O πιο σπουδαίος, αν και άγραφος, κανόνας για ένα δημοσιογραφικό κείμενο είναι να τοποθετείς το πιο συγκλονιστικό στοιχείο στην αρχή, για να «αιχμαλωτίσεις» τον αναγνώστη. Στην ιστοσελίδα Girlsnotbrides που μάχεται για να καταργηθούν οι παιδικοί γάμοι οι άνθρωποι που γράφουν δεν είναι δημοσιογράφοι. Και πολύ καλά κάνουν. Το συγκλονιστικότερο στοιχείο το αφήνουν διαμάντι σ’ αυτούς που θα διαβάσουν τα κείμενά τους μέχρι το τέλος.
Η τελευταία παράγραφος κάθε κειμένου είναι αυτό που λέμε «δυναμική»: Περιέχει πάντα την ίδια πρόταση, μόνο ένας αριθμός αλλάζει. Σε σχέση με το πόσο μεγάλο είναι το κείμενο και πόση ώρα κάνει κάποιος να το διαβάσει, αυτό που εμφανίζεται πια στην αρχή όλο και περισσότερων κειμένων ως «εκτιμώμενος χρόνος ανάγνωσης».
«Την ώρα που ξοδέψατε για να διαβάσετε αυτό το κείμενο 57 ανήλικα κορίτσια παντρεύτηκαν». Γροθιά στο στομάχι. Ένα πρόβλημα που η δική μας κοινωνία μοιάζει μεν να το έχει λύσει (εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις), αλλά υφίσταται σε πολλές περιοχές του πλανήτη και χρειάζεται στήριξη.
Το Girlsnotbrides (Κορίτσια όχι νύφες) είναι αυτό που λέει το όνομά του. Μια οργάνωση που έχει σκοπό να ευαισθητοποιήσει όχι μόνο τις δυτικές κοινωνίες για τους παιδικούς γάμους, αλλά και τους ίδιους όσοι επιμένουν να παντρεύουν τα παιδιά τους σε τρυφερές ηλικίες. Το σλόγκαν είναι εύγλωττο: «Ένα μέλλον χωρίς παιδικούς γάμους δεν πρέπει να είναι όνειρο».
Πώς θα γίνει αυτό; Με παρεμβάσεις σε ανώτατο επίπεδο, όπως είναι η 79η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών (UNGA 79) που ολοκληρώθηκε πριν από λίγες ημέρες στη Νέα Υόρκη, αλλά και η Σύνοδος του Μέλλοντος, συγκέντρωσαν παγκόσμιους ηγέτες, κυβερνητικούς εκπροσώπους και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών στην αμερικανική μεγαλούπολη, για να ανταποκριθούν στις πιο πιεστικές προκλήσεις της εποχής μας, συμπεριλαμβανομένου του τερματισμού των παιδικών, πρώιμων και αναγκαστικών γάμων.
Στη Σύνοδο του Μέλλοντος έγινε ένα μεγάλο βήμα, που ονομάστηκε Δράση 35. Η αναφορά στον παιδικό, πρόωρο και αναγκαστικό γάμο (CEFM) ως παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κοριτσιών και των νέων γυναικών θεωρείται μια από τις σημαντικότερες παραδοχές της διεθνούς κοινότητας για το πρόβλημα και επιβεβαιώνει τις παγκόσμιες δεσμεύσεις για την αντιμετώπιση αυτής της επιζήμιας πρακτικής. Ωστόσο, οι υπεύθυνοι του Girlsnotbrides τονίζουν ότι το κείμενο δεν συμπεριλαμβάνει μια πιο γενική αναφορά, δεν αναγνωρίζει πλήρως τα έφηβα κορίτσια ως ολιστική ομάδα και δεν εγγυάται την ικανότητά τους να έχουν πλήρη πρόσβαση και να απολαμβάνουν δικαιώματα σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας.
Παιδικοί γάμοι: Ορόσημο το 2030
Το χρονικό όριο που η οργάνωση έχει θέσει είναι το έτος 2030. Τα κράτη προτρέπονται να αυξήσουν τη δέσμευση και τις επενδύσεις στα δικαιώματα των εφήβων κοριτσιών από αυτό το έτος και μετά, όπως ζητούν τα ίδια τα κορίτσια στο δικό τους Σύμφωνο Κοριτσιών για το Μέλλον.
Στις 20 Σεπτεμβρίου, το Girls Not Brides φιλοξένησε μια παράπλευρη εκδήλωση «A Near Future Without Child Marriage» (Ένα Κοντινό Μέλλον Χωρίς Παιδικούς Γάμους), σε συνεργασία με το Equality Now, Global Citizen, το UN Women και το Παγκόσμιο Πρόγραμμα UNFPA-UNICEF για τον τερματισμό του γάμου παιδιών και τις κυβερνήσεις του Καναδά, της Ολλανδίας, της Σουηδίας και της Σιέρα Λεόνε. Στη συγκεκριμένη αφρικανική χώρα παρατηρείται το μεγαλύτερο ποσοστό παιδικών γάμων σε ολόκληρη την Αφρική.
Υπάρχουν, πάντως, σαφείς δείκτες θετικών αλλαγών για τα κορίτσια σε εθνικό, κοινοτικό και ατομικό επίπεδο. Στη χώρα εγκρίθηκε νόμος περί Απαγόρευσης του Γάμου παιδιών της Σιέρα Λεόνε του 2024, ο οποίος ορίζει τα 18 έτη ως την ελάχιστη ηλικία γάμου χωρίς εξαιρέσεις. Αυτή η νομοθεσία ορόσημο ανοίγει το δρόμο για άλλες μεταρρυθμίσεις που θα προστατεύσουν τα δικαιώματα των κοριτσιών και θα λειτουργήσουν ως παράδειγμα για άλλες χώρες, κυρίως γειτονικές.
Η πρόεδρος της Girlsnotbrides, Πέιζι Μαχμούντ, υπήρξε η ίδια θύμα παιδικού αναγκαστικού γάμου. Τόνισε ότι το πρόβλημα δεν υφίσταται μόνο στις υπανάπτυκτες χώρες, αλλά μέσω της μετανάστευσης αγγίζει και τις δυτικές κοινωνίες. Μόλις το 2023 απαγορεύτηκαν οι παιδικοί γάμοι στην Αγγλία και την Ουαλία με απόβαση της Βουλής των Κοινοτήτων.