Λίγες μέρες έμειναν. Από τις 29 Μαΐου έως και την 1 Ιουνίου, η Αθήνα αφήνεται -ξανά- σε αυτό που της ταιριάζει: ένα περιβάλλον μουσικό, πολύχρωμο, φεστιβαλικό και γι’ αυτό, “ευθύνεται” το Athens Music Week, το Βοutique conference & showcase festival, που πλέον έχει γίνει θεσμός και τόπος συνάντησης Ελλήνων και ξένων επαγγελματιών της μουσικής βιομηχανίας, το οποίο επιστρέφει πιο πλούσιο από ποτέ στην 5η διοργάνωσή του.

Από νωρίς το πρωί έως αργά το βράδυ, ένα γεμάτο πρόγραμμα με συνολικά 42 πάνελ συζητήσεων, παρουσιάσεις, roundtables και ομιλίες, 13 workshops, 32 live acts, προβολή ντοκιμαντέρ, dj sets, networking events και άλλες ξεχωριστές δράσεις, γεμίζουν την ατζέντα μας και στην ουσία φέρνουν κοντά μας το καλοκαίρι. Και το καλοκαίρι, χωρίς μουσική, δεν είναι καλοκαίρι.

Μιλήσαμε λοιπόν με τη νέα γενιά μουσικών, τη Molyneaux, τους Half Twin Βrother, τους Case Zero και τους The Lobsters, που θα δούμε και θα ακούσουμε στο Athens Music Week (αναλυτικά το πρόγραμμα εδώ) και τους κάναμε μερικές ερωτήσεις γύρω από τη… Τι άλλο; Τη μουσική.

Molyneaux

Λίγα λόγια για το Sorrow. Aρκετά dark, μυστήριος και πολύ ενδιαφέρον δίσκος. Όπως και το video clip. Αλήθεια, ποιος είχε την αρχική ιδέα;

Ευχαριστώ πολύ! Είναι πράγματι dark δίσκος, το Sorrow είναι το μικρό μου καταφύγιο. Έγραψα αυτά τα κομμάτια σε μία προσπάθεια να επεξεργαστώ παρελθοντικές εμπειρίες που με στιγμάτισαν, να εκφράσω τα συναισθήματά μου και να ανακαλύψω άλλες πλευρές του εαυτού μου. To video clip, ως ιδέα, το δημιουργήσαμε μαζί με τον σκηνοθέτη Βαγγέλη Τριχιά, αποτυπώνει μία πραγματική συνθήκη σύγκρουσης με τον εαυτό από την οποία γεννήθηκε το single “Sorrow” σε μία φανταστική ιστορία γεμάτη συμβολισμούς.

Στο τέλος του δίσκου, από το πουθενά, ακούμε το Konta με ελληνικό στίχο. Ήθελες να το «σπάσεις» ή απλά νιώθεις οικεία -και- με τον ελληνικό στίχο;

Νιώθω πολύ οικεία με τον ελληνικό στίχο! Δεν ήταν κάτι που σκέφτηκα με στρατηγικό τρόπο, απλώς όταν έγραφα αυτό το κομμάτι μου βγήκε να εκφραστώ στη γλώσσα μου, οπότε ακολούθησα το ένστικτό μου. Νιώθω ότι για να γράψω σε ελληνικό στίχο χρειάζομαι ένα τσικ παραπάνω θάρρος ωστόσο.

Athens Music Week λοιπόν, τι θα ακούσουμε από εσένα; Είσαι ενθουσιασμένη;

Είμαι πάρα πολύ ενθουσιασμένη! Ανυπομονώ να ανέβω στο stage ξανά, θα ακούσετε τον καινούργιο μου δίσκο το Sorrow αλλά και καινούργιο υλικό! Επίσης χαίρομαι πολύ που θα συνοδευτώ από την Μυρτώ στη φωνή και τον Αναστάση στο μπάσο, ο ήχος θα είναι πολύ γεμάτος.

Ένα ή και παραπάνω άτομα από τον χώρο της μουσικής που θα ήθελες να ανέβουν απρόσκλητοι στη σκηνή και να ζητήσουν να τραγουδήσουν μαζί σου. Βonus: να βγάλει και σέλφι στο τέλος.

A girl can dream θέλω η Bjork να ανέβει στη σκηνή να τραγουδήσει μαζί μου το Solid και η FKA twigs να βγάλει το κινητό για σέλφι!

Half Twin Brother 

Λίγα λόγια για το Homecoming, τη νέα σας δουλειά. 

Το Homecoming, αποτελεί επίλογο του ντεμπούτου άλμπουμ μας One-Star. Θεματικά αυτοί οι δύο δίσκοι αποτυπώνουν προσωπικά βιώματα και συμπεράσματα από την αρχή της εφηβείας μέχρι την ενηλικίωση. Το Homecoming προσφέρει ένα κλείσιμο σε έναν κύκλο καταχρήσεων, οικογενειακών προβλημάτων και προβληματικών διαπροσωπικών σχέσεων που κορυφώνεται με τη νέμεση των κακών πράξεων και την εξιλέωση του κεντρικού χαρακτήρα. Η ηχογράφηση και η παραγωγή του άλμπουμ έγινε σε DIY πλαίσια (από τα ίδια τα μέλη των μπαντών) και μουσικά κυμαίνεται στο φάσμα του indie rock, με κεντρικές επιρροές από τους Car Seat Headrest, Strokes, Arctic Monkeys etc. 

