Το Παρίσι μετρά αντίστροφα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Όμως πίσω από τη σπουδαία γιορτή του αθλητισμού, κρύβεται και μια άλλη θλιβερή εικόνα. Όπως διαβάζουμε στους New York Times, πέντε χιλιάδες άστεγοι μετανάστες έχουν εκτοπιστεί από την πρωτεύουσα της Γαλλίας, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι μετανάστες δηλώνουν πως τους είχαν υποσχεθεί στέγαση αλλού, μόνο που τελικά κατέληξαν να ζουν σε άλλους δρόμους μακριά από το σπίτι τους ή να κινδυνεύουν πλέον με απέλαση. Η επιχείρηση αυτή έχει τεθεί σε εφαρμογή εδώ και έναν χρόνο, με τους μετανάστες, στην πλειονότητά τους ανύπαντροι, επιβιβάζονται σε λεωφορεία και μεταφέρονται εκτός Παρισιού, σε πόλεις όπως η Λιόν και η Μασσαλία.

Αξίζει να σημειωθεί πως το Ολυμπιακό Χωριό χτίστηκε σε ένα από τα πιο φτωχά προάστια του Παρισιού, όπου χιλιάδες άνθρωποι ζουν σε καταυλισμούς στους δρόμους, καταφύγια ή εγκαταλελειμμένα κτίρια.

«Σου δίνουν ένα τυχαίο εισιτήριο», δήλωσε στους ΝΥΤ ο Ουμάρ Αλαμίν, από την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, που επιβιβάστηκαν σε ένα από τα λεωφορεία. «Αν σου δώσουν εισιτήριο για την Ορλεάνη, πηγαίνεις στην Ορλεάνη».

Αξιωματούχοι της κυβέρνησης Μακρόν αρνήθηκαν να σχολιάσουν, τόνισαν όμως πως πρόκειται για ένα εθελοντικό πρόγραμμα που αποσκοπεί στην ανακούφιση της έκτακτης έλλειψης στέγης στο Παρίσι.

Το αμφιλεγόμενο σχέδιο Μακρόν για τους άστεγους του Παρισιού

Το πρόβλημα στέγασης στο Παρίσι

Ο αριθμός των αστέγων που ζουν στο Παρίσι και την ευρύτερη περιοχή πλησιάζει τους 100.000 άστεγους -το ήμισυ του συνόλου στη Γαλλία. Για τον λόγο αυτό η γαλλική κυβέρνηση δημιούργησε 10 προσωρινά κέντρα φιλοξενίας σε όλη τη χώρα πέρυσι.

Αν και η κυβέρνηση αρνείται ότι πως η επιχείρηση της μετακίνησης των αστέγων συνδέεται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, υπάρχει ένα e-mail -αναφέρθηκε για πρώτη φορά από την εφημερίδα L’Équipe, στο οποίο κυβερνητικό στέλεχος λέει πως στόχος ήταν «να ταυτοποιηθούν εκείνοι που βρίσκονται στον δρόμο, σε τοποθεσίες κοντά σε Ολυμπιακούς χώρους» και να μετακινηθούν πριν από τους Αγώνες.

Η καρδιά των Ολυμπιακών Αγώνων είναι το Seine-Saint-Denis, όπου περίπου ένας στους τρεις ανθρώπους είναι μετανάστες – το υψηλότερο ποσοστό στη χώρα. Η κυβέρνηση έχει ξοδέψει δισεκατομμύρια για την ανάπλαση της περιοχής.

Το άγνωστο πρόγραμμα

Πολλοί από τους άστεγους μετανάστες δεν γνώριζαν ότι μπαίνουν σε ένα κυβερνητικό πρόγραμμα το οποίο θα εξέταζε το status της παραμονής τους. Το πρόγραμμα υπάρχει εδώ και χρόνια, αλλά με τις εξώσεις και τις μετατοπίσεις ταυτοποιήθηκαν χιλιάδες νέοι, πολλοί από τους οποίους δεν δικαιούνται άσυλο. Αρκετοί άνθρωποι δήλωσαν στους ΝΥΤ ότι πίστευαν πως δεν είχαν άλλη επιλογή από το να μπουν στο λεωφορείο.

«Ήρθαν αστυνομικοί», εξιστορεί ο Αλαμίν. «Μας περικύκλωσαν».

Τι πραγματικά συμβαίνει…

Μετά την άφιξή τους στις νέες πόλεις τους, οι άστεγοι μένουν σε καταφύγια για έως και τρεις εβδομάδες και ελέγχονται για το status του ασύλου. Όσοι είναι πληρούν τις προϋποθέσεις των Γάλλων, μπορούν να λάβουν μακροχρόνια στέγαση υποβάλλοντας αίτηση για άσυλο. Αλλά περίπου το 60 τοις εκατό των ανθρώπων στα προσωρινά καταφύγια δεν καταφέρνουν να πάρουν το πολυπόθητο χαρτί.

Σε αρκετούς έχουν δοθεί εντολές απέλασης, γι’ αυτό ορισμένοι δικηγόροι προτρέπουν τους ανθρώπους να μην μπαίνουν στα λεωφορεία και να παίρνουν τις ευκαιρίες τους στους δρόμους. «Είναι ένας προθάλαμος για την απέλαση», δήλωσε στους ΝΥΤ ο Εμανουέλ Περέιρα, δικηγόρος που εργάζεται κοντά στο Παρίσι.

Οι υπόλοιποι μετανάστες συνήθως εκδιώκονται για άλλη μια φορά. Η στέγαση έκτακτης ανάγκης είναι ελλιπής, έτσι οι περισσότεροι άνθρωποι σύντομα καταλήγουν ξανά άστεγοι σε μια νέα πόλη.

Αξιωματούχοι της πόλης έξω από το Παρίσι δήλωσαν στους ΝΥΤ ότι δεν είχαν ζητηθεί η γνώμη τους για το πρόγραμμα.

«Δεν υπάρχουν χρήματα για να βρούμε μέρη για τους άστεγους στη Μασσαλία, αλλά υπάρχουν χρήματα για να φέρουμε άστεγους από το Παρίσι;» δήλωσε η Οντρέ Γκαρινό, αντιδήμαρχος της Μασσαλίας.

«Φτάσαμε και δεν υπήρχε τίποτα», εξιστορεί ο Αχμέντ. «Είπαν ψέματα για να μας βάλουν στο λεωφορείο».

Μετά από μερικές εβδομάδες, τους είπαν να φύγουν: Κανένα τοπικό καταφύγιο δεν μπορούσε να τους στεγάσει.

Ο Αχμέντ, απελπισμένος να διατηρήσει τη δουλειά του στο αεροδρόμιο, επέστρεψε στο Παρίσι. Το κτίριο όπου είχε ζήσει κάποτε δεν μπορούσε πλέον να τον φιλοξενήσει, προστατευμένο από φρουρούς ασφαλείας. Έχει βρει άλλο ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο, προς το παρόν.

Ο Αλαμίν και ο Ιμπραήμ αποφάσισαν να μείνουν. Τις περισσότερες μέρες, κάνουν μια ωριαία βόλτα στην Ορλεάνη αναζητώντας δουλειά.

Τα κλειδιά του δωματίου τους στο καταφύγιο δεν λειτουργούν πλέον και έτσι μπαίνουν από τα παράθυρα.

Είναι καταληψίες για άλλη μια φορά.