«Για μια ψήφο οι Αμερικανοί δεν μιλούν Ελληνικά» έλεγε με θλίψη βαθιά η δασκάλα της 5ης Δημοτικού. Το θυμάμαι σαν τώρα, γιατί ήμουν και εγώ θλιμμένος. Στην ιστορία των Ελλήνων, οι αστικοί μύθοι προσπαθούσαν να κρατούν ζωντανό το φρόνημα των Ελλήνων. Υπάρχει για παράδειγμα ο «Μαρμαρωμένος Βασιλιάς» -ο συγκεκριμένος θρύλος συναντάται βέβαια και σε άλλους λαούς. Στις ημέρες μας, είναι οι προφητείες του Αγίου Παΐσιου να γεμίζουν τα πρωτοσέλιδα της Ελεύθερης Ώρας, αλλά αυτές οι παπάτζες είναι, σου λέει, απαραίτητες.

Ωστόσο, πέρα από το εθνικό φρόνημα, υπάρχει και η εθνική υπερηφάνεια. Η οποία εθνική υπερηφάνεια έρχεται μέσω της διεθνούς αναγνώρισης, την οποία πάντοτε επιζητούμε ως λαός, για να νιώσουμε ίσως αντάξιοι των προγόνων μας. Στην ανάγκη αυτή, πολλοί καλλιτέχνες μας φέρονται να τυγχάνουν του θαυμασμού διεθνών «γιγάντων» για το ταλέντο τους. Οι γνωστές παπάτζες, δηλαδή.

Τελευταίο κρούσμα, η ιστορία του Σταμάτη Γονίδη που διηγήθηκε καλεσμένος της Νάνσυς Ζαμπέτογλου και του Θανάση Αναγνωστόπουλου, στην εκπομπή τους, Στούντιο 4. Ο επιφανής λαϊκός τραγουδιστής διηγήθηκε πως ο Στίβι Γουόντερ πήγε να φάει ελληνική σαλάτα και την ώρα που έτρωγε, από τα ηχεία ακουγόταν το Όλα σ’ αγαπάνε. Ο Γουόντερ σταμάτησε -να μασουλάει προφανώς, και σχολίασε στον διπλανό του: «Great singer».

Ο Σταμάτης Γονίδης δίνει αναμφισβήτητα τις καλύτερες συνεντεύξεις. Δεν μας έχει απογοητεύσει ποτέ και αυτή η αλήθεια δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνιέται. Αν θέλετε να θυμηθείτε κάποιες από τις καλύτερες στιγμές του, κάποιες επικές παπάτζες του, πατήστε εδώ.

Η πιο διάσημη από τις παπάτζες: Χιώτης μάμπο, Χέντριξ μπράβο


Βέβαια, δεν είναι η μοναδική ιστορία που έχουμε ακούσει και αφορά τον θαυμασμό ενός διάσημου καλλιτέχνη παγκοσμίου εμβέλειας που μαγεύεται από το ταλέντο ενός Έλληνα συναδέλφου του.

Η ιστορία που θέλει τον Τζίμι Χέντριξ να μαγεύεται από την ταχύτητα με την οποία έπαιζε το μπουζούκι του ο Μανώλης Χιώτης, σχεδόν διδάσκεται στα σχολεία. Και ήταν η Μαίρη Λίντα, η τότε παρτενέρ του Χιώτη στις περιοδείες του στις ΗΠΑ, που δημόσια ασπάστηκε αυτόν τον αστικό μύθο.

Ωστόσο, πέρα από το γεγονός πως δεν υπάρχει καμία αναφορά σε εφημερίδα, ραδιοφωνική ή τηλεοπτική συνέντευξη, ένα αγγλόφωνο Ελληνικό site μπήκε στον κόπο να ασχοληθεί σοβαρά για να τσεκάρει την εγκυρότητα αυτής της ιστορίας. Το αποτέλεσμα ήταν αποκαρδιωτικό.

Όχι πως ο Χιώτης χρειαζόταν την αναγνώριση του Χέντριξ. Ο Χιώτης παραμένει ένας σπουδαίος της Ελληνικής μουσικής, με ή χωρίς τον θαυμασμό του Τζιμάκου.

Μια από τις επικότερες παπάτζες: Όταν ο πολύς Φρανκ υποκλίθηκε στον Βασιλείου

Φυσικά και η κατάσταση ξεφεύγει εντελώς όταν η αξιοπιστία κάποιου δεν είναι το κύριο ζητούμενο. Για παράδειγμα ο τραγουδιστής Γιάννης Βασιλείου δεν έχει πρόβλημα να «θυμάται» τη… συνεργασία του με τον Φρανκ Σινάτρα, στο Λας Βέγκας. Ο ίδιος περιγράφει τον… συνάδελφο του ως έναν «γλυκό άνθρωπο», πράγμα που μόνο αν είσαι insider και σχεδόν κολλητός μπορείς να πεις για κάποιον. Όμως υπάρχει υλικό στο οποίο πηγαίνει την εξιστόρηση σε άλλο επίπεδο.

Στην παρακάτω συνέντευξη, μάλιστα, μοιράζεται συσσωρευμένη γνώση με τους τηλεθεατές, από τα μαθήματα που έχει πάρει δίπλα στον σταρ.

Σαν να μην ήταν αρκετή η… φιλία του με τον Σινάτρα, ο συμπαθής ερμηνευτής αποκάλυψε πως στα χρόνια του στις ΗΠΑ είχε ανοίξει συναυλία των Rolling Stones. Δυστυχώς ο δημοσιογράφος δεν είχε το ένστικτο να αναρωτηθεί γιατί οι Rolling Stones δεν άνοιξαν τη συναυλία του Γιάννη Βασιλείου, που θα ήταν και το πρέπον. Γιατί οι παπάτζες έτσι γεννιούνται!