Βιτόρια ή μήπως Αλόνσο; «Μου αρέσουν οι επιθετικές ομάδες, που πιέζουν και θεωρώ πως μπορούμε να το καταφέρουμε, ως μια ομάδα που ανακτά γρήγορα την κατοχή. Και θέλουμε να γίνουμε μια ομάδα που θα είναι πιεστική στην επίθεσή της. Σας μιλώ περισσότερο για το μέλλον παρά για το παρελθόν. Πίεση ψηλά, ένταση στην ομάδα και κάθετο ποδόσφαιρο».

Σου άρεσε; Θέλεις κι άλλο; Πάρε κι άλλο.

«Σας προπονητής έχω ένα μοντέλο παιχνιδιού και αυτό το μεταφέρω σε όλες τις ομάδες. Χωρίς βεβαίως να παραγνωρίζουμε ότι το πιο σημαντικό είναι οι παίκτες και προσαρμόζομαι στο υλικό που έχουμε. Όμως για κάποια πράγματα είμαι αδιαπραγμάτευτος, τη φιλοδοξία, την όρεξη για νίκη και την προπόνηση με σκοπό τη νίκη. Όταν έχεις αυτά τα στοιχεία, έχεις μια ομάδα με ταυτότητα».

Ποιος τα είπε αυτά; Μήπως έχουμε εφεύρει τη μηχανή του χρόνου και ξέρουμε τι θα πει ο Ρουί Βιτόρια στη συνέντευξη Τύπου παρουσίασής του από τον Παναθηναϊκό πριν τα πει; Όχι, βέβαια. Αυτά που διάβασες ήταν οι πρώτες δηλώσεις του… Ντιέγκο Αλόνσο στη δική του παρουσίαση, το περασμένο καλοκαίρι!

Γιατί τον θυμηθήκαμε τώρα τον Αλόνσο, αφού έχει κουνήσει πια το μαντήλι; Για να δείξουμε πως οτιδήποτε πει ο Ρουί Βιτόρια, όσο ωραίο κι αν διαβάζεται, κι αν ακούγεται, μπορεί να μην έχει ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ μ’ αυτό που θα δούμε από τον Πορτογάλο προπονητή στην πράξη. Προσοχή, δεν υποστηρίζουμε ότι θα είναι σίγουρα χειρότερο. Απλά μπορεί να είναι τελείως διαφορετικό.

Τι είχε πει ο Ουρουγουανός προπονητής στην πρώτη του μεγάλη συνέντευξη; Ότι του αρέσει η επίθεση. Ο Παναθηναϊκός μετά τα πρώτα εννέα ματς στο πρωτάθλημα έχει πετύχει 8 γκολ. Ενώ την ίδια περίοδο πέρυσι, με τον Γιοβάνοβιτς στον πάγκο, είχε πετύχει 29. Φανταστείτε δηλαδή να μην του άρεσε η επίθεση του Αλόνσο πόσα γκολ θα έβαζε…

Πώς ήθελε ο Αλόνσο να παίζει η ομάδα του; Να ανακτά γρήγορα την κατοχή, με πίεση ψηλά, να έχει ένταση συνεχώς και να παίζει κάθετα. Είδες εσύ τίποτα τέτοιο από τον Παναθηναϊκό στα παιχνίδια του; Άσε απ’ έξω τα αποτελέσματα, αν νίκησε ή αν έχασε. Εδώ ο άνθρωπος ανέλυσε τη φιλοσοφία του, τι ήθελε να παίξει. Και είχε, μάλιστα, και ένα καλοκαίρι μπροστά του για να το μάθει στους παίκτες και να τους διορθώσει τα λάθη, έτσι ώστε να παίζουν όπως τους λέει και μετά να τεστάρει τι αποτέλεσμα θα έβγαινε απ’ αυτό. Επαναλαμβάνουμε την ερώτηση: Τι φάνηκε στο γήπεδο απ’ αυτά που είχε πει ο Αλόνσο ότι του αρέσουν;

Τίποτα. Δεν μιλάμε εδώ για αποτελεσματικότητα, για αποτελέσματα, αλλά για το αν πέρασε τον τρόπο παιχνιδιού του στην ομάδα.

Είναι ένα ερώτημα αυτό. Γιατί δεν το πέρασε; Είναι ανίκανος να το διδάξει; Δεν το κατάλαβαν οι παίκτες; Ή δεν μπορούσαν να το υποστηρίξουν;

Κι επειδή ο Αλόνσο και η φιλοσοφία του είναι περσινά ξινά σταφύλια, ας πάμε και στο μέλλον. Στον Ρουί Βιτόρια, που έχει πολύ πιο βαρύ βιογραφικό βέβαια, έχει πετύχει περισσότερα πράγματα, κι αυτός αναμένεται να υποσχεθεί ότι θα περάσει τη φιλοσοφία του στην ομάδα.

