Aπό μικρός έμπαινα σε κουζίνες. Καθόμουν και έβλεπα τη διαδικασία, πάντα το είχα με τη μαγειρική. Για μένα η μαγειρική είναι τα χρώματα, οι γεύσεις, οι εμπειρίες, τα ταξίδια, οι άνθρωποι», μου λέει ο Τάσος Αντωνίου – ο γνωστός σε όλους μας «Μαμά πεινάω», και όσο αναφέρει αυτές τις λέξεις, βλέπω τη λάμψη στα μάτια του. Τη λάμψη που φανερώνει πως αυτό που κάνει το αγαπάει πραγματικά. Το δεύτερο βιβλίο του «Μαμά, πεινάω αλλά θα μαγειρέψω εγώ» κυκλοφορεί από την Key Books, με συνταγές που ακόμα και ο πιο μέτριος στη μαγειρική θα τις υλοποιήσει με σίγουρη επιτυχία, αφού όπως λέει ο ίδιος «ακόμα κι αν δεν πετύχει μια συνταγή την πρώτη φορά, είμαι σίγουρος ότι θα την πετύχει τη δεύτερη».
Εκτός από την κυκλοφορία του βιβλίου και το mamapeinao.gr, ο Τάσος Αντωνίου κάνει rebranding στο My Greek Salad, με ελληνικές συνταγές για όσους δεν γνωρίζουν ελληνικά, ετοιμάζει μια σειρά με podcast με σκοπό να πάει ένα βήμα παρακάτω τη μαγειρική και να βάλει, έτσι, ένα λιθαράκι στην γαστρονομία. Όμως εκτός από όλα αυτά, ο Τάσος Αντώνιου δουλεύει και σε κάποια προϊόντα που θα έχουν την δική του υπογραφή.
Πώς νιώθεις για το νέο σου βιβλίο;
Μου έλεγαν, πως το πρώτο βιβλίο είναι σαν το πρώτο παιδί. Εγώ, λοιπόν, νιώθω και για το δεύτερο βιβλίο -άρα για το δεύτερο παιδί-, την ίδια χαρά. Είναι κάτι τελείως διαφορετικό, δηλαδή θεωρώ πως όταν βγάζεις ένα βιβλίο και τυπώνεται, πως κλείνει ένας κύκλος. Ολοκληρώνεται ένα πρότζεκτ. Και ολοκληρώνεται και η φάση βασικά, γιατί αυτή είναι μια δική μου φάση. Ήμουν περισσότερα κιλά, έχασα πολλά, έβγαλα τη χολή, οπότε όλες αυτές οι συνταγές -γιατί το βιβλίο αυτό γράφτηκε όσο εγώ πρόσεχα, δεν έτρωγα, ας πούμε, λιπαρά- με βοήθησαν να εκτιμήσω την καλή διατροφή, τα ωραία υλικά. Έψαξα να βρω συνταγές που θα είναι ‘ζωντανές’, που θα έχουν πλάκα, να μην είναι βαρετές, όπως ένα βαρετό φιλέτο κοτόπουλο. Αναζήτησα, λοιπόν, σε μενού, αντικατέστησα υλικά, και φυσικά με βοήθησε και το Λονδίνο που ζω εκεί και παίρνω επιρροές. Έχω πολλές συνταγές χωρίς αλεύρι, γι’αυτούς που έχουν δυσανεξία. Κρύβω πολλά λαχανικά σε γλυκά, ελληνικές συνταγές όπως ρεβυθάδα, φακές με ινδικό τρόπο. Όλα όμως φτιάχνονται σε 30 λεπτά, εύκολα και γρήγορα, με πολύ λίγα σκεύη. Ο σκοπός είναι όποιος πάρει το βιβλίο να μπορεί να μαγειρέψει τις συνταγές, με επιτυχία. Κι αν δεν την πετύχει την πρώτη φορά, είμαι σίγουρος ότι θα την πετύχει την δεύτερη. Και θα χαρεί και ο ίδιος και η παρέα του.
