Εδώ στο Provocateur το αγαπάμε κατά βάθος το μετρό. Ακόμα και με τα στραβά του. Όπως αυτό που συμβαίνει συχνά με τα ασανσέρ που χαλάνε, ή κάτι περίεργο που είχαμε εντοπίσει πέρυσι ανάμεσα στους σταθμούς Πανόρμου και Κατεχάκη. Αλλά αυτό που έγινε σήμερα το πρωί (24/10) στον σταθμό του μετρό στο Σύνταγμα δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να το δικαιολογήσουμε. Ήταν, νέτα σκέτα, επικίνδυνο. Το απόλυτο χάος, συνθήκη που δεν θέλει πολύ για να γίνει το κακό.
Όλα έγιναν λίγο μετά τις 8:00. Μία δηλαδή από τις «περισσότερο» ώρες αιχμής στο μετρό. Στις αποβάθρες παρατηρήθηκε ακραίος και αφύσικος συνωστισμός καθώς υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση στα δρομολόγια.
Τι υποστήριξε η ΣΤΑΣΥ πως ευθύνεται για το αδιαχώρητο στο μετρό Συντάγματος
Σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση της ΣΤΑΣΥ, το πρόβλημα οφείλεται σε τεχνική βλάβη που παρουσιάστηκε σε 2 διαδοχικούς συρμούς, που κινούνταν εκείνη την ώρα από τον Πειραιά προς τη Δουκίσσης Πλακέντιας. Ο πρώτος συρμός χρειάστηκε να εκκενωθεί, ενώ ο δεύτερος, που παρουσίασε βλάβη σε θύρες, συνέχισε το δρομολόγιό του μετά την άμεση αποκατάσταση του προβλήματος.
Τα παραπάνω περιστατικά προκάλεσαν καθυστέρηση στα δρομολόγια μεταξύ 08:21 και 08:36 για τους επιβάτες που βρέθηκαν στις αποβάθρες των σταθμών της Γραμμής 3, με κατεύθυνση τη Δουκίσσης Πλακεντίας με τον συνωστισμό να είναι αποπνικτικός – τι θα συνέβαινε σε περίπτωση ποδοπατήματος ούτε να σκεφτόμαστε δεν θέλουμε. Σαν να μην έφτανε αυτό, χάλασαν και οι κυλιόμενες σκάλες του σταθμού. Η ΣΤΑΣΥ υποστήριξε πως η κίνηση των συρμών μετά τις 08:36 διεξαγόταν προσωρινά κάθε 1μιση λεπτό, με αποτέλεσμα την εξομάλυνση της κυκλοφορίας μετά από αρκετή ώρα.
Τα ερωτήματα προκύπτουν εντελώς αυθόρμητα
Τέλος καλό όλα καλά; Όχι ακριβώς. Το κύριο ερώτημα είναι εύλογο: Σε περίπτωση που συμβεί κάτι ακόμα άσχημο, όπως για παράδειγμα μια πυρκαγιά, υπάρχει πρωτόκολλο, κάποιο σχέδιο εκκένωσης; Και είναι κι άλλα: Γιατί δεν έγινε ουσιαστική και έγκαιρη ενημέρωση από τα μεγάφωνα ώστε να σταματήσει ο κόσμος να πηγαίνει προς τις αποβάθρες; Γιατί δεν κόπηκε η πρόσβαση σε ένα σημείο πολύ πιο πάνω ώστε να μην συνεχίσει ο κόσμος να κατεβαίνει; Γιατί η πρεμούρα των υπεύθυνων ήταν να μην βγάζει ο κόσμος φωτογραφίες από το συνωστισμό;
Και να ‘ταν κάτι αποσπασματικό, μπορεί να είμασταν πρόθυμοι να είμαστε κάπως πιο επιειεκείς, αν και σε ζητήματα ασφαλείας δεν πρέπει να υπάρχει χώρος για κάτι τέτοιο – πολύ απλά, δεν παίζουν με αυτά. Όμως, όπως καλά ξέρουμε, αυτό δεν ήταν «μια και έξω», ήταν «ένα από τα πολλά».
Έχουν μαζευτεί πολλά, πάρα πολλά…
Θα θυμάσαι το τρένο του προαστιακού που πριν από λίγες μέρες πήγε να μπει στο δίκτυο του μετρό στη Δουκίσσης Πλακεντίας. Ναι μιλάμε για «συμβάν που δεν συνέβη» κατά την ατάκα του Γιάννη Πρετεντέρη στο στούντιο του Mega που έκανε την Ράνια Τζίμα να γίνει έξαλλη.
Και βεβαίως, δεν μπορείς με τίποτα να ξεχάσεις το γεγονός πως τόσο καιρό μετά, ακόμα περιμένουμε να αποδοθεί δικαιοσύνη για τα Τέμπη ούτε έχει γίνει κάτι πειστικό και ορατό για την ασφάλεια του δικτύου. Και έχουν το θράσος ορισμένοι να κουνάνε το δάχτυλο, να λένε για παράδειγμα ότι ο Φοίβος Δεληβοριάς έγραψε τραγούδι γι’ αυτήν την τραγωδία και όχι για το Μάτι…
Μήπως τελικά κάποιοι δεν θέλουν να μπαίνουμε σε κανένα τρένο για να είναι ικανοποιημένοι; Μήπως τελικά κάποιοι βολεύονται με το να είμαστε η χώρα του «πάμε και όπου βγει»; Σαν να τις ξέρουμε τις απαντήσεις…
