Από το 2016 και έπειτα, έχουν ανέβει στις περισσότερες μουσικές σκηνές της Αθήνας. Για να γίνει αυτό, είχε μια προηγηθεί από το 2014 μια δίχρονη, γεμάτη προετοιμασία. Το 2018, ανήμποροι να δραπετεύουν από το αναπόφευκτο, κυκλοφόρησαν τον δίσκο «Neocortex» και τώρα, εν έτει 2023, ετοιμάζονται να μας παρουσιάσουν τη νέα τους δουλειά για να οριστικοποιήσουν αυτό που υποπτευθήκαμε από την πρώτη στιγμή: Οι Loop Vertigo, με επιρροές που ξεκινούν από τη σύγχρονη jazz και φτάνουν μέχρι την τολμηρή electronica και το progressive rock, είναι μια μπάντα που αξίζει την προσοχή μας και, φυσικά, μία θέση στη δισκοθήκη μας.

Λίγες μέρες πριν την επίσημη κυκλοφορία και παρουσίαση του «Binary Flaws», μιλήσαμε με τον Δημήτρη Μούτσιο και τον ρωτήσαμε όσα πρέπει να γνωρίζεις πριν βρεθείς και εσύ την Κυριακή (1/10) στο six d.o.g.s για να ακούεις το δίδυμο να ισορροπεί ανάμεσα στη σύνθεση και τον αυτοσχεδιασμό.

Για αρχή, να μας συστηθείτε. Ποιοι είναι οι Loop Vertigo;

Οι Loop Vertigo είναι το ντουέτο του Δημήτρη Μούτσιου στο πιάνο και τα synths και του Αλέξη Σταυρόπουλου στα drums και το programming.

Ακούγοντας τους εαυτούς σας μέσα στα χρόνια και λαμβάνοντας υπόψη τα άτομα που σας ακολουθούν από το ξεκίνημά σας, τι θεωρείτε ότι έχει αλλάξει στους Loop Vertigo από το 2014 μέχρι και σήμερα;

Μετά από τόσα χρόνια καλλιτεχνικής συνύπαρξης πλέον ο κώδικας επικοινωνίας μας είναι πολύ καθαρός χωρίς να υπάρχει “απώλεια σήματος”. Αυτό στην ουσία δημιουργεί μία ελευθερία που βγαίνει τόσο στις συνθέσεις μας όσο και στο παίξιμο μας. Κάτι που επίσης πλέον είναι εμφανές σε σχέση με τα πρώτα χρόνια του γκρουπ είναι η διάθεση μας για περισσότερο ηχητικό πειραματισμό. Παραγωγικά πλέον χρησιμοποιούμε αρκετά ηχητικά elements για την πραγματοποίηση αυτών που έχουμε στο κεφάλι μας, ακόμα και αν σαν ντουέτο μοιάζουν αρχικά, απαγορευτικά. 

Κλασική, αλλά σημαντική ερώτηση για να καταλάβουμε καλύτερα το μουσικό σας background. Ποιες είναι οι επιρροές σας;

Οι επιρροές μας εχουν πολλές αφετηρίες,  από τη σύγχρονη τζαζ όπως οι Now vs Now, Tigran Hamasyan, Vijay Iyer, KneeBody, σε πιο progressive μπάντες όπως οι Tool και King Crimson, μέχρι και διαφορα genres της ηλεκτρονικής μουσικής όπως ο Squarepusher, Amon Tobin, Authecre, JoJo Mayer etc

Σε ένα παράλληλο σύμπαν, μια ανώτερη δύναμη σας πιέζει να επιλέξετε μεταξύ της jazz και της electronica. Ποιο είδος κρατάτε;

Το ευχάριστο σε αυτό το δίλλημα είναι ότι και τα 2 αυτά είδη περιλαμβάνουν από μόνα τους πολλά στοιχεία από άλλα είδη μουσικής, οπότε ακόμα κι αν έπρεπε να διαλέξουμε όντως, δε θα ήταν επίπονο. Θα διάλεγα την τζαζ και είμαι σίγουρος, ότι μέσα από κάποια τάση της, θα κάλυπτα και την ανάγκη μου για την πιο ηλεκτρονική μου μεριά. Μάλλον το ίδιο θα έλεγα κι αν διάλεγα την electronica τώρα που το σκέφτομαι.

Binary Flaws λοιπόν. Λίγα λόγια για τον νέο σας δίσκο. Πώς κύλησε η διαδικασία; Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που είχατε αρχικά στο μυαλό σας ή άλλαξε κατά την ηχογράφηση; Ρωτάω γιατί υπάρχει πάντα και ο αυτοσχεδιασμός στη μέση.