Το δεύτερο βιβλίο, συγκριτικά με το πρώτο, σε τι διαφέρει;
Το πρώτο βιβλίο είχε εύκολες, γρήγορες και νόστιμες συνταγές. Από πατάτες τηγανιτές μέχρι άλλες συνταγές πιο ολοκληρωμένες και πιο μαμαδίστικες. Είχε και έξυπνα πράγματα, βέβαια, και μοντέρνες συνταγές που έγιναν trends. Τις πήραν πολλοί άλλοι συνάδελφοι και τις δούλεψαν. Μίνι μπέργκερς ας πούμε, που τώρα στο δεύτερο βιβλίο έχω την εξέλιξη τους σε smash μπέργκερς. Είναι και στα δύο βιβλία εύκολες συνταγές, απλά στο δεύτερο είναι ‘Μαμά, πεινάω αλλά θα μαγειρέψω εγώ’. Δηλαδή, έμαθα, μεγάλωσα, εγώ θα κάνω το τραπέζι. Ξέρω να κάνω πατάτες, ξέρω να κάνω αυγά, άρα πάμε τώρα ένα βήμα παραπέρα.
Είναι, δηλαδή, σαν να το πηγαίνεις σταδιακά. Έμαθες τα βασικά στο πρώτο, οπότε στο δεύτερο η εξέλιξή τους.
Έτσι νιώθω. Ίσως για το επόμενο βιβλίο να αργήσει το πιο δύσκολο επίπεδο. Εμένα μ’αρεσει η αμεσότητα και η απλότητα. Θεωρώ ότι τα δύσκολα πράγματα θα τα φας σε ένα εστιατόριο που θα πας. Ένα εστιατόριο ψαγμένο πρέπει να είναι τοπ, να είναι ψηλά ο πήχης. Για να έχουμε ψηλά τον πήχη πρέπει να είμαστε εκπαιδευμένοι και καθημερινά εκπαιδευόμαστε στις κουζίνες τις δικές μας και των φίλων μας. Οπότε θεωρώ ότι όσο μαγειρεύουμε και μόνοι μας, ανεβαίνει και το επίπεδο. Και γινόμαστε καλύτεροι κριτές, και όταν γίνεσαι καλύτερος κριτής αυτόματα ανεβαίνει και το επίπεδο της εστίασης. Γιατί αν πας έξω και φας ένα μπέργκερ και πεις ‘εγώ αυτό το μπέργκερ το φτιάχνω καλύτερα σπίτι μου’ τότε αυτόματα θα σταματήσεις να πηγαίνεις σε ένα τέτοιο μαγαζί.
Από μικρός μπαίνω σε κουζίνες. Καθόμουν και έβλεπα τη διαδικασία, πάντα το είχα με τη μαγειρική.
@mamapeinaogr Ιταλικό φαγητό που θα γλύφεις τα δάκτυλά σου! #greecetiktok #recipe #recipesoftiktok #greektiktok #athens #fyp #foodie #mamapeinao #restaurant #eating ♬ original sound – Mama Peinao
Καλείς κόσμο στο σπίτι, ποια συνταγή θα έφτιαχνες από το βιβλίο σου;
Τις smash potatoes, που τις βράζεις, τις πατάς, ρίχνεις βούτυρο, μπαχαρικά, ελαιόλαδο και τις πετάς στον φούρνο. Δεν υπάρχουν. Ταιριάζουν κάθε μέρα και κάθε ώρα και είναι τέλειες για αρχή. Θα έφτιαχνα 2-3 ωραίες σαλάτες, που έχω αρκετές στο βιβλίο. Με κοτόπουλο, με λαχανικά και όσπρια. Οπωσδήποτε γλυκό, μια τούρτα σοκολατένια ή τιραμισού ‘πειραγμένο’. Γενικά, έχω λύσεις για κάθε γιορτή, είναι επιμελώς ατημέλητα γλυκά που μπορούν να τα βάλεις από μία δεξίωση μέχρι οικογενειακό τραπέζι. Είναι ανάλογα πώς θα τα περιποιηθείς και θα στολίσεις, αλλά η ουσία είναι ίδια. Για κυρίως πιάτο θα έκανα μια μπριζόλα με σος πιπεριού.
