Το Modern Love. H αγάπη στα χρόνια της ψυχρής οικειότητας είναι η επόμενη μεγάλη ομαδική έκθεση του ΕΜΣΤ με την οποία ξεκινά ο χειμερινός-εαρινός εκθεσιακός κύκλος του Μουσείου, που εστιάζει στην ψηφιακή τεχνολογία και στο διαδίκτυο, στην επιρροή τους στις σύγχρονες κοινωνίες και στη σχέση τους με την εργασία, το σώμα και το λόγο. Το Modern Love, σε επιμέλεια της Κατερίνας Γρέγου, καλλιτεχνικής διευθύντριας του ΕΜΣΤ, είναι μια έκθεση για την αγάπη και τους στενούς ανθρώπινους δεσμούς στα χρόνια του ύστερου καπιταλισμού, της παγκοσμιοποίησης, της ψηφιακής διασύνδεσης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Διερευνά πώς η ψηφιακή τεχνολογία και η σύγχρονη οικονομία έχουν μετασχηματίσει το συναίσθημα και τις κοινωνικές σχέσεις και πώς η εμπειρία του εικονικού καταλύει τα όρια μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου. Εξετάζει πώς το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν, από τη μία, διευκολύνει την έκφραση διαφορετικών ταυτοτήτων και εναλλακτικών τρόπων ύπαρξης και κατασκευής του εαυτού και πώς, από την άλλη, παίζουν επιβαρυντικό ρόλο στην καλλιέργεια παθολογιών, όπως ο ναρκισσισμός, η εμμονή αυτοπροβολής, η ψηφιακή εξάρτηση και η εμπορευματοποίηση του συναισθήματος. Μελετά πώς η διαπλοκή της πραγματικότητας, του εικονικού και της φαντασίας, δημιουργεί πολύπλοκες ψυχολογικές και διαπροσωπικές καταστάσεις και εμπλοκές. Καταγράφει κοινωνικά πρότυπα και προκλήσεις καθώς και τις δυνατότητες που παρουσιάζει το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσον αφορά τις πιο οικείες και κοντινές μας σχέσεις. Είναι μια έκθεση για την ενσώματη εμπειρία του ψηφιακού και την ασώματη εμπειρία της εγγύτητας στη σημερινή εποχή, μετά την πανδημία, στα χρόνια των ψυχρών οικειοτήτων.

Η έκθεση δανείζεται τον υπότιτλό της από το βιβλίο της Eva Illouz, Cold Intimacies: The Making of Emotional Capitalism, που αναλύει πώς οι σύγχρονες στενές, οικείες σχέσεις καθορίζονται όλο και περισσότερο από οικονομικά και πολιτικά μοντέλα διαπραγμάτευσης και ανταλλαγής. Συμμετέχουν 24 καλλιτέχνες από 14 χώρες. Η έκθεση είναι προϊόν μιας συνεχιζόμενης έρευνας και έρχεται στο ΕΜΣΤ μετά από παρουσιάσεις στο Museum für Neue Kunst | Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Φράιμπουργκ στη Γερμανία, στην Kunsthalle του Ταλίν, στο IMPAKT Media Organization και το Μουσείο Centraal στην Ουτρέχτη. Για το ΕΜΣΤ η έκθεση έχει διευρυνθεί και έχουν προστεθεί Έλληνες και διεθνείς καλλιτέχνες. Οι περισσότεροι εκ των τελευταίων παρουσιάζουν το έργο τους για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Χώρος διεξαγωγής της έκθεσης: -1

Την έκθεση θα συνοδεύει δίγλωσσος κατάλογος σχεδιασμένος από τη Rafaela Drazic, σε επιμέλεια Κατερίνας Γρέγου και Θεόφιλου Τραμπούλη, Ο κατάλογος θα παρουσιαστεί σε ειδική εκδήλωση τον Ιανουάριο.

Στα εγκαίνια της έκθεσης θα παρουσιαστεί στις 21.00 η περφόρμανς της Marijke De Roover, Live, Laugh, Limerence (Μια όπερα buffa σε τέσσερις πράξεις), στον εκθεσιακό χώρο του ισογείου του Μουσείου. Η οπερατική αυτή παράσταση είναι ένα δηκτικό σχόλιο για τον τρόπο με τον οποίο χορογραφούμε και οργανώνουμε πολιτισμικά την αναπαράσταση της αγάπης μέσα από ετεροκανονικές δομές. Το έργο αξιοποιεί με απολαυστικό τρόπο όλα τα κλισέ των ρομαντικών κομεντί, του μουσικού θεάτρου, της όπερας, του καραόκε και του Hollywood

Τη μεγάλη αυτή ομαδική έκθεση θα ακολουθήσει μια σειρά ατομικών εκθέσεων τον Ιανουάριο του 2023, οι οποίες επικεντρώνονται στην επίδραση της ψηφιακής τεχνολογίας, του διαδικτύου, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της οικονομίας που παράγουν στις κοινωνικές σχέσεις και τη σύγχρονη ζωή.

Καλλιτέχνες:

GABRIEL ABRANTES (1984, US/PT)

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΓΓΕΛΙΔΑΚΗΣ (1968, GR)

MELANIE BONAJO (1978, NL)

CANDICE BREITZ (1978, ZA)

LAURA CEMIN (1992, IT)

BENJAMIN CROTTY (1979, US)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΓΟΝΗ (1982, GR)

DAVID HAINES (1969, UK)

JULIET JACQUES (1981, UK)

SANAM KHATIBI (1979, IR/BE)

MAHMOUD KHALED (1982, EG)

DURAN LANTINK (1988, NL)

ARIANE LOZE (1988, BE)

ΜΑΡΙΑ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ (1989, GR)

LAUREN LEE MCCARTHY (1987, US)

KYLE MCDONALD (1985, US)

MARGE MONKO (1976, EE)

ΕΥΑ ΠΑΠΑΜΑΡΓΑΡΙΤΗ (1987, GR)

PETER PUKLUS (1980, RO/HU)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΙΝΟΣ (1977, GR)

MARIJKE DE ROOVER (1990, BE)

MARGARET SALMON (1975, US/UK)

HANNAH TOTICKI (1984, DK)

ISTVÁN ZSÍROS (1985, HU)

 

Φωτογραφία: Marge Monko, I Don’t Know You So I Can’t Love You, 2018
(λεπτομέρεια)

Ευγενική παραχώρηση της καλλιτέχνιδας