Ο σεισμός στην Ελλάδα είναι ένα φαινόμενο που, αν μη τι άλλο, έχει τον δικό του μοναδικό ρυθμό. Όχι, δεν μιλάμε για τη δόνηση της Γης – μιλάμε για τον αυτοσχεδιαστικό χορό πανικού που στήνουμε κάθε φορά που “κουνάει”. Από το πρώτο τρέμουλο μέχρι τη μεγάλη… μετασεισμική ανάλυση, ζούμε στιγμές που σίγουρα κάνουν τους γεωλόγους να γελάνε πίσω από τις οθόνες τους.
Πάμε όμως να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα: Τι είναι αυτό που δεν πρέπει να κάνεις όταν κουνάει; Διότι, αγαπητέ σεισμολάγνε, τα έχουμε κάνει όλα λάθος – ξανά και ξανά.
1. Το τρεχαλητό στα μπαλκόνια – γιατί, είσαι Spider-Man;
Το έδαφος μόλις άρχισε να χορεύει τσάμικο, και η πρώτη σου σκέψη είναι να τρέξεις στο μπαλκόνι. Γιατί; Τι πιστεύεις ότι θα κερδίσεις; Μήπως θα κάνεις live αναμετάδοση του σεισμού στον γείτονα απέναντι; Άκουσέ μας: το μπαλκόνι δεν είναι εξέδρα. Όσο το έδαφος κάνει τα δικά του, εσύ πρέπει να κάνεις το ακριβώς αντίθετο: τίποτα. Στάσου κάτω από κάτι γερό, γιατί αν πέσει το ταβάνι, τουλάχιστον θα το προλάβεις.
2. Το ασανσέρ: Νιώθεις ότι παίζεις σε disaster movie;
Αντί να βγεις έξω, πατάς το κουμπί του ασανσέρ με την ψυχραιμία του James Bond. Όχι, δεν είσαι σε ταινία, ούτε θα σε σώσει η μουσική υπόκρουση. Το ασανσέρ είναι το απόλυτο no-go zone. Αν κολλήσεις εκεί μέσα, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να πρωταγωνιστήσεις στην πιο βαρετή εκδοχή του “Prison Break”.
3. Η συλλογή άχρηστων πραγμάτων: “Περίμενε, να πάρω και το μαξιλαράκι μου!”
Κουνάει για 10 δευτερόλεπτα και ξαφνικά θυμάσαι ότι δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς το ακριβό σου άρωμα ή το μαξιλαράκι του ταξιδιού. Πραγματικά τώρα; Ο σεισμός δεν είναι ταξίδι, ούτε ευκαιρία για shopping. Δεν χρειάζεται να φορτώσεις τα χέρια σου σαν να φεύγεις για διακοπές. Άσε το PlayStation κάτω – το λέμε με πόνο καρδιάς, αλλά άφησέ το.
4. Η αναζήτηση του επίκεντρου: “Πού ακριβώς χτύπησε;”
Αντί να σκεφτείς τη δική σου ασφάλεια, το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να γκουγκλάρεις: “Σεισμός τώρα”. Μην ντρέπεσαι, όλοι το έχουμε κάνει. Αλλά μεταξύ μας, το επίκεντρο δεν έχει καμία σημασία για σένα. Δεν είσαι σεισμολόγος, δεν έχεις σχέδιο διάσωσης. Το μόνο που κάνεις είναι να καίς δεδομένα. Επίσης, ποιος χρειάζεται το Google όταν έχεις φίλους; Η φίλη σου από το Facebook ήδη έγραψε “Εδώ Καλλιθέα, κουνηθήκαμε λίγο”.
5. Οι “ειδικοί” στα social: “Καλά, εγώ το κατάλαβα πριν καν κουνήσει”
Όταν ο σεισμός τελειώσει, οι πραγματικοί πρωταγωνιστές κάνουν την εμφάνισή τους: τα social media. Εκεί, όλοι γίνονται σεισμογράφοι, γεωλόγοι και ψυχολόγοι, όλα μαζί. “Εδώ Γλυφάδα, μας ταρακούνησε λίγο, αλλά ψιλοτίποτα”, γράφει ο θείος σου στο Facebook, ενώ παράλληλα ανεβάζει meme με τη γάτα που πετάγεται από τον καναπέ. Στο TikTok, κάποιος θα κάνει lip-sync την ώρα που κουνάει, και σε χρόνο μηδέν θα έχει 100 χιλιάδες likes. Ναι, το διασκεδάζουμε, αλλά μήπως να το πάρουμε και λίγο πιο σοβαρά;
6. Ο σεισμός ως δικαιολογία: “Συγγνώμη που άργησα, κουνάει στην περιοχή μου”
Είσαι από εκείνους που ο σεισμός γίνεται άλλοθι για τα πάντα; “Δεν πήγα στη δουλειά γιατί φοβήθηκα μετασεισμούς” ή “δεν πήγα γυμναστήριο γιατί μπορεί να πέσουν τα βάρη”. Κλασικό ελληνικό εφεύρημα. Ο σεισμός κρατάει 20 δευτερόλεπτα, αλλά το δράμα σου… αιώνιο.
7. “Καλέ, το ένιωσες κι εσύ;” – Το εθνικό μας χόμπι
Το τηλεφώνημα της μαμάς είναι αναπόφευκτο. “Ζεις; Κουνηθήκατε εκεί;”. Αφού πεις “ναι” πεντακόσιες φορές, αρχίζει η ανταλλαγή πληροφοριών: “Η θεία στη Λαμία δεν το κατάλαβε, αλλά ο ξάδερφος στη Θεσσαλονίκη είπε πως του ‘πεσαν τα ποτήρια”. Το χειρότερο; Εσύ που ήδη ξεχνάς τον σεισμό, καταλήγεις να κάνεις replay τη στιγμή για τα επόμενα τρία τηλεφωνήματα.
8. Το απόλυτο after-party: “Είδες πόσο κράτησε;”
Η στιγμή που οι αριθμοί γίνονται σημαντικοί: “Ήταν 5,5 Ρίχτερ”, “όχι, ήταν 4,9”. Λες και έχεις τη βαθμολογία στα χέρια σου. Μετά, κάνεις scroll στα σχόλια των άλλων, για να δεις αν και εκείνοι ένιωσαν το ίδιο. Είμαστε οι master του συλλογικού σχολιασμού, ακόμα και στον σεισμό.
Ο σεισμός είναι σοβαρό θέμα, το ξέρουμε όλοι. Αλλά αν είναι να τον ζήσεις, κάνε το σωστά. Άσε τις υπερβολές και κράτα την ψυχραιμία σου. Ή τουλάχιστον κάνε το με στυλ – σαν Έλληνας που ξέρει να γελάει ακόμα και όταν η Γη αποφασίζει να του θυμίσει ποιος έχει το πάνω χέρι.