Το υλικό του δίσκου άρχισε να γράφεται αμέσως μετά την παρουσίαση του προηγούμενου δίσκου. Ο αρχικός στόχος ήταν αν ηχογραφήσουμε και να το βγάλουμε το 2020. Κάπου εκεί έρχεται λοιπόν η πανδημία και μας βάζει για λίγο στον πάγο. Και από πλευράς προβών δλδ και ψυχολογικά μας έκοψε τη φόρα. Κάπου λοιπόν στο 2021 ο Αλέξης μέσα σε αυτή την αρκετά πιεσμένη κατάσταση έχει την έξτρα ενέργεια που χρειάζεται η διαδικασία των ηχογραφήσεων και ξεκινάει να ηχογραφεί στο στούντιο μελέτης του τα κομμάτια μόνο με οδηγούς. Οπότε στην ουσία ο δίσκος αυτός γράφτηκε σε ξεχωριστά sessions.

Οι ηχογραφήσεις και μετά οι μίξεις και όλα τα υπόλοιπα μας πήραν άλλον ένα χρόνο σχεδόν. Μέσα στο δίσκο πάντως αυτή η ορμή για ελευθερία και  διέξοδο, ως κατάλοιπο της καραντίνας, κάνει την εμφάνισή της σε μέρη των κομματιών, και παραγωγικά αλλά και σαν παίξιμο. Κάτι που επίσης επηρέασε και ο τρόπος ηχογράφησης αλλά και οι λιγότερες πρόβες σε σχέση με τον πρώτο δίσκο ήταν οι  δομές των νέων συνθέσεων που είναι πλέον σαφώς πιο αυστηρές και ορισμένες. Φυσικά ο αυτοσχεδιασμός συνεχίζει να είναι παρόν και με λειτουργικό ρόλο σχεδόν σε κάθε κομμάτι.

Ο αυτοσχεδιασμός άλλωστε για εμάς υπάρχει όχι μόνο  στην εκτέλεση αλλα και στη διαδικασία της “από κοινού“ διαμόρφωσης των συνθέσεων ώστε να πάρουν την τελική τους μορφή. 

Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να κρατηθεί μια ισορροπία μεταξύ της jazz, της electronica και του progressive rock στα κομμάτια που ακούμε στο Binary Flaws;

Έχοντας κάνει τη σιωπηλή συμφωνία ότι καμία ιδέα δε θα λογοκρίνεται, πολύ εύκολα προκύπτει η ανάγκη να έχουμε ιδέες και στοιχεία από διαφορετικά είδη ακόμα και μέσα στο ίδιο κομμάτι.
Δεν αντιληφθήκαμε καμία δυσκολία να πω την αλήθεια στο πώς θα ταιριάξουμε αυτές τις ιδέες, ίσως γιατί μέσα από τις επιρροές μας και τα ακούσματα μας, και εφόσον πλέον παίζουμε πολύ καιρό, έχουμε διαμορφώσει το δικό μας πρίσμα μέσα από το οποίο, τουλάχιστον στα αυτιά μας, όλα αυτά συνυπάρχουν αρμονικά, και μάλιστα στο τέλος νοηματοδοτούν το ένα το άλλο.

Και βινύλιο, διαβάζω. Πώς νιώθετε που κάνει τη δική του αντεπίθεση τα τελευταία χρόνια;

Όπως είχε πει κι ένας φίλος, όταν κάτι είναι το καλύτερο ποιοτικά στην κατηγορία του, θα έχει τη μοίρα του να είναι διαχρονικό. Το βινύλιο ως ο σαφώς ποιοτικότερος – μιας και αναλογικός –  τρόπος αναπαραγωγής ήχου,  έχει επιστρέψει δυναμικά. Και μαζί με την ποιότητα,  φέρνει και τον παλιό τρόπο ακρόασης, όπου ο ακροατής θα ακούσει όλη την πλευρά με μεγαλύτερη προσοχή και χωρίς την ευκολία του skip.. Αυτη η σύντομη δραπέτευση από τον αγχωτικά έντονο ψηφιακό κόσμο είναι το πιο γοητευτικό από όλα.

Υπάρχουν καλλιτέχνες που ξεχωρίζετε από τη σύγχρονη μουσική σκηνή;

Εγώ πρόσφατα ανακάλυψα ένα πολύ ωραίο πολωνικό  jazz rock progressive τρίο, τους immortal onion, που έχουν κάτι πολύ φρέσκο στον τρόπο που παίζουν και στην Ελλάδα μας αρέσουν αρκετά οι ΑΜΚΑ και οι Mob trio που έχουν πολύ ωραία αισθητική και έντονη πειραματική διάθεση.

Μελλοντικά σχέδια για την προώθηση του νέου δίσκου; Τι να περιμένουμε από εσάς;

Προς το παρόν έχουμε δώσει όλη μας την προσοχή στην παρουσίαση της Κυριακής 1/10 στο six dogs, αλλά σίγουρα έχουμε στο νου μας να παίξουμε αρκετά το υλικό του νέου δίσκου σε συναυλίες όχι μόνο εντός  Αθηνών, όπως επίσης και να δοκιμάσουμε να μοιραστούμε τη σκηνή με παρόμοιες μπάντες που μας αρέσουν.