Κράτα μικρό καλάθι για τον Ρουί Βιτόρια και τον Παναθηναϊκό
Κράτα μικρό καλάθι για τον Ρουί Βιτόρια και τον Παναθηναϊκό

Ειλικρινά έχουμε εντυπωσιαστεί από τόσο πόσο βαθιοί γνώστες του πορτογαλικού, του ρωσικού και του σαουδαραβικού πρωταθλήματος, αλλά και των προκριματικών αγώνων εθνικών ομάδων της Αφρικής, είναι οι Έλληνες δημοσιογράφοι. Τέτοια ανάλυση, ούτε η Αμπόλα και η Αλ Αχράμ της Αιγύπτου. Δεν πρέπει να παρακολουθούν τη δική μας Superleague οι άνθρωποι, αλλά τι κάνουν η Πάσος Φερέιρα και η Κάζα Πία στην Πορτογαλία, η Αλ Φέιχα και η Αλ Ορούμπα στη Σαουδική Αραβία και τι κάνουν οι εθνικές ομάδες του Μπουρουντί και του Τζιμπουτί. Τέτοιες λεπτομέρειες για το πώς έπαιζαν οι ομάδες του Ρουί Βιτόρια, ούτε ο ίδιος δεν πρέπει να τις θυμάται.

Άλλος έγραψε ότι θέλει να ανεβαίνουν τα μπακ. Άλλος ότι παίζει 4-2-3-1. Άλλος τον έβριζε τον προηγούμενο και του θύμισε τότε με τον Μήτρογλου που έπαιζε στη Μπενφίκα 4-4-2. Άλλος μας έφτιαξε και πινακάκι με τις κινήσεις των παικτών της Μπενφίκα όταν έκανε τις μεγάλες επιτυχίες με τον Βιτόρια στον πάγκο.

Βλέπει και αποφασίζει ο Ρουί Βιτόρια

Όλα αυτά καλά είναι, αλλά για τα βιβλία τα ιστορικά. Όχι για να βγάλουμε συμπέρασμα πώς θα παίξει στον Παναθηναϊκό. Διότι απ’ αυτά που έχει πει, και κυρίως απ’ αυτά που έχει κάνει ο Βιτόρια, ένα συμπέρασμα μπορεί να βγάλει κανείς: Ο άνθρωπος ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΕΤΑΙ. Κάνει, δηλαδή, το αυτονόητο. Βλέπει τι παίκτες έχει και παίζει ανάλογα μ’ αυτούς που έχει.

Τι νόημα έχει να θες να παίξεις κάθετο ποδόσφαιρο και να μην έχεις ούτε έναν να περάσει μια πάσα; Θα καθίσεις να τους τα μάθεις τώρα; Με έτοιμους παίκτες και τους αγώνες να τρέχουν; Τι νόημα έχει να πεις ότι θέλεις ανάκτηση της μπάλας γρήγορη αν έχεις κάτι αργοκουρούτες στο κέντρο; Όση διάθεση και να δείξουν, πάλι θα τους περνάνε. Ωραία είναι η φιλοσοφία στο ποδόσφαιρο, αρκεί να συμβαδίζει με την πραγματικότητα.

Συμβουλή, λοιπόν: Κράτα μικρό καλάθι για τα όσα θα πει ο Βιτόρια περί φιλοσοφίας και τρόπου παιχνιδιού. Ο άνθρωπος είναι έμπειρος, έχει αντιμετωπίσει διάφορες καταστάσεις, γρήγορα θα αντιληφθεί όχι τι θέλει να παίξει ο ίδιος, αλλά τι μπορούν να παίξουν οι ποδοσφαιριστές του. Και θα τα καλουπώσει τα δικά του με βάση αυτά που θα δει στο γήπεδο. Αν από το καλούπι βγει κάτι καλό, που θα αρέσει στον κόσμο και θα φέρει αποτέλεσμα, δεν το ξέρει κανείς. Ειδικά όταν ένας προπονητής έρχεται στη μέση της σεζόν, με επιλογές παικτών που δεν είναι δικοί του και χωρίς προετοιμασία δική του. Κράτα μικρό καλάθι και δώστου χρόνου να δείξει. Να δούμε τι μπορεί να περάσει και πώς θα του πάνε τα ματς, τι αντιδράσεις έχει, τι αλλαγές κάνει, ποιους θα τελειώσει από την ομάδα και σε ποιους θα αλλάξει ρόλο. Εκεί θα τον κρίνουμε, όχι με βάση αυτά που θα πει.