Χρησιμοποιώ καθημερινά τα μέσα μαζικής μεταφοράς για να φτάσω στη δουλειά. Το μετρό κατά βάση, που εξακολουθεί να είναι αξιοπρεπές συγκριτικά με τον ηλεκτρικό που όσο πάει και χειροτερεύει. Πόσο ακόμα, θα μου πείτε. Δίκιο θα έχετε. Τα περισσότερα βαγόνια είναι τόσο παλιά, που απορώ πώς καταφέρνουν και κινούνται. Που εντωμεταξύ στον ηλεκτρικό νομίζεις πως παίζεις σε κάποιο παιχνίδι και η δοκιμασία είναι να καταφέρεις να σταθείς όρθιος. Τέλος πάντων, νιώθω τυχερή από τη μία που έχω αυτή την επιλογή και γλιτώνω την κίνηση στους δρόμους, η οποία μπορεί να παίξει κυριολεκτικά με τα νεύρα μου. Από την άλλη, υπάρχουν και εκείνοι που με τη συμπεριφορά τους στο μετρό, μπορούν να αγγίξουν τα όριά μου. Να τους χαρίσουν ένα απαλό χάδι.
Δεν χρειάζεται να λέμε τα ίδια και τα ίδια. Υπάρχουν ορισμένοι άτυποι κανόνες στα ΜΜΜ, που θα ήταν φρόνιμο όλοι να τηρούμε με ευλάβεια. Για να μην ξεκινήσει η μέρα στραβά από το πρωί. Αυτό θέλω να το βροντοφωνάξω κάθε φορά που βλέπω κάτι τύπους να στέκονται αραχτοί και ωραίοι στην αριστερή πλευρά των κυλιόμενων. Λογικά θα σκέφτονται πως όσοι βρίσκονται δεξιά είναι όλοι ηλίθιοι.
Γι’αυτό λοιπόν στο αγαπημένο ελληνικό Reddit, κάποιος έγραψε έναν μικρό οδηγό κανόνων, γιατί έχει και η υπομονή τα όριά της. Ο HorrorFreak93 έθεσε τα καθημερινά προβλήματα στην ουσία, γράφοντας:
«Στις κυλιόμενες στεκόμαστε δεξιά, προχωράμε αριστερά.
Αν στεκόμαστε μπροστά ακριβώς στην πόρτα του βαγονιού και πίσω μας περιμένει λαός να βγει (ιδιαίτερα σε κεντρικούς σταθμούς) ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΜΟΛΙΣ ΑΔΕΙΑΣΕΙ, ΔΕΝ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ (δεν μετανιώνω για την σπρωξιά κοπελιά, ας μην κοιμόσουν όρθια)
Σε συνωστισμένα βαγόνια κρατάμε την τσάντα πλάτης στα χέρια μας, δεν την αφήνουμε στην πλάτη να πιάνουμε διπλό χώρο.
Και κλασσικά περιμένουμε να γίνει αποβίβαση και μετά μπαίνουμε στο βαγόνι, αλλιώς μάς αξίζει σπρώξιμο, βρισίδι κλπ.
Flair κοινωνία γιατί αυτό το ποστ βγάζει vibes “Ζούμε σε μια κοινωνία”.
Εννοείται πως η ανάρτηση είχε σχόλια. Αλίμονο, είναι αγαπημένο θέμα. Κάποιοι πρόσθεσαν επιπλέον συμπεριφορές, όπως «επίσης δε σταματάμε αφού κατέβουμε από τις κυλιόμενες», με έναν άλλο χρήστη να απαντά πως έχει χάσει μετρό έτσι. Αλλά και τα εξής:
«Δεν βάζουμε την τσάντα μας δίπλα κρατώντας δύο θέσεις όταν το βαγόνι έχει όρθιους και (το κερασάκι) δεν ξινίζουμε την μούρη μας όταν κάποιος μας ζητάει να σηκώσουμε την τσάντα για να κάτσει. Έλεος!».
«Να προσθέσω ακόμα ένα, ότι οι κολόνες στα βαγόνια δεν ειναι για να στηριζόμαστε με την πλάτη μας αλλα για να κρατιόμαστε με τα χέρια μας (το σχήμα τους δινει ένα κάποιο clue για αυτό). Έχω κουραστεί σε γεμάτο βαγόνι με στριμωξίδι και 5+ άτομα να προσπαθούν να πιαστούν σε ένα κοντάρι, να υπάρχει μία/ένας που ακουμπάει με όλο το βάρος με πλάτη και να ΕΝΟΧΛΕΙΤΑΙ επειδή άλλοι έχουν τα χέρια τους πάνω».
«Επίσης δεν βάζουμε της ποδαρες μας πάνω στο απέναντι κάθισμα και άμα τρώμε η πίνουμε κάτι το περνούμε μαζί μας όταν φτάσουμε δεν το παρατάμε πάνω στα καθίσματα η στο πάτωμα».
«Αυτό με το αριστερά δεξιά, βλέπω κάποιοι κάθονται αριστερά και μου έρχεται να τους πω “ναι μαντάμ για την αφεντια σου είναι άδεια όλη η πλευρά».
Στο μεταξύ, υπήρχαν και δύο σχόλια από Θεσσαλονικείς με το γνωστό τρολάρισμα:
«Εμείς δεν έχουμε τέτοια θέματα. Χαιρετισμούς από την συμπρωτεύουσα».
«Στη Θεσσαλονίκη δεν έχουμε κανένα θέμα στο μετρό. Ούτε ένα περιστατικό αγένειας, βίας, εγκλήματος».
