Αυτό το ΑΙ βίντεο είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεται η ανθρωπότητα το 2024: ένα υπέροχο, σκαμπρόζικο reminder πως οι άνθρωποι που κρατούν τα ηνία του κόσμου μας, δεν είναι τίποτα περισσότερο από χαρακτήρες σε μια μόνιμη τηλεοπτική σαπουνόπερα με τίτλο “Ποιος Γελοίος Ηγέτης Θα Κερδίσει Σήμερα;”. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, έχουμε τον Πούτιν, τον Σι Τζινπίνγκ, και τον Κιμ Γιονγκ Ουν σε ρόλους που θυμίζουν περισσότερο τη Μαντόνα και την Lady Gaga παρά ισχυρούς άντρες που κρατούν στα χέρια τους την τύχη εκατομμυρίων ανθρώπων.
Ο Σι με γούνα και αυτό το ύφος του “έχω το πιο ισχυρό στρατό στον κόσμο αλλά τώρα θα βάλω τακούνια”, φέρνει μια νέα διάσταση στην έννοια της ηγεσίας. Ποιος χρειάζεται πυρηνικά όταν μπορείς να ρίξεις την αυτοπεποίθησή σου στο πάτωμα με τέτοιο στυλ; Από δίπλα, ο Πούτιν με μαύρη δαντέλα – ναι, μαύρη δαντέλα, όχι καμιά κουστουμιά αλά KGB – σαν να μας λέει ότι ο τρόμος που έσπειρε στη Δύση είναι παλιό μοντέλο και τώρα παίζει στην κατηγορία “fetish fashion icon”.
Και κάπου εκεί εμφανίζεται ο Ζάκερμπεργκ, αγκαλιά με μια σαύρα, θυμίζοντας μας ότι οι πιο επικίνδυνοι άντρες της Silicon Valley είναι μάλλον κρυφές πριγκίπισσες της Disney, έτοιμοι να πρωταγωνιστήσουν στο “Κοκκινοσκουφίτσα 2.0 – Η εκδίκηση του αλγόριθμου”. Και δεν τελειώσαμε ακόμα. Ο Έλον Μασκ με το σκυλάκι αγκαλιά και αυτό το μαλλί – αχ, αυτό το μαλλί – καταφέρνει να φέρει τη σκηνή του “Wall Street” σε ένα επίπεδο που ο ίδιος ο Γκόρντον Γκέκο δεν θα μπορούσε να φανταστεί. Το μοναδικό πράγμα που λείπει είναι μια διαφήμιση για το επόμενο cybertruck… σε ροζ γκλίτερ.
Και μετά, έρχεται ο Τραμπ με το κραγιόν στο χέρι, έτοιμος να αναρωτηθεί μπροστά από τον καθρέφτη: “Mirror, mirror on the wall, ποιος είναι ο πιο σέξι πολιτικός απ’ όλους;” Απλά, ευχαριστούμε, Dor Brothers, που μας δώσατε την ευκαιρία να δούμε την πολιτική για αυτό που πραγματικά είναι: ένα σουρεαλιστικό reality show με επικό twist.
Μέσα από αυτή την ακραία ειρωνεία, οι δημιουργοί του βίντεο, οι «Dor Brothers», φαίνεται να σατιρίζουν το πόσο αποκομμένοι είναι αυτοί οι ηγέτες από την πραγματικότητα του κόσμου. Μεταμορφωμένοι σε φιγούρες που θυμίζουν πιο πολύ αστέρες της pop κουλτούρας παρά ισχυρούς πολιτικούς, το μήνυμα που αποστέλλεται είναι ξεκάθαρο: η σύγχρονη ηγεσία είναι περισσότερο ένα θέαμα παρά μια ουσιαστική δύναμη.