Ακούμε το Home και η αλήθεια είναι ότι δεν συναντάμε εύκολα κομμάτι τόσο μεγάλο σε διάρκεια. Είναι ένα πραγματικό ταξίδι, μου βγάζει κάτι πιο εσωτερικό. Τι είχατε στο μυαλό σας; 

Μας χαροποιεί πολύ αυτή η ερώτηση γιατί μας δίνεται η ευκαιρία να μιλήσουμε για ένα κομμάτι μας, που λόγω της διάρκειάς του ίσως προσελκύει δυσκολότερα τους ακροατές. Το ‘’Home’’ είναι ουσιαστικά ο θεματικός επίλογος του album ‘’Homecoming’’. Ο κεντρικός χαρακτήρας, έπειτα από ένα ταξίδι που παρουσιάζεται μέσω οικογενειακών διαλόγων, συνεδρίων ψυχανάλυσης και συγκρούσεων με τον γηραιότερο εαυτό του, πραγματοποιεί τον τελευταίο διάλογο με την αγαπημένη του πριν την θάψει ολότελα στο χρόνο, μετατρέποντάς την σε ανάμνηση. Μέσα από αυτόν το διάλογο συνειδητοποιούν και οι δύο ότι δεν έχουν τίποτα πια να πουν ο ένας στον άλλον και οφείλουν να αποχαιρετηθούν και να συνεχίσουν τη ζωή τους, αφήνοντας πίσω το κομμάτι που φαινομενικά έδινε νόημα στη ζωή τους και ταυτόχρονα όμως τους προκαλούσε και τον πόνο που τους διακατέχει. Δηλαδή, τον έρωτά τους. Ακολουθεί ένας μεγάλος μονόλογος για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει κανείς στη ζωή του προσπαθώντας να μάθει πώς να αγαπάει και πώς να αντιμετωπίζει τα προσωπικά και οικογενειακά του προβλήματα. Αυτός, καταλήγει στη συνειδητοποίηση ότι κανείς πρέπει να επιστρέψει εκεί που ανήκει, δηλαδή στον τρόπο ζωής μέσα από τον οποίο θα μπορεί να κάνει καλό στους γύρω του και να ζήσει ειρηνικά με τον εαυτό του (μεταφορικά στο “σπίτι’’ του). Το κομμάτι κλείνει με τη μοναδική όμορφη ανάμνηση που ο κεντρικός χαρακτήρας επιλέγει να κρατήσει στη μνήμη του, πριν το χρονικό που παρουσιάζουν οι στίχοι πνιγεί σε ένα θόρυβο από σειρήνες και άριες. Η διάρκεια του κομματιού μπορεί να ξεφεύγει από τα συνηθισμένα χρονικά πλαίσια, αλλά η έντονη ανάγκη να ειπωθούν μουσικά και στιχουργικά όσα αυτό το κομμάτι έχει να πει, οδήγησαν στο αποτέλεσμα αυτό, το οποίο μέχρι και σήμερα πολλές φορές μας συγκινεί! 

Έχετε όλα τα ιερά τέρατα του rock n roll σε μία σειρά. Με ποιον θα μοιραζόσασταν το στούντιο για ένα τζαμάρισμα;

Orestis: David Gilmour.
Takito: Red Hot Chili Peppers.
Nick: Επίσης όπως ο Takito, Peppers, συγκεκριμένα όμως Flea με κεφαλαία.
Aris: Blink-182.

Athens Music Week λοιπόν, τι θα ακούσουμε από σας; Είστε ενθουσιασμένοι;

Είναι μεγάλη μας τιμή και το περιμέναμε πώς και πώς να συμμετέχουμε σε ένα φεστιβάλ τέτοιου βεληνεκούς. Θα είμαστε περιτριγυρισμένοι από ανθρώπους του χώρου, και ακόμα είναι χαρά μας που θα μοιραστούμε τη σκηνή με αξιόλογους καλλιτέχνες από Ελλάδα και εξωτερικό. Τώρα, στις 31 Μαΐου στο Boiler, θα ακούσετε δείγματα από τον επερχόμενο και ακυκλοφόρητο δίσκο μας «Young & Guilty». Περιμένουμε όλους τους φίλους της μουσικής, για να δημιουργήσουμε μαζί μια high energy Rock & Roll ατμόσφαιρα.

Ένα ή και παραπάνω άτομα από τον χώρο της μουσικής που θα θέλατε να ανέβουν απρόσκλητοι στη σκηνή και να ζητήσουν να τραγουδήσουν μαζί σας. Βonus: να βγάλει και σέλφι στο τέλος.

Takito: Rolling Stones, αναμενόμενο ίσως αλλά all time classic.
Nick: Τον Noah Sebas, μουσικάρα αλλά δεν βγάζει σελφι.
Aris: Μαζί με Rory Gallagher και απλά να τον ακούω να σολάρει.