Η είδηση προκαλεί ανατριχίλα και οδηγεί σε ακραίους συνειρμούς: Οι ΗΠΑ έχουν ήδη ξεκινήσει επαφές με την ηγεσία κρατών της ανατολικής Αφρικής, συγκεκριμένα το Σουδάν, τη Σομαλία και την αποσχισθείσα περιοχή της Σομαλιλάνδης, προκειμένου να καταλήξουν σε συμφωνία για την μετεγκατάσταση των Παλαιστινίων που ζουν στη Λωρίδα της Γάζας και θα φύγουν για να φτιάξει εκεί ο Ντόναλντ Τραμπ τη ριβιέρα της Μέσης Ανατολής!
Το σχέδιο του Αμερικανού προέδρου, στο οποίο βέβαια έχουν αντιταχθεί οι περισσότερες του αραβικού κόσμου, μαζί και οι Παλαιστίνιοι της Γάζας φυσικά, φαίνεται ότι προχωράει, έτσι ώστε κάποια στιγμή να παρουσιαστεί ως τετελεσμένο. Αξιωματούχοι από το Σουδάν (το οποίο, παρεμπιπτόντως, σπαράσσεται από εμφύλιο πόλεμο για τον οποίο δεν μαθαίνουμε τίποτα) δήλωσαν σε αμερικανικά ΜΜΕ ότι δεν συμφώνησαν με τις αμερικανικές προτάσεις. Η Σομαλία, όμως, και κυρίως η περιοχή της Σομαλιλάνδης (το βόρειο κομμάτι της Σομαλίας που έχει ξεχωριστή διοίκηση από τις αρχές της δεκαετίας του 1990) εμφανίζονται διατεθειμένες να συζητήσουν το ενδεχόμενο, με τα ανάλογα ανταλλάγματα φυσικά. Η Σομαλία την πρόσδεσή της στο αμερικανικό άρμα, το οποίο θα την κρατούσε ενωμένη σαν κράτος, και η Σομαλιλάνδη το ακριβώς αντίθετο, την αναγνώρισή της από τις ΗΠΑ (και τη διεθνή κοινότητα) ως ανεξάρτητο κράτος.
Νομίζαμε ότι η ανθρωπότητα έχει αφήσει πίσω της τέτοια εφιαλτικά σενάρια βίαιης μετακίνησης πληθυσμών, που ισοδυναμούν με εθνοκάθαρση, αν όχι με γενοκτονία. Το επιχείρησαν και οι ναζί με τους Εβραίους, όταν μάλιστα έψαχναν και τόπους στην Αφρική για να τους «εγκαταστήσουν» και να τους αφήσουν να ζουν «στην ησυχία τους».
Τότε, μάλιστα, είχαν προτείνει στη Βρετανία να τους παραχωρήσει μια περιοχή στην ανατολική Αφρική, στη σημερινή Κένια, όπου θα γινόταν η νέα… γη της επαγγελίας για τους απανταχού Εβραίους μακριά από το Ισραήλ. Κι όταν οι Βρετανοί αρνήθηκαν, έβαλαν στόχο το νησί της Μαδαγασκάρης, το οποίο τότε ήταν γαλλική αποικία. Μέχρι που αποφάσισαν να δώσουν την «τελική λύση» στο ζήτημα αυτό, που οδήγησε στο εφιαλτικό Ολοκαύτωμα.
Δεν έχουν περάσει ούτε 80 χρόνια απ’ αυτά και τα ζούμε πάλι, έστω και ως σενάρια, με άλλους πρωταγωνιστές. Κι ενώ το συγκεκριμένο σενάριο, το οποίο το ανακοίνωσε ο ίδιος ο Τραμπ, αντιμετωπίστηκε με χιούμορ από τη διεθνή κοινότητα, τελικά φαίνεται ότι δεν είναι τόσο χιουμοριστικό όσο φαινόταν. Κι αφού συμφωνεί (χωρίς να το φωνάζει, πάντως) και το Ισραήλ, κομμάτι του οποίου αποτελεί ακόμα η Λωρίδα της Γάζας, τότε υπάρχει πάντα η πιθανότητα το σχέδιο να προχωρήσει «για το καλό της περιοχής», ακόμα κι αν διαφωνούν οι κάτοικοι της Γάζας.
Τι σόι τόποι, λοιπόν, είναι αυτοί που θα «προσφερθούν» στους κατοίκους της Γάζας, προκειμένου να αφήσουν «οικειοθελώς» τις εστίες τους; Όλες εκείνες οι περιοχές που βρίσκονται στο κάδρο των συζητήσεων μπορεί να είναι σημαντικές γεωπολιτικά, ωστόσο είναι και άνυδρες, δεν παρουσιάζουν κάποιο οικονομικό ενδιαφέρον και, φυσικά, είναι κι από τις πιο ταραχώδεις περιοχές του πλανήτη, με συνεχείς εμφύλιες και διαφυλετικές διαμάχες. Η παρουσία εκεί έστω και κάποιων δεκάδων χιλιάδων Παλαιστινίων θα περιπλέξει ακόμα περισσότερο το κουβάρι της περιοχής. Για το οποίο, όμως, φαίνεται ότι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν δίνει δεκάρα. Αυτό που τον απασχολεί είναι να προωθήσει τη μπίζνα της Γάζας και να δρέψει, μάλιστα, και δάφνες ότι «έλυσε το πρόβλημα».
Πώς αντιδρά σ’ αυτούς τους παραλογισμούς η διεθνής κοινότητα; Για την ώρα δεν ασχολείται καθόλου. Πέρα από τους χλιαρούς προβληματισμούς στο πρώτο άκουσμα, πέρα από την υποβάθμιση της είδησης σαν ασήμαντη πιθανότητα, υπάρχει μια νωχελικότητα. Την οποία τόσο η Ευρώπη, όσο και ο αραβικός κόσμος θα τη βρει μπροστά του, όταν θα παρουσιαστεί «πλήρες» το σχέδιο και δεν θα υπάρχει εναλλακτική λύση.
