Ίσως για τον περισσότερο κόσμο, όταν ακούει το όνομα Πέννυ Μπαλτατζή, αυτομάτως το μυαλό του να πηγαίνει στο τραγούδι «Εξωτικό Χαρμάνι». Ίσως και να το σιγοτραγουδά κιόλας. Στην πραγματικότητα, η ίδια είναι όντως ένα σπάνιο και εξωτικό χαρμάνι -άσχετα αν το πιστεύει για όλους αυτό- με μια φωνή που ξεχωρίζει στον χώρο της μουσικής βιομηχανίας. Μια φωνή μεθυστική, που σε κάνει να ταξιδεύεις. Σε κάνει να πατάς αυτό το pause από όλα και όλους και να νιώθεις τη στιγμή. Αυτό είναι κάτι που θα το καταλάβεις (ή το έχεις καταλάβει ήδη) αν βρεθείς σε κάποιο live της. Η Πέννυ Μπαλτατζή είναι κάτι παραπάνω από καλλιτέχνις κι αυτό το έχει αποδείξει περίτρανα στην μέχρι τώρα καριέρα της. Δεν φοβάται να μιλήσει, να τσαλακωθεί και να πιστεύει πως όλοι μπορούμε να γεμίσουμε με «Χρώματα» την ζωή ενός συνανθρώπου. Με αφορμή λοιπόν τα δύο live που ετοιμάζει στο Gazarte, στις 5 και 19 Νοεμβρίου, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί της.

Πέννυ Μπαλτατζή είσαι τελικά από σπάνιο και εξωτικό χαρμάνι;

Πιστεύω πως όλοι είμαστε μοναδικά, σπάνιοι και εξωτικοί, με ίσα δικαιώματα και πολλές διαφορές.

Πρόσφατα κυκλοφόρησες το τραγούδι «Χρώματα». Υπάρχει κάποιο μέρος της Αθήνας που δεν σου αρέσει και θα ήθελες να το μεταμορφώσεις με χρώματα;

Οι φυλακές και τα ψυχιατρεία, σκεφτείτε πόση δύναμη και χαμόγελο θα έδινε μια τέτοια κίνηση σε όλους τους ανθρώπους που ζουν σε αυτές τις μονάδες και τα σωφρονιστικά ιδρύματα. Ο καθένας από εμάς μπορεί να κάνει μικρά πράγματα στην καθημερινότητα του που μπορεί να γεμίσει χρώματα την ζωή ενός συνανθρώπου. Υπάρχουν τόσα κτήρια που είναι αφρόντιστα πχ σχολεία, μπορούμε να πάμε σε κάποια από αυτά και να τα γεμίσουμε χρώματα! Όλοι μαζί εθελοντικά! Αυτή ήταν και η ιδέα πίσω από την ενέργεια που κάναμε με την κυκλοφορία του τραγουδιού «Χρώματα», πήγαμε σε δημόσιους χώρους και ξαφνιάσαμε, πιστεύω ευχάριστα τον κόσμο που ήταν εκεί. 

Σε αυτό αναφέρονται η αγάπη και ο έρωτας. Παίζουν αυτά τα δύο συστατικά ρόλο στη ζωή σου; Σου δίνουν έμπνευση;

Οπωσδήποτε μου δίνουν έμπνευση και ενέργεια, ακόμη κι όταν περνάνε κρίση, τότε ίσως δίνουν λίγη περισσότερη έμπνευση. Παίζουν μεγάλο ρόλο και σημαντικό στη ζωή και στην τέχνη μου.

Αναρωτιέμαι αν ποτέ θα δούμε τον άλλο σαν άνθρωπο και όχι με το φύλο του, την θρησκεία και την χώρα που κατάγεται.

Ξεκίνησες την καριέρα σου στην εφηβεία. Πώς το βίωσες εκείνη την περίοδο; Τι δυσκολίες αντιμετώπισες ως παιδί;

Ξεκίνησα χωρίς να καταλαβαίνω τι κάνω…είχα άγνοια κινδύνου, έτσι πρωτόγονα, γλυκά, αθώα, πολύ τρυφερά και συνεσταλμένα. Ακόμα έτσι νιώθω όταν είμαι πάνω στην σκηνή, ενώ είμαι εκτεθειμένη νιώθω γεμάτη ..χωρίς φόβο, χωρίς να με νοιάζει του τι θα γίνει τελικά. Το μόνο που με απασχολεί είναι να μοιραστώ με τον κόσμο τα τραγούδια που μας ενώνουν και να κοιταχτούμε στα μάτια ειλικρινά…

Τα μάτια τους…είναι όλοι τόσο όμορφοι όταν αφήνονται σε εμάς…

Ετοιμάζεις δύο live στο Gazarte, στις 5 και 19 Νοεμβρίου, τι έχουμε να περιμένουμε; 

Ανυπομονώ πολύ για αυτές τις δύο Live βραδιές στο Gazarte στις 05 & 19 Νοεμβρίου. Ετοιμάζουμε πολύ ωραία πράγματα θα δείτε διάφορες εκφάνσεις μου, θα μοιραστώ τα χρώματα μου, τα συναισθήματα μου, τραγούδια δικά μου και πολύ αγαπημένα λαϊκά στο δεύτερο μέρος που έχω χρόνια να ερμηνεύσω.

