στη Βουλή για ψήφιση.

Αν αυτές οι διατάξεις είχαν ήδη «περάσει», ίσως κάποιες από τις γυναικοκτονίες να είχαν αποφευχθεί, καθώς αν ήταν σε ισχύ, οι δράστες δεν θα είχαν τη δυνατότητα να πλησιάσουν με ευκολία τα θύματά τους. Οι 13 διατάξεις είναι:

  • Προφυλάκιση για κακουργηματικής φύσεως περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας είναι ο κανόνας και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορούν να επιβληθούν περιοριστικοί όροι (βραχιολάκι, κατ’ οίκον περιορισμός).
  • Οι ποινές για τους δράστες εγκλημάτων ενδοοικογενειακής βίας θα εκτίονται, χωρίς αναστολή και χωρίς μετατροπή της ποινής τους.
  • Η παραπομπή τους σε δίκη θα γίνεται πολύ σύντομα μετά την ανάκριση, χωρίς να απαιτείται κρίση δικαστικού συμβουλίου.
  • Προσωρινή κράτηση έως έξι μήνες για τους δράστες ενδοοικογενειακής βίας, ακόμη κι αν οι κατηγορίες που αντιμετωπίζουν είναι σε βαθμό πλημμελήματος.
  • Για τα αυτόφωρα εγκλήματα ενδοοικογενειακής βίας η κράτηση παρατείνεται έως τις πέντε ημέρες.
  • Προστατεύονται τα θύματα με την πρόβλεψη ότι δεν είναι υποχρεωτική η παρουσία τους στο δικαστήριο, καθώς αρκούν η ανάγνωση της κατάθεσής τους στις Αρχές και η καταγγελία τους, εκτός εάν το δικαστήριο κρίνει ότι η παρουσία τους είναι απαραίτητη.
  • Προβλέπεται επίσης η επιβολή περιοριστικών όρων πριν ακόμη ασκηθεί ποινική δίωξη για να προστατευθούν τα θύματα. Αν οι όροι αυτοί ( για παράδειγμα να μην πλησιάζει το θύμα, να μην το παρενοχλεί, το απειλεί κ.λπ.) παραβιαστούν, τότε προβλέπεται ποινή φυλάκισης για τον δράση και ενημέρωση της Αστυνομίας.
  • Κάθε υποτροπή του δράστη καθιερώνεται ως επιβαρυντική περίπτωση ενδοοικογενειακής βίας, που οδηγεί στο μέγιστο ύψος της ποινής.
  • Δεν επιτρέπεται να εφαρμοστεί διαδικασία ποινικής διαμεσολάβησης στα ιδιαιτέρως σοβαρά πλημμελήματα ενδοοικογενειακής βίας, ακόμη και αν το θύμα θελήσει να μην προχωρήσει η ποινική διαδικασία. Σε κάθε περίπτωση θεσπίζεται η δυνατότητα του εισαγγελέα να μη δεχθεί συμφωνία των μερών για διαμεσολάβηση ή να την ανακαλέσει, όταν συντρέχουν στοιχεία που θα μπορούσαν να μειώσουν την ικανότητα του θύματος για συνειδητή επιλογή.
  • Σε περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας ο Εισαγγελέας διερευνά αυτεπάγγελτα αν πρέπει να αλλάξει και το καθεστώς επιμέλειας των παιδιών.
  • Επίσης προβλέπεται η λειτουργία πλατφόρμας καταγγελιών εγκλημάτων ενδοοικογενειακής βίας, ακόμη και από τρίτους.
  • Καθώς και η δημιουργία αρχείου/ιστορικού αναφορών ενδοοικογενειακής βίας από τις αστυνομικές αρχές, το οποίο επισυνάπτεται ως συνοδευτικό έγγραφο της δικογραφίας.
  • Τέλος να σημειωθεί ότι πριν από μία εβδομάδα τέθηκε σε εφαρμογή και η νέα Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, ενώ η ελληνική νομοθεσία που άλλαξε τελευταία έχει περιλάβει πολλές προστατευτικές διατάξεις για τα θύματα τέτοιων αντικοινωνικών και εγκληματικών συμπεριφορών.

 Γυναικοκτονίες: Το δίκτυ προστασίας πρέπει να απλωθεί

Αυτό που η κυβέρνηση δεν φαίνεται να κατανοεί είναι πως όταν ένας κάποιος είναι αποφασισμένος να προβεί στην αποτρόπαια πράξη της δολοφονίας, δεν θα σκεφτεί ποτέ τις συνέπειες, τυφλωμένος από το μίσος. Κι όμως, υπάρχουν αρκετά εργαλεία που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει.

Η ενδοοικογενειακή βία έχει συγκεκριμένα μοτίβα, για τα οποία θα πρέπει να είναι ενήμεροι οι αστυνομικοί. Είναι καταγεγραμμένο άλλωστε πως οι αστυνομικοί είτε δεν γνωρίζουν, είτε δεν έχουν τη διάθεση να βοηθήσουν γυναίκες που θεωρούν πως διατρέχουν κίνδυνο. Αντιθέτως, υπάρχουν περιπτώσεις -σύμφωνα με την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) «που είτε αποθαρρύνεται είτε δεν παραπέμπεται σε κατάλληλες δομές φιλοξενίας ή υπηρεσίες υγείας είτε δεν του παρέχεται καμία απολύτως βοήθεια και αναγκάζεται να αποχωρήσει άπρακτο. Η αποτύπωση της κατάστασης συνηγορεί στο γεγονός, ότι η αδιαφορία, η ανικανότητα, η αμεριμνησία, η επιχειρησιακή ένδεια, ενδεχομένως και η ευθυνοφοβία και, η αίσθηση ατιμωρησίας, σκοτώνουν εξίσου».

«Μια άλλη επιτακτική ανάγκη είναι η πλήρης εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης και της συμμόρφωσης με τις Συστάσεις της Επιτροπής GREVIO, η οποία προτρέπει τις Ελληνικές αρχές, μεταξύ άλλων, να επεκτείνουν τον αριθμό και τις δυνατότητες των καταφυγίων για γυναίκες θύματα βίας σε όλη τη χώρα, να αντιμετωπίσουν την έλλειψη πόρων, να άρουν τυχόν εμπόδια που εμποδίζουν την πρόσβαση των θυμάτων που εκτίθενται ή κινδυνεύουν από διατομεακές διακρίσεις και να λάβουν μέτρα για στέγαση διαθέσιμη σε γυναίκες σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης» σύμφωνα με την ΕΕΔΑ.

Για πόσο ακόμη κάποιοι άντρες δεν θα αναγνωρίζουν το δικαίωμα των γυναικών να επιλέγουν τη ζωή που θέλουν να ζήσουν; Για πόσο ακόμη δεν θα ασχολούμαστε σοβαρά ως πολίτες, ως γείτονες, με φαινόμενα που γνωρίζουμε, αλλά σιωπούμε; Μήπως ήρθε η στιγμή να δείχνουμε με κάθε τρόπο πως είμαστε στο πλευρό των γυναικών που υποφέρουν μέσα στο ίδιο τους το σπίτι; Απαιτείται συντονισμένη δράση και ενημέρωση κι όχι απλά συνεντεύξεις τύπου που γίνονται για το θεαθήναι με σκοπό να φύγει η καυτή πατάτα από τα χέρια των υπευθύνων.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το femicide.gr.