Ας ξεκινήσουμε με τούτο: Τίποτα απ’ αυτά που κάνει, λέει ή «γράφει» ο Έλον Μασκ δεν είναι τυχαίο. Όταν είσαι ο πλουσιότερος άνθρωπος του πλανήτη, ελέγχεις ένα από τα σημαντικότερα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το χρησιμοποιείς για να περάσεις τις απόψεις σου, δεν μπορείς να υποβιβάζεις την επιρροή σου στη λογική της «προσωπικής άποψης».
Αν απομονώσουμε, λοιπόν, την τελευταία παρέμβαση του μεγιστάνα στα εσωτερικά άλλης χώρας, στην προκειμένη περίπτωση της Γερμανίας, με μια αναδημοσίευση των απόψεων μιας ακροδεξιάς ακτιβίστριας και την εύγλωττη φράση «Μόνο το AfD μπορεί να σώσει τη Γερμανία», ένα πράγμα μπορούμε να σκεφτούμε. Ο Μαρκ δεν εκφράζει τα πολιτικά του πιστεύω (τα οποία, όπως κάθε ελεύθερος άνθρωπος, μπορεί να τα έχει και να χαίρεται), αλλά γραδάρει την επιρροή που μπορεί να ασκήσει προς αυτή την κατεύθυνση.
Είναι τέτοια η επιρροή του, μάλιστα, που έχει αναγνωριστεί και θεσμικά. Αν δεν το θυμάστε, ο Έλον Μασκ αναμένεται να πάρει ενεργότατο ρόλο στην κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ, η οποία αναλαμβάνει στις 20 Ιανουαρίου 2025. Από τη στιγμή που φαίνεται ότι ο Μασκ πήρε φόρα, δεν γίνεται να μην αναρωτηθείς: Ποιος θα είναι τελικά ο διαβόητος πλανητάρχης, αυτός που θα κινεί τα νήματα της υπερδύναμης; Ο Τραμπ ή ο Μασκ; Μήπως αυτές οι αναρτήσεις, τα σχόλια και οι πολιτικές παρεμβάσεις έχουν σκοπό να στείλουν διεθνή μηνύματα; Ότι εγώ είμαι τώρα το αφεντικό κι όποιος θέλει κάτι καλύτερα να πάρει τηλέφωνο πρώτα εμένα;
Έλον Μασκ και ακροδεξιοί δεν είναι ακριβώς “αντίπαλοι”
Προφανώς δεν είναι η πρώτη φορά που ο Έλον Μασκ κάνει προπαγάνδα στο Χ υπέρ του ακροδεξιού ξενοφοβικού και ρατσιστικού κόμματος Εναλλακτική Για τη Γερμανία (AfD). Η συγκεκριμένη ανάρτηση, μάλιστα, που επέλεξε να αναδημοσιεύσει μαζί με το σχόλιό του περί… σωτήρων ανήκει στην Ναόμι Σάιμπτ, η οποία έχει γίνει ευρέως γνωστή καθώς έχει εκφράσει ανοιχτά τις αμφισβητήσεις της σχετικά με την κλιματική αλλαγή και την αντίθεσή της στις δράσεις της Γκρέτα Τούνμπεργκ.
Αυτή η συμπαράσταση τον είχε οδηγήσει μέχρι και σε fake news. Τον Οκτώβριο του 2023 είχε διαδώσει, μέσω Χ, αναπόδεικτες κατηγορίες ότι οι ηγέτες της παράταξης είχαν πέσει θύματα «απόπειρας δολοφονίας». Έναν μήνα πριν, ενόψει των τοπικών εκλογών στα κρατίδια της Βαυαρίας και της Έσσης, αναδημοσίευσε επίσης μια ανάρτηση στην οποία αναφερόταν: «Ας ελπίσουμε ότι το AfD θα κερδίσει τις εκλογές», επειδή οι προσπάθειες για τη χρηματοδότηση των μεταναστών που διασώζονται από τη Μεσόγειο «επιδοτούνται από τη γερμανική κυβέρνηση».
Σύμφωνα με τις εξαγγελίες που έκανε ο Ντόναλντ Τραμπ μόλις δύο ημέρες μετά τις εκλογές που τον ανέδειξαν πρόεδρο των ΗΠΑ (κι αφού τον ευχαρίστησε με θερμά λόγια στην πρώτη του ομιλία), ο Μασκ θα ηγείται του τμήματος Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας (DOGE) της χώρας. Εκεί ο μεγιστάνας αναμένεται να εκφράσει κάποιες απόψεις που θα προκαλέσουν, δεδομένου ότι έχει πει πως θέλει να λειτουργούν τα τμήματα του αμερικανικού δημοσίου περίπου όπως οι επιχειρήσεις του.
Για την ώρα, πάντως, ο Έλον Μασκ δεν φαίνεται να ασχολείται με αυτόν τον τομέα, τουλάχιστον σε επίπεδο σχολιασμού. Προφανώς έχει δουλέψει ήδη τις παρεμβάσεις του και θα τις παρουσιάσει. Ασχολείται, όμως, όλο και περισσότερο με ευρύτερα θέματα, όπως π.χ. ποια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση της Γερμανίας. Όσο κι αν είναι λογικό μια υπερδύναμη όπως οι ΗΠΑ να ασχολείται με τα όσα γίνονται σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, οι οποίες είναι και πιστοί τους σύμμαχοι, αλλά αυτή η συμπεριφορά αντιβαίνει στις βασικές αρχές της πολιτικής ατζέντας, με την οποία εξελέγη ο Τραμπ. Κοινώς, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ έπεισε τους Αμερικανούς να τον ψηφίσουν με το σκεπτικό ότι θα ασχοληθεί περισσότερο μαζί τους απ’ ότι ο Μπάιντεν.
Περίπτωση να περιοριστεί ο ίδιος ο Μασκ, συνειδητοποιώντας ότι πλέον οι αναρτήσεις του δεν απηχούν μόνο τις απόψεις τους, αλλά μπορούν να χαρακτηριστούν και «κυβερνητικές» (αφού έχει θεσμικό ρόλο στην κυβέρνηση) δεν υπάρχει. Ίσα-ίσα που ο ιδιοκτήτης της Tesla και της SpaceX θεωρεί πια ότι έχει το ελεύθερο να παρεμβαίνει επί παντός επιστητού. Και υπενθυμίζει τη δύναμη που ασκεί στις μάζες.
Μήπως αυτός είναι ο νέος πλανητάρχης τελικά; Ή νομίζει ότι είναι;