Πιστεύεις ότι έχουμε μάθει από καλό φαγητό; Πώς το ορίζεις εσύ;
Το καλό φαγητό είναι μια τεράστια συζήτηση. Πιστεύω μπερδεύεται η εμπειρία με το καλό φαγητό. Τα μαγαζιά παγκοσμίως, τα περισσότερα, έχουν καλή εμπειρία. Αλλά αυτό δεν είναι το καλό φαγητό. Για μένα είναι τα μικρά μενού -γιατί τα μεγάλα δεν μπορούν να το πετύχουν αυτό- που είναι καλομαγειρεμένα και δουλεμένα. Οπότε έτσι μπορείς να προσφέρεις καλό φαγητό. Πολλοί ‘μου λένε, θέλω να έχω μεγάλο μενού΄, ναι, αλλά με το μεγάλο μενού δεν μπορείς να έχεις δημιουργικότητα και φρεσκάδα.
Επομένως θα σου πω ότι έχουμε μάθει, έχουμε δοκιμάσει, έχουμε φάει πολλά brunch -στην αρχή ήταν μόδα, τώρα απλά υπάρχει. Εξελίχθηκαν τα pancakes και τα αυγά. Αλλά μπορώ να πω ότι η πιο ωραία έκπληξη είναι ότι επανήλθαν τα μαγειρεία, γιατί η Ελλάδα αυτό είναι. Πρέπει να έχει μαγειρεία με το παραδοσιακό φαγητό της μαμάς. Οι Έλληνες μαγειρεύουν περισσότερο σπίτι, αλλά γενικότερα στην εστίαση υπάρχει θέμα. Δεν βοηθάει η κρίση, η αύξηση των τιμών, που δεν μπορείς να βρεις προσωπικό που θα μαγειρέψει καλά, ούτε η σεζόν που η Ελλάδα μοιράζεται στα δύο και που πάνε το καλοκαίρι στα νησιά και τον χειμώνα αναζητούν κάτι προσωρινό, με αποτέλεσμα τα εστιατόρια να είναι δύο ταχυτήτων.
Είναι, δηλαδή, το νέο trend τα μαγειρεία;
Νομίζω είχαν μπει τα σουβλατζίδικα στη θέση τους, τώρα είναι μια απογοήτευση τα περισσότερα. Οπότε ξαναπήραν τη θέση που είχαν πριν τα μαγειρεία, κάτι που τους αξίζει. Ένα μαγειρευτό φαγητό που εσύ δεν μπορείς να μαγειρέψεις, είναι σαν το ‘εξτέσιον’ του σπιτιού σου.
Γιατί οι επιρροές σου από τον Λονδίνο σε βοήθησαν στην μαγειρική και στο βιβλίο;
Το Λονδίνο επειδή είναι μικρόπολη, περνάει και μένει κόσμος από όλο τον κόσμο. Οπότε εκεί μπορείς να βρεις διαμαντάκια, είναι σαν να κάνεις ένα ταξίδι σε όλο τον πλανήτη αν φας σε διάφορα μαγαζιά του Λονδίνου. Είναι όλα σε υψηλό επίπεδο, υπάρχουν χρήματα να ξοδέψεις και καλές τιμές σε υλικά σε σύγκριση με την Ελλάδα (όπως τα σπαράγγια), επομένως έρχεσαι αναπόφευκτα σε επαφή με πολλά πράγματα που σου ανοίγουν το μυαλό. Η Αγγλία, έτσι, με βοήθησε. Η αγγλική κουζίνα μπορεί να μην είναι φοβερή, έχει όμως φοβερά προϊόντα.
Λατρεύω την κουζίνα της Ιταλίας, της Αργεντινής και της Ασίας, αλλά προτιμώ να κάνω mix and match και να παίρνω από την κάθε κουζίνα τα καλύτερα.
Η ελληνική κουζίνα αναδείχθηκε δεύτερη παγκοσμίως στο Taste Atlas. Την εκτιμούν περισσότερο έξω συγκριτικά με εδώ;
Οι Έλληνες αγαπούν την ελληνική κουζίνα και την αναζητούν, αλλά έξω την θεωρούν πιο υγιεινή. Είναι light για εκείνους. Το πιο διάσημο φαγητό ας πούμε είναι η ελληνική σαλάτα, την βρίσκεις παντού. Δεν υπάρχει μέρος που να μην την έχουν. Μου κάνει εντύπωση, επίσης, που στο Λονδίνο ξεκίνησαν να μιλάνε για την σπανακόπιτα, γίνεται big hit.