Υπάρχει κάτι που σε ενοχλεί στον χώρο της μουσικής σήμερα;

Υπάρχουν πολλά πράγματα που με ενοχλούν, αλλά δε τα αφήνω να με επηρεάσουν. Τα παρατηρώ παίρνω την πληροφορία αλλά κυρίως με απασχολούν πράγματα τα οποία με βοηθούν να αναπτυχθώ σαν άνθρωπος αλλά και ως καλλιτέχνης. 

Κουράστηκα λιγάκι με τις τοποθετήσεις των ειδών ,του τι πρεσβεύουν και που βαδίζουμε στη μουσική βιομηχανία της Ελλάδας.

Μπορώ να γίνω καλύτερη από τη χθεσινή Πέννυ;

Αυτός ναι είναι στόχος.

Έχω φίλους στο χώρο που θαυμάζω απεριόριστα και τους αγαπώ, αυτοί είναι αναφορά και φως για έμενα, αυτούς κοιτώ!

Γύρω μας συμβαίνουν πολλά δυσάρεστα γεγονότα. Πόσο σε επηρεάζουν ψυχολογικά; 

Με επηρεάζουν πολύ …δυσκολεύομαι να κατανοήσω, να χωρέσω και να ανεχτώ τη σκληρότητα που υπάρχει γύρω μας.

Με αποτέλεσμα να μην τα καταφέρνω καλά. Δε μπορώ να συνηθίσω τη φρικαλεότητα, στον συνάνθρωπο, στην φύση και στα ζώα, να χάνονται όλα τόσο άδικα. Ανοίγουμε μεγάλες πληγές στις ψυχές μας. Είμαστε απολήξεις αυτού του τόπου όλοι μας, σε εμάς θα καταλήξει όλη αυτή η ανισορροπία, δε γίνεται να μην επηρεαστούμε λες και δεν είμαστε κομμάτι του τόπου αυτού.

Δε μπορώ εδώ και καιρό να επικοινωνήσω τη δουλειά μου γιατί το νιώθω τόσο μάταιο…σκέφτομαι τον κόσμο που ζούμε ,τον πλανήτη και μου μοιάζει ακραίο να νοιάζομαι μόνο για το δικό μου μικρόκοσμο.

Εκτός από το live στο Gazarte, προετοιμάζω και άλλα Live και τα χριστουγεννιάτικα πρότζεκτ.

Πώς βιώνεις τα φαινόμενα βίας που είναι ξανά στο προσκήνιο, σε σχέση με τα δικαιώματα των γυναικών και τους πολέμους που βιώνουμε από μακριά;

Αναρωτιέμαι αν χρωστάμε καλό οι άνθρωποι…αν ποτέ θα δούμε τον άλλο σαν άνθρωπο και όχι με το φύλο του, την θρησκεία και την χώρα που κατάγεται.

Είμαστε όλοι το ίδιο, κανένας ανώτερος από τον άλλο, όλοι θνητοί, όλοι ευάλωτοι..

Κατά τη διάρκεια της πορείας σου, υπάρχει κάποιος «σταθμός» που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξή σου;

Φυσικά, ο θάνατος του Αγγέλου μου (του αδελφού μου) άλλαξα για πάντα. Καλλιτεχνικά είμαι πολύ περήφανη που άνοιξα την συναυλία του Marc Almond των Thievery Corporation που είναι καλλιτέχνες που θαυμάζω πάρα πολύ. 

Όταν έχεις ανάγκη να πάρεις απόσταση από όλους και όλα, ποια είναι η διαφυγή σου; 

Η φύση, το βουνό, η θάλασσα, η αναρρίχηση με κάνει και ξεχνώ τα πάντα. Αυτά επιλέγω και από συμπιέζομαι.

Σε τι φάση σε βρίσκουμε τώρα;

Είμαι σε μια πολύ δημιουργική φάση αυτή την περίοδο. Εκτός από το live στο Gazarte, προετοιμάζω και άλλα Live και τα χριστουγεννιάτικα πρότζεκτ! Θα δείτε πολύ όμορφα πράγματα και είμαι πολύ ενθουσιασμένη για αυτά που σας ετοιμάζουμε. 

Ανάσα δεν παίρνω!

Μαζί με προσαρμογές βέβαια του σχολείου για τα παιδιά και άλλα πολλά που τρέχουν καθημερινά.