Στην Ελλάδα που έχεις φάει καλά;
Στη Νάξο. Είναι one stop destination. Είναι όλα θεϊκά. Πατάτες ονειρεμένες. Φοβερό νησί. Παρ’ότι είμαι από την Αίγινα, αγαπώ τη Νάξο.
Τι είναι η μαγειρική για σένα;
Τρόπος ζωής. Όλα τα βλέπω από ένα μαγειρικό πρίσμα. Από μικρός γοητευόμουν από τη διαδικασία και τη διάδραση. Μ’ αρέσει να μιλάω και να ανοίγομαι στον κόσμο και να παρουσιάζω κάτι που έχω, αρκεί να το ξέρω πολύ καλά. Οπότε μου αρέσει η σχέση με τον κόσμο. Είναι τα χρώματα, οι γεύσεις, οι εμπειρίες, τα ταξίδια, οι άνθρωποι, όλο αυτό ενώνεται. Δηλαδή πρέπει να πας να δεις που μαζεύονται οι τρούφες, αυτό έχει μια άλλη αξία. Ή να δεις σε ένα εργοστάσιο πώς φτιάχνονται τα ζυμαρικά και πώς φτιάχνονται και στο σπίτι.Όλα είναι μια εμπειρία. Έχει μια φοβερή ενέργεια αυτός ο χώρος και όσο και να την περιγράψω, αν δεν τη ζήσει κάποιος, δεν θα την καταλάβει.
Μαγειρεύουμε σωστά πια;
Οι τεχνικές είναι λίγες και βασικές. Υπάρχουν και βιβλία, που τα έχεις για πάντα στη ζωή σου. Μια φορά να τα δεις, τα μαθαίνεις. Δεν είναι κάτι δύσκολο. Το αποτέλεσμα μετράει, άλλωστε. Ας πούμε η μητέρα μου μαγειρεύει με λάθος τρόπο μια μπριζόλα, που όταν το άκουσε ένας σεφ έφριξε, αλλά κάτσε να τη δοκιμάσεις να μου πεις αν είναι λάθος ή όχι. Ένας άνθρωπος μαγειρεύει διαφορετικά στη δική του κουζίνα και διαφορετικά σε μια άλλη. Με άλλη κατσαρόλα είναι και άλλο το αποτέλεσμα. Παίζει περισσότερο ρόλο το εργαλείο που χρησιμοποιείς και όχι τόσο η τεχνική.
Φαγητό που δεν έτρωγες μικρός και τώρα το λατρεύεις;
Όλα, εκτός του πατσά. Στο σπίτι μου στον Πειραιά, υπήρχε ένα πατσατσίδικο και όποτε περνούσα απέξω μύριζε άσχημα. Επειδή εγώ σιχαίνομαι τις κακές μυρωδιές, άλλαζα πεζοδρόμιο. Οπότε έχω κακή εμπειρία. Ρεβύθια όμως που δεν τα ακουμπούσα, τώρα τα λατρεύω.
Τι λέει ο κόσμος για τις συνταγές σου;
Θα σου πω ένα σπάνιο περιστατικό που μου συνέβη. Πριν λίγες ημέρες, μιλούσα στο τηλέφωνο με την αδερφή μου και έψαχνα να παρκάρω. Και είναι μια κοπέλα και έχει ανοίξει το πορτμπαγκάζ της και τη ρωτάω ‘φεύγετε;’ και μου λέει ‘όχι’ και με κοιτάει και μου λέει ‘ωχ, ο μαμά πεινάω, είσαι τέλειος’. Αρέσουν οι συνταγές γενικά, πολλές φορές μου το έχουν πει. Δεν είμαι ινφλουένσερ και αγαπώ αυτό που κάνω. Έχω λύσει τα χέρια σε πολύ κόσμο. Ένας κύριος μια φορά μου είχε πει ‘έκανα πρόταση στη γυναίκα μου με το ριζότο σου’. Γενικότερα, έχω μάθει και σε νέες μαμάδες να ταΐζουν τα παιδιά τους. Είμαι πολύ χαρούμενος με όλα αυτά.
Instagram: mamapeinaogr
TikTok: @mamapeinaogr
Photo credits: Διονύσης Ματιάτος
